antyk - piękny, stary, dziewiętnastowieczny krucyfiks - krzyż - odlew żeliwny - szczegółowy i dokładny w detalu - Gliwice (Pruska Królewska Odlewnia Żeliwa)

przedmiot kolekcjonerski, podobne mistrzowskie wytwory gliwickiej odlewni znajdują się w Gliwickim Muzeum !

wymiary: wys. x szer.: 33 x 14 cm., przy podstawie: 11 x 7 cm.

waga: 0,959 kg

stan BDB/DB , ślady naturalnej czarnej patyny

Królewska Odlewnia Żeliwa w Gliwicach (niem. Königlich Preußische Eisengießerei) – gliwicka odlewnia, nazywana również Hutą Gliwicką lub Starą Hutą, była jednym z najnowocześniejszych zakładów tego typu w Europie końca XVIII wieku.

Odlewnia założona została w 1798 roku, kiedy to gliwickiej hucie uruchomiono gisernię. Pierwszym głównym projektantem został architekt Johann Friedrich Wedding. Była ona drugą najstarszą w całych Prusach (po Królewskiej hucie Malapane - dziś Huta Małapane w Ozimku, najdłużej działającej, bo od 1754 roku). Zakład współpracował z podobnymi zakładami w Malapane (Ozimek), Berlinie i Sayn. W XIX wieku gliwicka odlewnia była renomowanym zakładem, znanym w całej Europie, o bardzo szerokim profilu działalności. Z zakładem związany był wówczas Theodor Erdmann Kalide, autor m.in. pomnika "Chłopiec z łabędziem" w Chorzowie, czy gliwickich monumentów "Lew czuwający" i "Dziewczyna z lirą". Obok monumentalnych dzieł, jak rzeźby, wytwarzała odlewy dekoracyjne – świeczniki, kałamarze, miniatury pomników. Królewska Odlewnia Żeliwa była pierwszym zakładem, któremu zlecono wykonanie najwyższego niemieckiego odznaczenia wojskowego – Żelaznego Krzyża. W okresie I wojny światowej produkowano tu tzw. "czarną biżuterię", wykonaną z żeliwa, którą Niemcy kupowali zamiast wyrobów jubilerskich, przekazując zaoszczędzone w ten sposób pieniądze na cele militarne. Od lat trzydziestych XX wieku do końca II wojny światowej odlewnia produkowała głównie na potrzeby wojenne III Rzeszy. Po przyłączeniu Gliwic do Polski w 1945 roku zakłady upaństwowiono i odtąd funkcjonują one jako Gliwickie Zakłady Urządzeń Technicznych