Karolina z Iwanowskich księżna Wittgensteinowa.

.........................................................................................................................................................................................................................................................................................

Karolina Elżbieta Sayn-Wittgenstein, z Iwanowskich, pseud. Une femme du monde, ur. 8 II 1819, Monasterzyska na Ukrainie, zm. 8/9 III 1887, Rzym, pisarka, moralistka, wieloletnia towarzyszka życia Franciszka Liszta; pod jej wpływem Liszt porzucił karierę wirtuoza i zaczął komponować, m.in. za podnietą wspólnych lektur Dantego powstał pierwszy szkic symfonii „Dantejskiej” i in. kompozycje fortepianowe, które weszły do cyklu „Harmonies poétiques et religieuses”, dedykowanego Karolinie Sayn-Wittgenstejnowej, podobnie jak transkrypcje ukraińskich i polskich pieśni ludowych „Glanes de Woronińce”.

.........................................................................................................................................................................................................................................................................................

⦁ Autor: Aleksander Regulski wg rysunku Józefa Buchbindera

⦁ Sygnatura: Rycina sygnowana na płycie: »A. REGULSKI.« i »JB« — monogram wiązany

⦁ Technika: Drzeworyt sztorcowy

⦁ Wymiary: 140 x 120 mm (cały arkusz: 380 x 280 mm)

⦁ Pochodzenie: Z: „Tygodnik Ilustrowany” 1881, nr 301

⦁ Stan: Dobry (4), rycina nieobcięta — zachowana cała karta z winietą „Tygodnika Ilustrowanego”

⦁ Bibliografia: Grajewski, Bibliografia ilustracji ..., W. 1972, poz. 2261.

⦁ Informacje o autorze:

Józef BUCHBINDER (1839–1909), malarz, rysownik–ilustrator; w l. 1856–61 kształcił się w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, głównie u R. Hadziewicza i K. Kaniewskiego, w 1862 studiował w akademii sztuk pięknych w Dreźnie u J. Hübnera i C. Peschla, następnie w 1863 w akademii sztuk pięknych w Monachium u H. Anschütza, oraz w l. 1863–68 w Rzymie, w Szkole Św. Łukasza, gdzie uległ wpływowi twórczości nazareńczyków — w ich manierze malował liczne obrazy religijne do kościołów na terenie całej Polski; w 1869 powrócił do kraju i osiadł na stałe w Warszawie; w l. 1879–85 był kierownikiem działu artystycznego „Tygodnika Ilustrowanego”, dla którego wykonał kilkaset ilustracji — przeważnie portrety wybitnych osobistości współczesnych, reprodukowane w formie ilustracji drzeworytowych; ponadto rysował dla „Kłosów”, „Biesiady Literackiej” i „Tygodnika Powszechnego”.

Aleksander REGULSKI (1839–1884), warszawski drzeworytnik reprodukcyjny, jeden z pionierów polskiej ksylografii oraz jeden z jej najwybitniejszych przedstawicieli, czynny w l. 1861–1884; w l. 1861–1865 oraz 1868–1884 związany „Tygodnikiem Ilustrowanym”, w którym pełnił funkcję kierownika drzeworytni (m.in. nadzorował ważny dział portretowy); w l. 1865–1868 kierował drzeworytnią „Kłosów”, w międzyczasie w l. 1866–1867 prowadził z J. Styfim własną pracownię drzeworytniczą; specjalizował się w portrecie, autor kilku tysięcy drzeworytów, prawdopodobnie ok. 3000 z czego 2000 portretów; w 1873 nagrodzony dyplomem uznania na Wystawie Powszechnej w Wiedniu.

✶ WSZYSTKIE GRAFIKI NA MOICH AUKCJACH SĄ ORYGINALNE — NIE SPRZEDAJĘ WSPÓŁCZESNYCH REPRODUKCJI I REPRINTÓW.