Instrument po renowacji. Wyjątkowo wygodny w grze. Płaskodenny. Odkupiłem go

w roku 1986 od Orkiestry Filharmonicznej w Fyrstenbergu (Niemcy - wówczas NRD).

Mocny, klarowny dźwięk, żadnych "wilków", o zaskakująco długim, pięknym wybrzmieniu strun, co jest szczególnie cenne przy grze pizzicato (długi sustain).

Struny solowe. Dołączam też komplet strun orkiestrowych Pirastro, mało używanych.

Instrument niesygnowany - zbudowany ok. 1950 r.w byłej NRD, gdzie artystom-lutnikom była w tym czasie odbierana tożsamość na rzecz tzw. "spółdzielni rzemieślniczych" po to, by sami nie mogli eksportować swoich wyrobów na Zachód. Ale widać (i słychać), że ten, kto go wykonał, miał pojęcie!

Tym rejonem kraju, słynnym z akustycznych świerków było Algaeu, gdzie później, w normalniejszych już czasach ujawnili się pod własnym nazwiskiem tacy mistrzowie jak Otto i Johannes Rubner albo budowniczy niezrównanych smyczków do kontrabasu H.R.Pfretschner.

Instrument ze względu na niezwykłą wygodę gry bardzo nadaje się dla kobiety.

Nieliczne i niegroźne pęknięcia, jakie w jego historii zaistniały, zostały fachowo sklejone i wzmocnione przez artystę-lutnika Tomasza Szubskiego z Łódzkiej Filharmonii.

I nic dalej się z nimi już nie zdarzy. Przy tej okazji została też (jeszcze) lepiej wyprofilowana chwytnia (zrobiono tzw. "hol gryfu").

Ze względu na znakomity sustain, wygodę gry i siłę dźwięku wybitnie nadaje się do jazzu.

Zapraszam każdego poważnego chętnego do mnie, do Łodzi na porządne ogranie tego instrumentu. Jeśli masz do dyspozycji pianistę, to się przyda, bo w domu jest dobrej klasy, strojne pianino.

Kontrabas jest natychmiast gotowy do gry.

Posiada brezentowy pokrowiec, w którym 2 paski zapinające dół są, niestety, niesprawne - jedyna usterka tego zestawu.

Do usłyszenia! 668-399-850