AMONIT CHOFFATIA SP. W SKALE MACIERZYSTEJ, PRZECIĘTY OKAZ, POLEROWANY JEDNOSTRONNIE, SUPER JAKOŚĆ, DO KOLEKCJI.
OKRES : JURA ŚRODKOWA, KELOWEJ
LOKALIZACJA : KRZESZOWICE, POLSKA
WYMIARY : OK. 8,5 x 8 x 2,5 cm
WAGA: 137,8 g
NR 3
Amonity to wymarłe głowonogi spokrewnione ze współczesnymi kałamarnicami i ośmiornicami. Miały spiralne skorupy, macki i wyglądałyby podobnie do współczesnego nautilusa, mimo że nie były blisko spokrewnione. Amonity po raz pierwszy pojawiły się w zapisie kopalnym około 240 milionów lat temu. Ledwo przetrwały kilka poważnych wymierań, zanim ostatecznie zniknęły 65 milionów lat temu, pod koniec kredy. Muszle amonitów tradycyjnie zachowują się dobrze i są stosunkowo powszechnymi skamieniałościami.
Amonitowate były mięsożercami, odżywiającymi się wszystkimi wolno poruszającymi się bezkręgowcami, w tym także innymi amonitowatymi. Przynajmniej niektóre amonity z grupy Aptychophora, takie jak Baculites, żywiły się planktonem. Same Ammonoidea padały zaś ofiarami wielkich morskich gadów, głównie pliozaurów i ichtiozaurów. Żyły wyłącznie w morzach, w większości w wodach otwartych.
Głównym aspektem, dla którego amonity są tak powszechne w zapisie kopalnym, jest to, że żyły w płytkich morzach i spędzały życie w pobliżu dna oceanu, gdzie nieuchronnie osiedliły się po śmierci. Skład dna morskiego był taki, że osady i bakterie szybko otoczyły martwy organizm, w którym tlen został następnie wypłukany z piasku, betonując skorupę i konserwując ją. W zależności od składu mineralnego piasku, w którym skamieniał amonit, wiadomo, że pojawiają się sękate kieszenie kryształów kalcytu i agatu.