Ludwik HOLESZ (1921-1999)

"Narodziny meduzy"

1983 r.

Obraz przedstawiający narodziny meduzy w karbońskim lesie. Przykuwa w obrazie eksplozja kolorów kładzionych intuicyjnie, ale zawsze z wyczuciem. Intryguje przemyślana kompozycja, która niesie jakąś opowieść, mimo że na pierwszy rzut oka jest bezwładną plątaniną barw. Ciekawi też technika, fachowo nazywana hororvaculi polegająca na zapełnieniu przez artystę każdego wolnego miejsca na płótnie.

Autor: Ludwik HOLESZ - (ur. 11 sierpnia 1921 w Szerokiej, zm. 13 lutego 1999 w Świerklanach Dolnych) – samorodny artysta-malarz i rzeźbiarz, górnik z kopalni „Moszczenica”.

Holesz zaczął malować na początku lat pięćdziesiątych, pełną dojrzałość artystyczną około piętnaście lat później. Był samoukiem, pracował w izolacji, nie ulegając jednocześnie wpływom środowisk plastycznych ani modom panującym w tzw. „sztuce wysokiej”. Praca w kopalni stała się dla niego inspiracją artystyczną. Pod ziemią natknął się na odciśnięte w węglu ślady pradawnych roślin. W oparciu o te znaleziska zaczął tworzyć pierwsze obrazy. Początkowo czarno-białe, później charakteryzujące się feerią intensywnych barw. Holesz posługiwał się kolorem w sposób bardzo żywiołowy, w jego obrazach uderza niezwykła wrażliwość kolorystyczna.

Pierwsza indywidualna wystawa artysty odbyła się w 1966 r. w Teatrze Ziemi Rybnickiej w Rybniku. W 1968 Holesz brał udział w prestiżowej wystawie zbiorowej śląskich artystów naiwnych w lokalu Stowarzyszenia Historyków Sztuki w Krakowie.

W 1987 roku Holesz zakończył budowę domu, w której wspólnie z żoną Agnieszką utworzyli rodzinną galerię (dziś Galeria Sztuki Rodziny Holeszów  zawiera prace Ludwika, Agnieszki, Weroniki i Karola, znajduje się w Świerklanach Dolnych przy ulicy Kucharzówka 28).

Ludwik Holesz był pracowity i konsekwentny w swych działaniach. Potrafił pogodzić obowiązki rodzinne (pięcioro dzieci, samodzilna budowa domu-galerii), zdobywanie środków na utrzymanie rodziny (ciężka praca górnika dołowego) z potrzebą twórczej samorealizacji.

Żona Ludwika – Agnieszka z domu Rojek ze Świerklan, którą poślubił w 1944 roku była jego bratnią duszą. Holesz swą kolorową wizją wszechświata skutecznie „zarażał" otoczenie, więc i Agnieszka czuła potrzebę malowania. Wybrała jednak inną drogę artystycznego wyrazu - rzadką formę tworzenia obrazów - wyszywanie.  Córka Holeszów – Weronika od urodzenia malowała, jej prace są jednak  trudniejsze do zrozumienie przeciętnemu obserwatorowi.  Syn Weroniki – Karol urodzony w 1991 roku pod wpływem dziadków i mamy od 5. roku życia maluje obrazy głównie w stylu witraży.

W 1995 roku Ludwik Holesz uczestniczył w zbiorowej  pokonkursowej ekspozycji Talent. Pasja. Intuicja w Muzeum Śląskim w Katowicach. Łącznie eksponował swoje prace na ponad siedemdziesięciu wystawach w kraju i zagranicy. Wystawiał swoje prace m. in. w: Anglii, Austrii, Belgii, Danii, Hiszpanii, Holandii, Francji, Niemczech, Norwegii, Szwecji. Otrzymał złoty medal na Światowej Wystawie Sztuki. Jego imieniem nazwano szkołę podstawową w Świerklanach. Holesz namalował ponad dwa tysiące obrazów, jego sztuka znalazła rozgłos w skali europejskiej a nawet światowej.Najbardziej znane i rozpoznawalne są projekty cykli obrazów: Kiedy węgiel był zielony, Era karbońska w pełnym rozkwicie, Ku upadkowi ery karbońskiej, Pojawienie się wody na ziemi.

Technika: olej / płyta. Praca sygnowana i datowana u dołu kompozycji. Sygnatura oryginalna autorska.

Wymiary: 43 cm X 60 cm. Praca oprawiona w drewnianą ramę, wymiary z ramą: 48 cm X 65 cm. 

Na życzenie (bezpłatnie) dołączamy pisemny certyfikat potwierdzający oryginalność przedmiotu oraz wszelkie informacje zawarte w opisie.

Gwarantujemy oryginalność, wiek oraz stan zachowania wystawianych przedmiotów. Na życzenie wystawiamy faktury VAT marża na przedmioty zakupione na naszych aukcjach.