Przedstawiamy Państwu srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” − polskie odznaczenie wojskowe, odznaczenie ministerialne, przyznawane za nienaganną długoletnią służbę lub pracę w wojsku.
Po raz pierwszy medal został ustanowiony w 1951, od tej pory szczegółowe zasady jego nadawania i ranga odznaczenia ulegały zmianom. Do 1968 było to odznaczenie państwowe nadawane przez głowę państwa,
od 1968 do chwili obecnej − odznaczenie ministerialne, nadawane przez Ministra Obrony Narodowej.
Odznaką medalu „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”, określoną początkowo rozporządzeniem Rady Ministrów z 11 sierpnia 1951, był okrągły wieniec laurowy o średnicy 34 mm, na który nałożone są dwa skrzyżowane miecze, zwrócone ostrzami ku górze, wystające poza krawędź wieńca. W środku wieńca znajduje się okrągła tarcza, czerwono emaliowana, o średnicy 16 mm (następnie 15 mm), z nałożonym na nią srebrzonym orłem bez korony. Tarcza umieszczona jest w biało emaliowanym otoku. Na otoku znajduje się napis: SIŁY ZBROJNE W SŁUŻBIE OJCZYZNY. W dolnej części wieńca znajdowała się mała owalna czerwono emaliowana tarcza z umieszczoną cyfrą rzymską liczby lat służby, za którą został nadany. Wieniec, miecze, obramowania i napisy są złocone, srebrzone lub brązowe w zależności od stopnia medalu. Rewers jest gładki.
Mimo kolejnych zmian medalu, sama odznaka nie uległa znaczącym zmianom. Od 1960 średnicę tarczy z orłem określono na 15 mm.
Według przepisów z 1995, oznaka jest opisana w taki sam sposób, z tym, że na tarczy jest umieszczony srebrzony orzeł według wzoru godła Polski (w koronie). Brak jest ponadto małej tarczy z cyfrą rzymską oznaczająca ilość lat służby.
Wstążka medalu nie ulegała zmianom; jest czerwona, szerokości 35 mm, z dwoma białymi pionowymi paskami szerokości 2 mm po bokach z każdej strony wstążki.
Oferowany medal widoczny jestna zdjęciach. Na Państwa życzenie dosyłamy dodatkowe fotografie. W razie pytań lub wątpliwości prosimy o kontakt.