MEDAL= MUZEUM AZJI I PACYFIKU (nr4 ) W WARSZAWIE
=RZADKA !!!
Inne pozycje z tematu MEDALE - zobacz na pozostałych aukcjach............ZAPRASZAM DO PRZEGLĄDNIĘCIA. DZIĘKUJĘ.
===========================================
Sygnowany
Wykonanie: Mennica Państwowa,
Nakład: 200 szt.
Wymiar - 70 mm
Grubość - 4 mm
Waga - 160 g
Materiał - tombak patynowany,
Rant -gładki
Stan - II: EF/XF = extremaly fine
Rok- 1977
=============================================
Wyprzedaż własnej kolekcji
Szczegółowe informacje kontaktowe (poniżej wystawionej aukcji )-w pozycji " SPRZEDAJĄCY "
=============================================
HISTORIA DLA PROFESJONALISTÓW:
Muzeum Azji i Pacyfiku im. Andrzeja Wawrzyniaka w Warszawie – muzeum założone w 1973 roku w Warszawie. Jest jedynym w Polsce posiadającym wyłącznie zbiory poświęcone kulturom krajów Azji, Oceanii oraz Australii. Muzeum mieści się w dwóch zabytkowych dwupiętrowych budynkach dawnej rzeźni miejskiej przy ul. Solec 24 oraz na parterze sąsiadującego z nimi apartamentowca.
HISTORIA
Muzeum Azji i Pacyfiku zaczęła się od prywatnej kolekcji dzieł sztuki i rzemiosła Indonezji, którą gromadził Andrzej Wawrzyniak, jako polski dyplomata zatrudniony w Ambasadzie w Dżakarcie pomiędzy 1961/71. Kolekcja ta obejmowała około 3000 obiektów, wśród których były broń, maski, tkaniny, rzeźby, obrazy, przedmioty codziennego użytku, lalki teatralne i inne. Tak ogromna i różnorodna kolekcja była niemożliwa do utrzymania przez osobę prywatną ze względu m.in. na wysokie koszty stałych, koniecznych, profesjonalnych konserwacji, konieczność zapewnienia odpowiednich magazynów oraz profesjonalnego, merytorycznego opracowania. Po powrocie do Polski w 1971 r. właściciel rozpoczął starania o przekształcenie jej w samodzielne muzeum z jednoczesną nominacją dla siebie jako dożywotniego dyrektora i kustosza. Pomysł podsunął mu zaprzyjaźniony z nim etnograf-kustosz Muzeum Etnograficznego w Krakowie dr Janusz Kamocki, opierając się na precedensowym przekazaniu w ten sposób kolekcji starych zegarów państwu przez Andrzeja Przypkowskiego w Jędrzejowie[2]. Aktem notarialnym z dn. 26 lutego 1973 r. Andrzej Wawrzyniak przekazał swoją kolekcję na rzecz skarbu państwa, zostając kierownikiem Muzeum Archipelagu Nusantary znajdującego się w strukturach Muzeum Historycznego m. st. Warszawy (obecnie Muzeum Warszawy). Na wniosek Ministerstwa Kultury i Sztuki w 1976 r. powołane zostało Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie (z nową nazwą) jako samodzielna jednostka budżetowa mająca osobowość prawną. Organem założycielskim był Prezydent m.st. Warszawy i Ministerstwo Kultury i Sztuki, które sprawowało nadzór zwierzchni. W późniejszym okresie organ założycielski zmieniał się, a od 1999 r. jest nim Samorząd Województwa Mazowieckiego. 29 sierpnia 2017 r. Sejmik Województwa Mazowieckiego podjął uchwałę o nadaniu Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie imienia Andrzeja Wawrzyniaka. W ten sposób władze województwa zdecydowały się uhonorować twórcę i wieloletniego dyrektora Muzeum oraz jego zasługi dla powstania i rozwoju tej instytucji.
MEDAL– niewielki, najczęściej okrągły lub owalny, płaski wyrób metalowy, wykonany zazwyczaj techniką odlewu lub bicia. Pierwsze medale epoki nowożytnej pochodzą z XIV-wiecznych Włoch, a rozkwit medalierstwa przypada na wieki XV i XVI. Pierwszy medal w Polsce został wybity dla Jana Turzo, w 1508.Medale wykonuje się dla upamiętnienia ważnych wydarzeń albo jako odznaczenia lub nagrody za wybitne osiągnięcia sportowe (na przykład medal olimpijski), wojskowe i inne. Medal sportowy jest okrągłym lub owalnym krążkiem (zwykle złotym, srebrnym lub brązowym) zdobionym po jednej lub obu stronach reliefem. Medale wojskowe mają dużo bardziej różnorodną formę. Ich kształt, kolor i wielkość zależą od pomysłowości twórcy i oficjalnych wymogów.
Prócz kontekstu historycznego zmieniały się również techniki wykonywania odlewów medali. Zmieniły się używane stopy, stosowane maszyny i dzisiaj automatyzacji produkcji. Technika odlewu wymaga użycia specjalnej formy i rylca. Artysta wykonuje formę (często drewnianą lub z innego tworzywa), w którą wlewany jest materiał. Następnie materiał poddawany jest precyzyjnej obróbce (rylec ).Technika stemplowania polega na przygotowaniu patrycy. (odbijanie wzoru na krążku ). Wykonywana jest ona poprzez wyrycie wypukłego lub wklęsłego rewersu i awersu w stali, która następnie jest hartowana. Tak przygotowany stempel pozwala na wybijanie medali. Trybowanie - to technika pracochłonna ,bo kompozycja wykuwana jest w specjalnych małych blaszkach .Obok masowej produkcji medali, nadal można znaleźć twórców, którzy wykonują niskie nakłady medali z niezwykłą precyzją i oddaniem dla swojej pasji.