Lalka-Dziewczyna w stroju krakowskim na niskiej drewnianej podstawce; gips, drut, tkanina, farby wodne, sztuczne kwiaty, cekiny, koraliki; wysokość lalki 26,6 cm; wyrób pamiątkarski Spółdzielni Przemysłu Ludowego i Artystycznego im. Marii Konopnickiej w Krakowie; lata 50-60. XX wieku.

Głowa lalki, o realistycznych rysach twarzy, uformowana jest z gipsu. Włosy jasne długie. Na głowie wianek sztucznych kwiatów

Lalka ubrana w białą koszulę o szerokich rękawach, ściągniętych na  przegubach wąskimi mankietami. Wokół szyjii koronkowy kołnierzyk oraz czerwone koraliki. Na wierzch nałożony czarny kaftan sięgający do pasa, . Kaftan , na przodzie zdobiony dwoma pionowymi rzędami guzów (czarny koralik w drucianym kółeczku) oraz kolorowych chwastów.  Suknia biała ręcznie malowana w kwiaty  Brak lewej dłoni

Spółdzielnia Przemysłu Ludowego i Artystycznego im. Marii Konopnickiej w Krakowie, specjalizowała się w tworzeniu figurek etnograficznych w bardzo wiernie odtworzonych strojach regionalnych. Zostały one wprowadzone na rynek przez Marię Tarnowską i Stanisława Czecza. Po likwidacji Spółdzielni przy Floriańskiej, wszystkie lalki przejęła Spółdzielnia Pracy Rękodzieła Ludowego i Artystycznego im. S. Wyspiańskiego w Krakowie, rozszerzając dzięki temu swoją twórczą działalność o lalki groteski, zespoły lalek przedstawiające ludowe obrzędy czy lalki w strojach historycznych prezentujące poczet królów polskich według projektów Marii Chojnackiej.

Od 1974 roku Spółdzielnia im. S. Wyspiańskiego w Krakowie oraz Cepelia były inicjatorami Międzynarodowego Biennale Lalek Regionalnych. Celem przedsięwzięcia było szerzenie wiedzy o tradycjach i folklorze innych państw oraz wymiana doświadczeń dotyczących kultywowania form rękodzieła ludowego. Lalki oceniano w dwóch odrębnych kategoriach – w strojach będących wierną kopią ubioru danego regionu oraz w strojach będących ich artystyczną stylizacją. Ostatnie biennale odbyło się w roku 2000.