Opis:
Lilie są wieloletnimi roślinami cebulowymi, dziko rosnącymi w różnych strefach klimatycznych półkuli północnej. Ich łacińska nazwa „Lillium”, wywodzi się od staroegipskiej nazwy tych roślin; podobnie jak grecki odpowiednik „Leirion” - wywodzący się od słów delikatny, wrażliwy. Już w czasach starożytnych była używana w medycynie i kosmetyce np. przy leczeniu infekcji. W kulturze chrześcijańskiej od wieków stanowi symbol czystości, niewinności, a także majestatu.

Gatunki i odmiany
Lilie tworzą ulistnione, nierozgałęzione łodygi zakończone kwiatami, mającymi różną wielkość, kształt i zabarwienie. Lilie sklasyfikowano według pochodzenia w 9 grup ogrodowych. Jednak w produkcji i uprawie wielkotowarowej oraz uprawie amatorskiej największe znaczenie mają: Mieszańce Azjatyckie, Trąbkowe, Orientalne, Longiflorum, Hybrydy LA oraz Hybrydy OT.

Uprawa
Lilie tworzą korzenie na łodydze nad cebulą. Mogą być uprawiane niemal w każdym podłożu. Ważne jest by podłoże miało dobrą strukturę, szczególnie w górnej warstwie i było zdrenowane przez cały okres uprawy. Ciężka ziemia gliniasta i glina są podłożami mniej odpowiednimi, ale mogą być używane, jeśli zostaną wymieszane z substancjami próchnicznymi na głębokości 30 cm. Pozwoli to napowietrzyć górną warstwę podłoża, podczas gdy równocześnie zatrzymywane będą w wodzie glebowej dostateczne ilości tlenu. Najistotniejsze czynniki wpływające na powodzenie w uprawie lilii:

- odpowiednia gleba głęboko uprawiona, próchnicza, lekko kwaśna (pH 5,5-6,5),
- stanowisko słoneczne lub lekko zacienione,
- zdrowe cebule z pewnego źródła,
- dość wilgotne podłoże. Dobrze się czują przy zbiornikach wodnych, ale nie znoszą zalewania.
- Sadzenie w zależności od wielkości cebuli, z reguły w rozstawie 20 x 20 cm, na głębokości około 10-15 cm.

W okresie wegetacji dobrze jest ściółkować np. torfem, by ziemia była stale wilgotna. Do prawidłowego kwitnienia wymane jest przechłodzenie cebul. W trakcie wegetacji potrzebują obfitego podlewania. By ograniczyć gnicie cebul w czasie spoczynku, zalecany jest dobry drenaż oraz umiarkowane nawożenie. Cebule lilii wykopujemy co 2-3 lata.

Wielkość cebul
Zależnie od wielkości cebul lilie wytwarzają różną ilość kwiatów. Jest to zróżnicowane w obrębie grup oraz odmian lilii. Im większa cebula tym łodyga jest grubsza, wyższa oraz roślina daje więcej kwiatów. Należy pamiętać o tym, że z większych cebul lilia wyrasta nawet 2-3 tygodnie dłużej. Aby uzyskać wysoką roślinę z dużą ilością kwiatów należy sadzić cebule w minimalnym rozmiarze 18/20. Wówczas rośliny, w zależności od odmiany, dorastają do 150 - 250cm wysokości, tzw. „lilie drzewiaste”.

Okres sadzenia
Koniec marca - do połowy września

Okres kwitnienia
maj – wrzesień

Zimowanie
Lilie w naszym klimacie dobrze znoszą zimy. Wyjątkiem są odmiany z grupy Orientalne, które należy na zimę wykopać. Najlepsza osłoną przed przemarzaniem jest okrywa śnieżna, która jednocześnie chroni rośliny przez wysuszeniem. Zaleca się także dodatkowe okrywanie, które zapobiega wahaniom temperatury jak również chroni przed późnymi przymrozkami wiosennymi. Cebule wrażliwe na mróz wykopujemy w październiku i przechowujemy je przez zimę przysypane torfem w temp. 2-3 st.

Choroby i szkodniki
Lilie są wrażliwe na choroby grzybowe takie jak: zgorzel zgnilakowa (phytium), szara pleśń, fuzarioza. Głównymi szkodnikami są: mszyca i poskrzypka liliowa(liliowiec).

Nasze cebule są przygotowane do profesjonalnego pędzenia. Zaprawiane są w specjalnych środkach zapobiegających chorobom grzybowym oraz ograniczających infekcję mszyc przez okres 6-8 tygodni po posadzeniu.

Zastosowanie
Lilie nadają się zarówno na rabaty, oraz do posadzenia w grupach na trawnikach. Bardzo dobrze komponują się przy zbiornikach wodnych. Są piękne i trwałe; kwitną praktycznie przez cały rok, dlatego floryści uważają je za wdzięczny materiał roślinny.