Marian Bogusz (1920-1980)

Kompozycja, 1960 r.

monotypia/papier, 20 x 23,5 cm (arkusz)

sygnowany i datowany tuszem p.d.: '1960 | mbogusz', opisany l.d.: 'nr.1.'

Marian Bogusz (ur. 25 marca 1920 w Pleszewie, zm. 2 lutego 1980 w Warszawie) – polski artysta i animator kultury; zajmował się malarstwem, rysunkiem, rzeźbą i scenografią.

W czasie wojny trafił do obozu w Mauthausen.

Po wojnie studiował w warszawskiej ASP na kierunku malarstwo w pracowni Jana Cybisa i Jana Sokołowskiego. Początkowo malował abstrakcyjne kompozycje. Pod koniec 1954 roku wraz z Andrzejem Zaborowskim, Zbigniewem Dłubakiem, Barbarą Zbrożyną i Kajetanem Sosnowskim założył Grupę 55. Rok później, w 1956, współorganizował galerię sztuki współczesnej Krzywe Koło przy Klubie Krzywego Koła w Warszawie. W tym okresie sięgał po malarstwo figuratywne stosując takie środki jak deformacja postaci, przedmiotów i architektury, chcąc nadać swoim dziełom sens metaforyczny.

W latach 60. zajął się malarstwem materii koncentrując się na wartościach czysto plastycznych, przy czym interesowała go głównie faktura i barwa. W tym czasie razem z Jerzym Fedorowiczem zainicjował I Plener Koszaliński w Osiekach (1963). Ponadto współorganizował I Biennale Form Przestrzennych w Elblągu (1965) i Lubelskie Spotkania Plastyczne (1976-1978).