Léon Kamir Kaufmann, Akt Kobiecy,

Sygnowany w prawym dolnym rogu: Leon Kamir i data 1913 (?) - ostatnia cyfra daty słabo czytelna.

Pastel na tekturze: 49 x 79 cm.

Stan zachowania: bardzo dobry.

Obraz w oryginalnej ramie z szybą, wymiary z ramą: 52,5 x 82 cm.

Smugi na zdjęciach to odbicia w szybie (widoczne jest również odbicie statywu do aparatu fotograficznego), chroniącej obraz, który bardzo trudno dobrze sfotografować. Powodem jest nie tylko technika, w jakiej został stworzony (luminizm - patrz niżej), ale również jej rozmiary i obecność szyby z dystansem (odsuniętej od lica pracy).

ORYGINALNA PRACA ZNAKOMITEGO POLSKIEGO ARTYSTY - wrażliwego kolorysty i eksperymentatora, pracującego w dwóch technikach: olejnej i pastelowej. W pierwszej tworzył przede wszystkim pejzaże, widoki wnętrz i panneaux, w drugiej – portrety. Malując pastelem tworzył wrażenie mglistości i delikatności, w sposób właściwy luminizmowi tworząc za pomocą światła tajemniczy nastrój wokół osoby portretowanej. W celu osiągnięcia takiego efektu rozcierał pastelowy pył na powierzchni obrazu i rysował ostrym końcem sztyftu, podkreślając jasnym pastelem oświetlone partie kompozycji

Leon Kaufmann, fr. Léon Kamir Kaufmann, ps. Kamir, Kamir-Kaufman, (ur. 8 czerwca 1872 w Pawłowie, zm. 27 maja 1933 w Louveciennes) – polski malarz, od 1902 roku działający we Francji. Od 1888 uczył się w warszawskiej Klasie Rysunkowej Wojciecha Gersona, w 1895 wyjechał do Monachium, gdzie studiował w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Simona Hollósy'ego aż do 1897. W 1898 rozpoczął naukę w Académie Julian w Paryżu, jego nauczycielem był Jean-Joseph Benjamin-Constant[2]. W 1900 powrócił do Warszawy. Na przełomie 1901 i 1902 w jego pracowni Cezary Jellenta zorganizował kabaret literacko-artystyczny, którego uczestnikami byli m.in. Mika Mickun, Zofia Nałkowska i Tadeusz Ulanowski. W 1902 wyjechał do Paryża, gdzie osiadł na stałe. Nie zerwał jednak kontaktu z ojczyzną, wiadomo m.in. że latem 1903 i w 1904 przebywał w Warszawie. Gościł również na Wileńszczyźnie, w majątku Rybiniszki należącym do Eugenii Kierbedziowej. W 1914 poślubił Odettę Ludwikę Dessauces, pochodzącą z zamożnej rodziny francuskiej. W 1922 zamieszkał w Louveciennes, nadal jednak utrzymywał swoją pracownię w Paryżu.

Pomimo emigracji z ojczyzną łączyły go mocne więzi artystyczne, brał udział w wystawach Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (w latach: 1894, 1897–1905, 1909, 1913), w Salonie Krywulta (w latach: 1895, 1898, 1901, 1903), w Salonie Kulikowskiego (w 1904) oraz w wystawach organizowanych przez Towarzystwo Ochrony dla Dzieci Wyznania Mojżeszowego (w 1916) i w Poznaniu (w 1929). W Paryżu jego prace uczestniczyły w wystawach Salonu Jesiennego (w latach: 1903–1913, 1919–1932), Salon de la Société Nationale des Beaux-Arts (w latach: 1902?, 1903, 1907, 1909, 1911–1914, 1920–1922, 1927, 1928), Salon des Tuileries (w latach 1923–1933) i wystawach polskich (w 1919 i 1927).

Brał często udział w wystawach organizowanych w innych miastach Europy, tj. w Londynie (w 1908), Wenecji (w 1911, 1914 i 1920), Wiedniu (w 1918), Rzymie (w 1923) i Mediolanie (w 1925). Wystawiał także podobno w Monachium i Berlinie przed 1900. Miał również kilka wystaw indywidualnych: w Warszawie w Salonie Krywulta w 1901 i 1904 i Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w 1912, 1922 i 1929; w Paryżu w Galerie Barbazanges w 1922 i w Galerie Pleyel w 1928 (L'oeuvre de Leon Kamir. Compositions Decoratives, Portraits-Paysages)[2]; w Malmaison w 1924. Był członkiem Société Nationale des Beaux-Arts i Salonu Jesiennego (w 1911 zasiadał w jury w sekcji rysunku, w 1931 w sekcji malarstwa).