Elementarz

M. Falski

• Rok wydania: 1967
• Rodzaj okładki: Miękka
• Autor: M. Falski
• Stan: Używana
• ISBN: -
• Wymiar: 23cm x 30cm
• Nr wydania: 11
• Seria: -
• Ilość stron: 168
• Waga: 0.4 kg
• Indeks: -
• TIN: T00931250

Elementarz Mariana Falskiego który w różnych postaciach prawie przez sto lat towarzyszył pokoleniom siedmiolatków w ich pierwszej drodze do szkoły.<br /> Marian Falski,;pseudonimy;Rafał Praski,;Janka Swajak;(ur.;7 grudnia;1881;w miejscowości;Nacza;koło;Lachowicz, zm.;8 października;1974;w;Warszawie) –;polski;pedagog;i działacz;oświatowy, specjalista w dziedzinie ustroju i organizacji szkolnictwa, autor najpopularniejszego;polskiego elementarza;–;elementarza Falskiego.Pochodził z;Kresów, z okolic;Słucza;z drobnoszlacheckiej rodziny. Do szkoły uczęszczał w;Mińsku;od 1891. Studia podjął na;Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim;– w Instytucie Politechnicznym uzyskując stopień;inżyniera. W 1903 wstąpił do;PPS, prowadził w Warszawie koła uczniowskie i współpracował z konspiracyjnym Kołem Wychowawców. Z ramienia PPS brał udział w organizowaniu i prowadzeniu strajku szkolnego, w jego mieszkaniu przy ul. Nowowiejskiej 29 I 1905 odbyło się posiedzenie Centralnego Koła Delegatów, na którym zapadła decyzja o przystąpieniu młodzieży szkół średnich do strajku, tam też zbierało się podczas strajku Koło Delegatów. Był przywódcą grupy studenckiej kierującej strajkiem. Współorganizator głośnego wiecu na Politechnice 28 I 1905, na którym zniszczono wielki portret;cara Mikołaja II. W końcu stycznia 1905 brał udział w organizowaniu strajku uczniów obu szkół średnich;Łowicza, i do grudnia 1905 prowadził tam komplety koedukacyjne. Był delegatem Warszawy na VIII Zjazd PPS 12–13 II 1906 we;Lwowie;jako reprezentant tzw. lewicy skrajnej. Po rozłamie w PPS XI 1906 brał udział w konferencji organizacji warszawskiej 16 XII 1906 w fabryce wyrobów blaszanych przy ul. Przemysłowej, na której został aresztowany wraz z wszystkimi uczestnikami i uwięziony na ratuszu, po czym I 1907 osadzony w;Cytadeli;za spiskowanie przeciwko;caratowi, następnie wydalony z granic;Rosji. Wyjechał do;Krakowa, gdzie początkowo pracował jako prywatny nauczyciel, poza tym dojeżdżał do;Zakopanego;doręczał powierzone mu przez;Stefanię Sempołowską;dokumenty partyjne swojej przyszłej (od 1910) żonie R. Oxnerównie współpracującej z;PPS-Lewicą. Od 1909 studiował na wydziale filozoficznym UJ psychologię i pedagogikę, następnie został asystentem;prof. Władysława Heinricha;na;Uniwersytecie Jagiellońskim;i pod jego kierunkiem ukończył pracę doktorską na temat psychologii czytania. Jak wspominał;Roman Jabłonowski, Falski współpracował z PPS-Lewicą do wybuchu;wojny;w 1914. VIII 1914 wyjechał do;Wiednia, gdzie skupiła się polska kolonia skupiona wokół Naczelnego Komitetu Narodowego, do Krakowa wrócił wiosną 1915. Latem 1916 stałym gościem Falskich był;Bolesław Limanowski. W 1917 uzyskał doktorat z psychologii. W 1918 mimo propozycji objęcia;katedry;na Uniwersytecie Jagiellońskim wyjechał do Warszawy. W latach 1919–1939 pracował w;Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Był przeciwnikiem tzw.;reformy jędrzejewiczowskiej;krytykując utrudniony dostęp młodzieży biednej do szkolnictwa średniego i wyższego. Był ekspertem;Ligi Narodów;ds. reorganizacji oświaty w Chinach w 1931. Czynnie współpracował z;ZNP, gdzie wygłaszał referaty i prelekcje. Był związany z;wolnomularstwem. Podczas okupacji pracował w Warszawie nad dydaktyką początkowego nauczania i planami odbudowy i przebudowy szkolnictwa po wojnie. W 1945 r. przystąpił do organizowania Wydziału Statystycznego, przemianowanego potem na Biuro Badań i Statystyki Ministerstwa Oświaty (kierował nim do 1950). W 1954 objął profesurę w;Polskiej Akademii Nauk, a od 1958 został kierownikiem Pracowni Ustroju i Organizacji Oświaty PAN. W 1964 podpisał wraz z;Antonim Słonimskim;List 34;przeciwko cenzurze i ograniczeniu dostępu do kultury. Znany jest jako autor najpopularniejszego;polskiego elementarza;XX w. wydanego pod tytułem:;Nauka czytania i pisania;wielokrotnie wznawianego (pierwsze wyd. w 1910). Praca ta była przejawem postępu metodycznego w nauce czytania i pisania. Połączono w niej elementy metody tradycyjnej literowo-głoskowej z elementami metody syntetycznej odkrytej przez Falskiego, która była wynikiem jego spostrzeżeń, że czytający zwraca uwagę na początek i koniec wyrazu, dopiero później zauważa części środkowe oraz wyróżniające się litery.

Uwagi

Brak twradej oprawy. Strony zabrudzone, zakurzone, wyatrte, pożółkłe, zagiete, kilka postrzępionych.