Antonii Gvaynerii Medici Praestantissimi Opus preclarum, ad Praxim non mediocriter necessarium, cum permultis Adnotamentis Ioannis Falconis, non inutiliter adiuntis: alijsq[ue] in margine annotatis, diligentissime castigatum
Tractat[us] o[mn]es hui[us] op[er]is hic ordinatim subijciunt[ur]. Lunguni 1534.
Oprawa jak na zdjęciu, ze śladami otarć, z miejscowym ubytkiem wierzchniej warstwy okładki: z przodu minimalnym, a tyłu nieco większym jak na zdjęciach numer 2 - 3.
Środek, biorąc pod uwagę wiek, w bardzo ładnym stanie z pojedynczymi wręcz mikroskopijnymi śladami zużycia np. w jednym miejscu zauważyłem 1 cm naddarcie strony. Odbarwienia papieru praktycznie niezauważalne. Na stronie tytułowej wpis własnościowy, a także gdzieniegdzie podkreślenia tekstu z epoki. Ilość kart (1), (8), (CCCVII = 307), (5). Numerowane są karty, więc liczbę stron, należy pomnożyć przez dwa. Zasadniczy tekst poprzedzony jest 1 pustą kartą, oraz dodatkowymi 5 pustymi kartami z tyłu, dołączonymi być może dla sporządzania notatek, na tych kartach drobne odbarwienia, niewielki ślad po zalaniu etc. Format: 17 x 12,5 cm.
Brak karty 297 (!)
Poza tym komplet. Kompletność została osobiście sprawdzona strona po stronie, zarówno poprzez liczenie kart, jak również porównanie tekstu z egzemplarzem bibliotecznym.
Starodruk jest kompletnym i całościowym podręcznikiem medycznym o charakterze praktycznym, w którym znajduję się opisy sposobów leczenia oraz receptur lekarstw na różne dolegliwości. Szczegółową treść starodruku najlepiej opisują części tytuły części składowych starodruku, tak jak poniżej:
De aegritudinib[us] capitis.
De aegritudini. oculoru[m].
De aegritudinibus auriu[m].
De aegritudinibus nariu[m].
De aegritudini. Gutturis.
De aegritudi. pec. & pul.
De aegritudinib[us] cordis.
De pleuresi.
De passionib[us] stomachi.
De fluxibus.
De aegritudi. matricis.
De aegritudi. iu[n]cturaru[m].
De calculosa passione.
De peste.
De venenis.
De febribus.
De balneis.
Antidotarium
Antonio Guainerio urodził się w Pawii w latach około 1380–1390 roku.
W styczniu 1412 r. uzyskał doktorat z medycyny w Pawii, a trzy lata później pracował jako lekarz miejski w Chieri do 1417 r. Później przez trzy lata przebywał w służbie Savoyów jako „Physicus Domini”, a następnie uzyskał nowy dwuletni kontrakt od gminy Chieri z wynagrodzeniem w wysokości 50 florenów rocznie. W 1428 r. był profesorem na uniwersytecie medycznym, tymczasowo przeniesionym z Turynu do Chieri.
Pod koniec 1435 r. wrócił do Sabaudii. W 1445 r., po śmierci , wrócił do Turynu na dwór księcia Sabaudzkiego, a 19 kwietnia 1447 r. został ponownie mianowany lekarzem miejskim w Chieri z roczną pensją w wysokości 200 florenów. W następnym roku wrócił do Pawii z roczną pensją wynoszącą najpierw 300, a następnie 325 florenów, został członkiem kolegium lekarzy. Zmarł około 1455 r. Został pochowany w kościele w Pawii w San Michele Maggiore.
Prezentowany starodruk jest odzwierciedleniem wiedzy medycznej nabytej przez autora podczas swojej intensywnej działalności.
Częścią tej wiedzy jest dietetyka i w tym zakresie udało mi znaleźć kilka informacji.
Znajdujemy tu wskazówki i porady, które nas zaskakują, ponieważ są wciąż aktualne. Przykładem w zakresie dietetyki jest zalecenie spożywanie oliwy z oliwek czy surowych sałatek warzywnych, które na średniowiecznych stołówkach szerzej pojawiły się dopiero w XV wieku, a ówczesnych tekstach medycznych ich spożywanie było odradzane.
W dziele „Opus preclarum ad praxim non mediocriter needarium” zawarto wiele przepisów na sałatki, sygnalizując ich oczyszczające działanie i funkcję budzenia apetytu.
Podobnie do dziś aktualny i używany jest w Piemoncie sos polecony przez Guainerio do gotowanych mięs jako jeden z sosów do potrawy zwanej „Gran Bollito Misto”
Wielkie zasługi autor miał również w upowszechnieniu ryżu , który wówczas budził kontrowersje , jeszcze w 1579 roku Chivassian Gioanni Francesco Arma, fizyk i lekarz księcia Emanuele Filiberto di Savoia, opublikował w Turynie tekst w którym wykazywał jego szkodliwość. Zamiast tego Guainerio, ponad sto lat wcześniej , kiedy ryż pojawił się właśnie w dolinie Padu, zalecił: „Risum cum butyro coctum et zucharo aspersum”, ze względu na strawność i wysoką wartość odżywczą.
Autor zalecał umiarkowane spożywanie wina, sugerując, aby nie pić różnych rodzajów win w jednym posiłku, aby uniknąć pijaństwa. Źródło: https://www.giornalelavoce.it/antonio-guainerio-medico-dietista-del1400-115556 ( pod tym linkiem znajduję się pełen tekst w języku włoskim, przetłumaczyłem fragmenty korzystając z translatora).
Link do egzemplarza bibliotecznego, gdzie można samodzielnie dokładnie zapoznać się z treścią starodruku:
https://books.google.pl/books?id=ggoaLt4HJxMC&pg=PP5&lpg=PP5&dq=%22Opus+preclarum,+ad+praxim%22&source=bl&ots=wTTUNhNfzs&sig=ACfU3U3Iyg5hi-QMzejnP6eYYkz3UwTkVw&hl=pl&sa=X&ved=2ahUKEwjZztzOvOPpAhXIzoUKHebODYkQ6AEwCnoECAkQAQ#v=onepage&q=%22Opus%20preclarum%2C%20ad%20praxim%22&f=false https://books.google.pl/books?id=ggoaLt4HJxMC&pg=PP5&lpg=PP5&dq=%22Opus+preclarum,+ad+praxim%22&source=bl&ots=wTTUNhNfzs&sig=ACfU3U3Iyg5hi-QMzejnP6eYYkz3UwTkVw&hl=pl&sa=X&ved=2ahUKEwjZztzOvOPpAhXIzoUKHebODYkQ6AEwCnoECAkQAQ#v=onepage&q=%22Opus%20preclarum%2C%20ad%20praxim%22&f=false
Wysyłka za granicę jest możliwa wg odrębnego cennika Poczty Polskiej z tym jednak zastrzeżeniem, że wyłącznie do
wybranych krajów których aktualny wykaz znajduję się na stronie Poczty Polskiej. Ograniczenia są związane z obecną
sytuacją epidemiologiczną na świecie.
Z uwagi na wysyłkowy charakter firmy, zgodnie z obowiązującymi przepisami, o zwolnieniach z obowiązku
posiadania kasy fiskalnej nie ma możliwości odbioru osobistego.