Lukrecja chińska, Lukrecja uralska
(Glycyrrhiza uralensis)
Wieloletnia, roślina pochodząca z Azji, jest jednym z 50 podstawowych ziół stosowanych w tradycyjnej medycynie chińskiej, nosi tam nazwę gan cao, co oznacza “słodkie zioło”. Dorasta do 0, 6 m wysokości, jest mrozoodporna do strefy 6 USDA, najczęściej uprawiana w regionach Chin: Shanxi, Gansu i Xinjiang. Zwykle korzenie zbiera się z roślin 3 lub 4 letnich, wiosną i jesienią, następnie są okorowywane i suszone na słońcu. Kwitnie od czerwca do sierpnia, a nasiona dojrzewają od lipca do października, kwiaty mają kolor fioletowy. Preferuje wilgotne, dobrze przekopane, odsączone, zasadowe, piaszczyste ale żyzne gleby. Miejsce do uprawy powinno być osłonięte, słoneczne lub pół cieniste. Chińska legenda opowiada, jak korzeń lukrecji po raz pierwszy wszedł do zastosowania w tradycyjnej medycynie chińskiej: Dawno, dawno temu, żył stary lekarz słynący z doskonałych umiejętności medycznych. Prowadził swój gabinet lekarski w domu, a kilku studentów pomagało tam jako jego asystenci. Pewnego razu, musiał wyjechać na kilka dni, przed podróżą dał swoim studentom kilka mieszanek ziołowych na najczęstsze problemy pacjentów. Stary lekarz nie wrócił do domu na czas, a zioła które zostawił, były już na wyczerpaniu. Na podwórku leżały posiekane i wysuszone korzenie które dodawano do gotowania wody, więc studenci podawali je pacjentom i mówili, że to zioła od nauczyciela medycyny. Pacjenci którzy cierpieli z powodu problemów ze śledzioną i żołądkiem, kaszlem, zalegającą flegmą, bólem gardła i wrzodami, zostali jakby magicznie wyleczeni za sprawą tego leku. Te suszone zioła to były korzenie lukrecji, od tego czasu są szeroko stosowane w medycynie chińskiej i uzdrawianiu. Uważa się, że jest drugą, najważniejszą rośliną TMC po Panax ginseng. Często jest przepisywana w połączeniu z innymi ziołami i uważa się że wzmacnia ich właściwości lecznicze.
Korzeń ze względu na słodki smak, jest stosowany do poprawy smaku niektórych leków. Roślina uważana za adaptogen, jest tradycyjnie stosowana jako lek na stres. Osoby cierpiące na różnego rodzaju napięcia i niepokój mogą jej używać dla spokoju i wyciszenia. Poprawia ogólny stan zdrowia i witalność, poprzez zwiększenie przepływu krwi w całym organizmie i bardziej efektywne usuwanie odpadów przemiany materii i toksyn. Korzeń ma również zastosowanie w tradycyjnej medycynie greckiej, arabskiej oraz w Japonii, Korei, Wietnamie, Pakistanie, Indiach i innych państwach azjatyckich. Jest tonikiem stymulującym wydzielanie hormonów kory nadnerczy, neutralizuje toksyny i równoważy poziom cukru we krwi. Ma również działanie przeciwbakteryjne, przeciwzapalne, przeciwskurczowe, przeciwkaszlowe, żółciopędnie, łagodzące, wykrztuśne, przeczyszczające, zmiękczające skórę. Stosowana w leczeniu choroby Addisona, astmy, kaszlu i wrzodów trawiennych. Choroby układu oddechowy są czasami leczone korzeniem lukrecji. Działanie przeciw kaszlowe i wykrztuśne korzenia, jest bardzo pomocne w redukcji kaszlu przy przeziębieniach i grypie. Używany bywa również przez osoby cierpiące na astmę lub infekcje dróg oddechowych, takie jak zapalenie oskrzeli. Roślina może mieć pozytywny wpływ na układ pokarmowy. Może służyć jako środek przeczyszczający, a więc może być przydatny dla osób zmagających się z zaparciami. Znane jest również działanie kojące wrzody trawienne żołądka. Jest to również roślina dla osób z problemami skórnymi, posiada zarówno właściwości przeciwzapalne i zmiękczające, które koją i łagodzą podrażnienia, stany zapalne skóry i poprawiają jej wygląd. Ze względu na właściwości antybakteryjne zmniejsza przebarwienia skórne np. te pozostałe po trądziku. Preparaty, takie jak kremy i maści mogą być stosowane miejscowo i są korzystne dla problemów skórnych. Kwiaty oczyszczają krew, promują przepływ limfy i pobudzają detoksykacyjne funkcje wątroby, stopniowo odżywiają i usprawniają działanie całego organizmu, mają również działanie wykrztuśne. Osoby z chorobami serca, wysokim ciśnieniem krwi powinny być ostrożne przy spożywaniu korzenia lukrecji. Kobiety w ciąży powinny również unikać korzenia lukrecji, ponieważ może on zwiększyć ryzyko przedwczesnego porodu.