na życzenie mogę przesłać dodatkowe zdjęcia

w razie pytań proszę pisać lub dzwonić. Informacje kontaktowe znajdują się na samym dole strony w zakładce "O SPRZEDAJĄCYM".

_________________________________

ZAPRASZAM NA MOJE AUKCJE

_________________________________

ZAPRASZAM NA MOJE AUKCJE

gdzie sprzedaję przedmioty z mojej kolekcji nawet od 1zł

https://allegro.pl/uzytkownik/nicee?order=m

_

PRZEDWOJENNA MAPA WOJSKOWA / MAPA TAKTYCZNA

KOZIENICE

Wojskowy Instytut Geograficzny; Warszawa; 1937r.

Wyjątkowo interesująca mapa Kozienic. Mapa wojskowa, taktyczna wydana w 1937 roku przez Wojskowy Instytut Geograficzny. Mapa specjalna, tylko do użytku służbowego.

Mapa w świetnym stanie. Papier biały, ledwie zażółcony, niewielkie przebarwienia i zabrudzenia. Stan oceniam na 5+, na życzenie prześlę dodatkowe zdjęcia

Mapę kupiłem wraz z kilkunastoma innymi od spadkobierców po zmarłym kolekcjonerze.

Mapa we współczesnej ramie.

Wymiary 50 x 28,5 cm

na życzenie mogę przesłać dodatkowe zdjęcia

w razie pytań proszę pisać lub dzwonić. Informacje kontaktowe znajdują się na samym dole strony w zakładce "O SPRZEDAJĄCYM".

_________________________________

ZAPRASZAM NA MOJE AUKCJE

Tytuł:

Kozienice Pas 42 Słup 33 : Großblatt 367 NW : skala 1:100 000

Współtwórca:

Wojskowy Instytut Geograficzny

Temat:

Kozienice (woj. mazowieckie ; okręg) - geografia.

Zakres:

1901-2000., 1918-1939.

Opis:

mapa topograficzna, Ark. tzw. serii: Mapa taktyczna 1:100 000, Sonderausgabe., Tyt. znad ramki mapy., Oprac. kart. w r. 1937 na podstawie mapy 1:25 000 z r. 1935., Data wyd. i adres wydaw. na podstawie literatury., oryginału WiG z 1937 r. z dodanym kolorem czerwonym dla dróg bitych., Na mapie siatka kilometrowa wykreślona co 2 km, opisana co 4 km., Rzeźba terenu: poziomice, punkty wysokości., Dolny margines: położenie ark. na mapie 1:300 000, podział administracyjny, objaśnienie warstwic., Prawy margines: logo WIG, objaśnienia znaków i skrótów., Nad górną ramką: Sonderausgabe! Nur für den Dienstgebrauch!, Przy prawym dolnym narożniku ramki: Z 1126 R 1937-II., Tyt., treść mapy pol., oznaczenie ark. pol., niem.

Wydawca:

[Warszawa] : Wojskowy Instytut Geograficzny

Data:

1937

Typ:

Mapy i Atlasy

Język:

pol, deu

Powiązanie:

Mapa taktyczna 1:100 000, Sonderausgabe.

mapa polski taktyczna wojsko wojskowy II RP ułan oficer kawaleria żołnierz militaria order odznaczenie Piłsudski Rzeczpospolita oficer, wojsko, polska niemcy austria rosja ułan przedwojenny szabla odznaczenie medal order

Urząd miejski

ul. Parkowa 5

26-900 Kozienice

Multimedia w Wikimedia Commons

Hasło w Wikisłowniku

Strona internetowa

Kozienice (niem. Koschnitz[3]; jid. ‏קאזשעניץ‎ Kozhenitz[4]) – miasto w województwie mazowieckim, w powiecie kozienickim. Siedziba władz powiatu i miejsko-wiejskiej gminy Kozienice. Położone nad rzeką Zagożdżonką, na Nizinie Środkowomazowieckiej, historycznie w Małopolsce.

30 czerwca 2009 roku, miasto miało 18 075 mieszkańców[5]. Zajmuje ono 249. miejsce w kraju pod względem liczby mieszkańców. Przez miasto przepływa niewielka rzeka Zagożdżonka, lewy dopływ Wisły.

Kozienice są członkiem Związku Miast Nadwiślańskich.

Miasto królewskie w powiecie radomskim województwa sandomierskiego w drugiej połowie XVI wieku[6].

Położenie

Symbol miasta

Miasto leży w południowej części województwa mazowieckiego, w Dolinie Środkowej Wisły[7].

Historycznie należy do Małopolski. Leżało w ziemi sandomierskiej, następnie w województwie sandomierskim. Były miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego[8]. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa radomskiego, zaś przed 1975 r. do województwa kieleckiego, natomiast w latach 1939–1945 było częścią Dystryktu radomskiego.

Osiedla: Energetyki, Piaski (Wschód), Pokoju, Skarpa, Borki, Zdziczów, Polesie, Stara Wieś, Głowaczowska 1, Głowaczowska 2.

Nazwa

Kozienice na mapie Topograficznej Królestwa Polskiego z 1839

W 1429 roku nazwa miasta zostaje zapisana jako Coszinicze, co należy czytać jako Kozinice. Obecna forma pojawia się po raz pierwszy w zapiskach z 1569 roku, jako Kozienycze. Przeobrażenie nastąpiło poprzez zmianę grupy -in- w -en-, co było częstym zjawiskiem w ówczesnej polszczyźnie. Nazwa pochodzi od nazwy osobowej Kozina, istnienie osoby o takim imieniu, nazwisku lub przezwisku jest potwierdzone przez źródła historyczne[9].

Inną wersję pochodzenia nazwy podaje ks. Franciszek Siarczyński:

Król, mówi podanie, sarnę na krótki strzał chybił; Kozie nic! zawołali obecni łowcy, a król przez pamięć na te wyrazy, osadzie przez siebie założonej miano Kozienic nadał.[10]

Historia

Pierwsza wzmianka o Kozienicach pochodzi z 1206 r. kiedy wraz z sąsiednimi wsiami nadane zostały klasztorowi Norbertanek w Płocku. Włości te były jednak znacznie oddalone od Płocka, więc Kozienice w drodze zamiany stały się własnością królewską i pozostały nią aż do rozbiorów. W 1326 roku wieś Kozienice została przeniesiona na prawo magdeburskie przez Władysława Łokietka. Miejscowość położona na skraju Puszczy Kozienickiej przy trakcie z Wilna do Krakowa została jednym z ulubionych miejsc polowań króla Władysława Jagiełły, który przebywał tu 10 razy. Prawdopodobnie dla niego też wzniesiono tu drewniany dwór myśliwski, a sam król w 1394 ufundował tu kościół. Bliskość puszczy i dostęp do drewna pozwoliła na budowę tutaj mostu pontonowego, który po spławieniu do Czerwińska pozwolił wojskom polskim pomiędzy 30 czerwca a 3 lipca 1410 roku na przeprawę przez Wisłę w czasie Wielkiej wojny z zakonem krzyżackim.

W 1467 roku w królewskim dworze królowa Elżbieta Rakuszanka urodziła syna królowi Kazimierzowi Jagiellończykowi, późniejszego króla Zygmunt I Stary, co upamiętnia do dziś pamiątkowa kolumna wzniesiona w 1518, która jest najstarszym pomnikiem świeckim w Polsce. W 1507 mieszkańcy Kozienic poprosili o prawa miejskie. 8 stycznia 1549 roku król Zygmunt II August wydał na sejmie w Piotrkowie przywilej dla wojewody ruskiego i starosty radomskiego Piotra Firleja z Dąbrowicy na założenie miasta na części gruntów kozienickich, a w 1550 wydany został drugi przywilej lokacyjny. W 1557 król Zygmunt August ufundował tu parafię i uposażył plebana, w roku 1558 Kozienice otrzymały przywilej na organizowanie jarmarków.

W 1652 roku miasto spustoszyła epidemia cholery. W czasie potopu szwedzkiego 6 kwietnia 1656 doszło do zwycięskiej dla Polaków bitwy pod Kozienicami, ale w 1657 roku miasto zostało zniszczone przez siedmiogrodzkie wojska Jerzego Rakoczego. Sejm w 1658 roku wyznaczył Starodubowianom Kozienice jako miejsce sejmików[11]. Ponownie miasto zostało zniszczone przez wojska szwedzkie w 1704 roku w trakcie Wielkiej wojny północnej.

Popiersie króla Stanisława Augusta Poniatowskiego przed muzeum w Kozienicach

W 1764 powstał tu skład soli dla całego powiatu radomskiego, a w 1779 miasto otrzymuje przywilej na 12 jarmarków rocznie[10]. W 1782 miasto o przeważnie drewnianej zabudowie zostaje zniszczone przez pożar i dzięki królowi odbudowane głównie jako murowane. W 1786 roku w miejscowości król Stanisław Poniatowski założył Królewską Manufakturę Broni Palnej[12], która w latach 1784-1788 przekształcona została w Fabrykę Broni w Kozienicachbędącą największą fabryką broni palnej w Rzeczypospolitej[13]. Fabryka wytwarzała karabiny, pistolety oraz sztucery w tym pierwszy w historii seryjnie produkowany karabin polskiej konstrukcji tzw. sztucer kozienicki[14][15]. Miasto w okresie tym praktycznie od nowa lokowane zyskało murowaną zabudowę. Odbudową i przebudową miasta zajął się Stanisław August Poniatowski (według projektu Jana Fontany). W 1792 roku w czasie wojny polsko-rosyjskiejpod Kozienicami stało polskie wojsko pod dowództwem księcia Józefa Poniatowskiego.

Bardzo ważnym wydarzeniem było utworzenie powiatu kozienickiego w 1867 r. Dzięki temu została wybudowana droga do Radomia. Wzniesiono też koszary, przebudowano i rozbudowano pałac. Działała fabryka blachy, garbarnia, browar i młyny. W 1897 r. Kozienice zamieszkiwało 6391 osób, w tym 3764 Żydów.

W czasie rozbiorów w mieście stacjonował 25 Smoleński Pułk Piechoty, przeniesiony później do Woroneża. W 1902 r. przyszedł w Kozienicach na świat Zygmunt Lederman-Lednicki, znany skrzypek i dyrygent. W 1926 r. ukończył Warszawskie Konserwatorium Muzyczne. Był jednym z dyrygentów Polskiego Radia.

W 1940 Niemcy otworzyli w Kozienicach getto dla ludności żydowskiej[16]. Początkowo mieszkało w nim ok. 5 tys. Żydów, jednak we wrześniu 1942 wskutek przesiedleń ludności żydowskiej z innych miejscowości (m.in. Magnuszewa, Sieciechowa i Głowaczowa) ich liczba wzrosła do ok. 13 tys[16]. W tym samym miesiącu getto zostało zlikwidowane, a jego mieszkańców wywieziono do obozu zagłady w Treblince[16].

Podczas II wojny światowej działały w okolicach oddziały partyzanckie (gł. Bataliony Chłopskie).

W czasach Polski Ludowej powstały Zakłady Ceramiki Radiowej, Fabryka Mebli[17]. Obecnie rozwój miasta związany jest z budową Elektrowni Kozienice i towarzyszących zakładów. Obecnie Kozienice przekształcają się z ośrodka przemysłowego w ośrodek rekreacyjno-sportowy.

Gospodarka

W miejscowości działało Państwowe Gospodarstwo Rolne – Stadnina Koni Kozienice[18]. Od 1994 jako Stadnina Koni Kozienice Sp. z o.o.[19].

W mieście zlokalizowane są zakłady: meblowe, artykułów biurowych, elektrotechniczne, materiałów budowlanych i spożywcze. Największy zakład to Elektrownia Kozienice zlokalizowana w pobliżu Kozienic (Świerże Górne) oraz szereg innych dużych zakładów takich jak Esselte, Bakoma, Mleczarnia Obory, Spółdzielnia Inwalidów. Każdy z tych zakładów zatrudnia kilkaset osób.

W mieście siedzibę ma Gospodarstwo Skarbu Państwa należące do Agencji Nieruchomości Rolnych[20].

Transport

Dawny dworzec PKS

Ważny węzeł drogowy. W mieście krzyżują się drogi krajowe:

• droga krajowa nr 48: Kock – Dęblin – Kozienice – Białobrzegi – Tomaszów Mazowiecki,
• droga krajowa nr 79: Warszawa – Góra Kalwaria – Kozienice – Sandomierz – Kraków – Bytom.

W sąsiadującej z Kozienicami od południa miejscowości Aleksandrówka początek ma droga wojewódzka nr 737 relacji Aleksandrówka – Radom.

Przez obrzeża Kozienic przebiega linia kolejowa nr 76 do Bąkowca. Odbywa się jednak na niej tylko transport towarowy (głównie węgiel do Elektrowni Kozienice). Linia została zamknięta dla ruchu pasażerskiego w latach 60. XX wieku.

Atrakcje turystyczne

Panorama pałacu, obecnie Muzeum Regionalne w Kozienicach

• Zespół parkowo-pałacowy:

  Muzeum Regionalne

  Pomnik upamiętniający narodziny Zygmunta Starego

  Pomnik partyzantów Batalionów Chłopskich

  Pozostałości grobowca rodziny Dehnów

• Hamernia (kuźnia) z czasów stanisławowskich
• Puszcza Kozienicka z licznymi rezerwatami ("Królewskie źródła", "Brzeźniczka")
• Kompleks nowoczesnych obiektów sportowych:

  kryta pływalnia

  lodowisko

  skate park

  hala sportowa

  stadion

  stadnina koni

• Jezioro Kozienickie z muszlą koncertową (od 2002 r. odbywa się tu Ogólnopolski Festiwal Piosenki im. Bogusława Klimczuka)

Zabytki

Kościół św. Krzyża

Willa z 1923 roku, obecnie biblioteka

• kościół par. pw. Świętego Krzyża z lat 1868-1869, nr rej.: 277/A z 27.12.1984
• zespół pałacowy z XVIII wieku, przebudowany w 2 poł. XIX wieku w stylu renesansu francuskiego i znacznie po zniszczeniach w 1939 r., nr rej.: 315/A/67 z 15.06.1967 oraz 98/A z 18.03.1981:

  pałac, (obecnie Muzeum Regionalne), nr rej.: 200 z 20.08.1955

  park, nr rej.: 630 z 17.12.1957

• cmentarz parafialny rzym.-kat. z poł. XIX, nr rej.: 464/A z 5.11.1991
• cmentarz żydowski, XVI-XX, nr rej.: 403/A z 3.04.1989
• cmentarzyk rodziny Dehnów z 1 poł. XIX, nr rej.: 523/A z 6.04.1992
• kramy, drewn.-mur., poł. XIX, nr rej.: 246/A z 20.03.1984
• willa z 1923 roku, ul. Kochanowskiego 20, nr rej.: 340/A z 10.04.1986
• dworek z poł. XIX w., ul. 1 Maja 10, nr rej.: 531/A z 30.10.1992
• kaplica z końca XVIII, nr rej.: 627 z 28.10.1971, 830 z 29.01.1959
• kolumna pamiątkowa z XVI wieku

Sport[edytuj | edytuj kod]

• KTS Kozienice - tenis stołowy
• KKS Armat Kozienice – piłka siatkowa
• MG MZKS Kozienice – piłka nożna
• KS "Energia" Kozienice – piłka nożna
• UKS "Jedynka" Kozienice – piłka siatkowa
• MGUKS Kozienice – męska koszykówka
• UKS "AQUATOR" Kozienice – pływanie
• KSO "HAMER" KOZIENICE – strzelectwo
• KŻ "DAL" Kozienice – żeglarstwo

Współpraca międzynarodowa[edytuj | edytuj kod]

Gmina podpisała trzy umowy z:

• Göllheim - umowa o partnerskiej współpracy w 1996;
• Czuhujiw - memorandum porozumienia o współpracy w 2001;
• Medzilaborce - umowa o współpracy w 2005[23].

Związani z Kozienicami[edytuj | edytuj kod]

Kolumna z XVI wieku, upamiętniająca narodziny króla Zygmunta I Starego

• Władysław II Jagiełło (1362-1434) – król Polski i wielki książę litewski, fundator pierwszego kościoła i wielokrotny uczestnik polowań w okolicznej puszczy
• Zygmunt I Stary (1467-1548) – król Polski i wielki książę litewski, urodzony w Kozienicach
• Franciszek Placidi (1710-1782) – włoski architekt i rzeźbiarz, architekt pałacu w Kozienicach
• Jan Kanty Fontana (1731-1800) – architekt, geometra, burgrabia zamku warszawskiego i administrator ekonomii kozienickiej z lat 1783-1793
• Isroel Hopsztajn (1737-1814) – żydowski rabin, założyciel chasydzkiej dynastii Koźnic, zwany Magidem z Kozienic
• Karol Sierakowski (1752-1820) – polski generał, zmarły w Kozienicach
• Franciszek Siarczyński (1758-1829) – ksiądz katolicki, członek zakonu pijarów, historyk, geograf, publicysta, proboszcz kozienicki do 1800
• Iwan Iwanowicz Dehn (1786-1859) – rosyjski generał i inżynier, właściciel dóbr kozienickich, zmarły w Kozienicach
• Kazimiera Gruszczyńska (1848-1927) – siostra zakonna, założycielka Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek od Cierpiących, urodzona w Kozienicach
• Julian Święcicki (1850-1932) – polski pisarz i tłumacz z literatury hiszpańskiej, portugalskiej i francuskiej, urodzony w Kozienicach
• Józef Piłsudski (1873-1935) – honorowy obywatel miasta
• Wacław Chodkowski (1878-1953) – polski malarz, urodzony w Kozienicach
• Zygmunt Młot-Przepałkowski (1893-1940) – rotmistrz kawalerii, zamordowany w Katyniu, urodzony w Kozienicach
• Irena Opdyke (1918-2003) – odznaczona (w 1982) medalem "Sprawiedliwy wśród Narodów Świata", urodzona w Kozienicach
• Jerzy Sas Jaworski (1920-2008) – dyrektor stadniny koni, major kawalerii Wojska Polskiego
• Bogusław Klimczuk (1921-1974) – polski dyrygent, urodzony w Kozienicach
• Frans Krajcberg – brazylijski malarz, rzeźbiarz i fotograf
• Andrzej Bienias (ur. 1972) – polski aktor, urodzony w Kozienicach
• Marta Paulat (ur. 1977) – polska malarka i graficzka, urodzona w Kozienicach
• Wojciech Krzak (ur. 1980) – polski muzyk, producent, antropolog kultury urodzony w Kozienicach
• Katarzyna Maciąg (ur. 1982) – polska aktorka filmowa, urodzona w Kozienicach
• Julia Michalska (ur. 1985) – wioślarka, sześciokrotna mistrzyni kraju, zwyciężczyni Mistrzostw Świata Juniorów w 2003 roku, urodzona w Kozienicach
• Maciej Pawliński (ur. 1982) – polski siatkarz
• Rafał Kołsut (ur. 1990) – polski aktor dubbingowy, urodzony w Kozienicach
• Rafał Wolski (ur. 1992) – polski piłkarz, zawodnik włoskiego klubu AC Fiorentina, urodzony w Kozienicach
• Karolina Piechota (ur. 1984) – polska aktorka filmowa i serialowa
• Łukasz Jakóbiak (ur. 1983) – polski dziennikarz i osobowość internetowa
• Mieczysław Wężyk (ur. 19 grudnia 1889 zm. 12 czerwca 1963 w Warszawie) – podpułkownik saperów Wojska Polskiego, inżynier i działacz społeczny, w latach 30. prezydent Brześcia nad Bugiem.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

• Elektrownia Kozienice
• Cerkiew Opieki Matki Bożej w Kozienicach
• Najstarsza Synagoga w Kozienicach
• Stara Synagoga w Kozienicach
• Synagoga w Kozienicach
• Bitwa pod Kozienicami
• Sztucer kozienicki