Tytuł: Koniec Rasputina. Wspomnienia naocznego świadka i współaktora ponurego dramatu
Autor: Feliks Feliksowicz ks. Jusupow.
Wydawca: Biblioteka Groszowa, Warszawa brak roku wydania – okres międzywojenny. 185 stron, oprawa twarda (biblioteczna), format 12,5x17 cm. Stan dobry - ogólne podniszczenie i zabrudzenia okładki oraz środka (nieaktualne pieczątki wlasnosciowe – „Bibljoteka Podof. Zawod. 37 p.p.) – poza tym stan OK.

Opis: 16 grudnia 1916 r. w Sankt Petersburgu zamordowany został Rasputin. Człowiek, który przez wiele lat wywierał wpływ na rodzinę carską i prawdopodobnie miał też swój udział w tym, co działo się w Rosji na początku XX stulecia, przeszedł do historii. Mnich z Syberii nie był lubiany na dworze carskim. Kilkakrotnie próbowano pozbawić go życia. Zamachowcom nie udało się jednak wyeliminować starca z polityczno-towarzyskiej rozgrywki, jaka cały czas toczyła się wokół carskiej rodziny.
Do grona zamachowców należeli: deputowany do Dumy Puryszkiewicz, książę Feliks Jusupow, wielki książę Dymitr Pawłowicz, kapitan pułku preobrażeńskiego Suchotin i lekarz wojskowy dr Łazowert. Przywódcami grupy spiskowców i tymi, którzy zaplanowali morderstwo byli Puryszkiewicz i Jusupow. O spisku i planach zamordowania Rasputina wiedziało wiele osób, ale wszyscy milczeli biernie wspierając morderców. W całą sprawę wtajemniczeni byli m.in. wielcy książęta Mikołaj i Cyryl, ambasadorowie Anglii i Francji oraz agenci tajnych służb. Co ciekawe, o planowanym zamachu wiedział nawet właściciel pewnego kabaretu, który dowiedział się o tym od biesiadujących oficerów i ostrzegł Rasputina. Ukrywanie w tajemnicy zamachu nie było więc silną stroną spiskowców. O wszystkim wiedziała też ambasada brytyjska. Brytyjczycy zapewne sprzyjali spiskowcom (z akt Foreign Office „wyczyszczono” wszystkie ślady po sprawie zabójstwa Rasputina)...
Oferowana książka zawiera wspomnienia naocznego świadka, wspólnika w zabójstwie GRIGORIJA RASPUTINA. Wspomnienia książę JUSUPOW napisał już na emigracji po ucieczce z Rosji bolszewików, po roku 1917. Książę Jusupow miał 29 lat i pochodził z jednej z najstarszych i najbogatszych rodzin w Rosji (rodowód jego rodziny sięgał XIV wieku, a jego przodkami byli Tatarzy). Tytuł książęcy przysługiwał rodzinie (najstarszemu synowi) od dwóch pokoleń. Książę Feliks Jusupow ukończył najlepsze szkoły w Europie, ale uchodził za parweniusza i prostaka. Plotkowano o jego homoseksualnych skłonnościach i ekscesach z tym związanych (przebieranie się w kobiece stroje, występowanie na estradzie w klubach dla homoseksualistów, utrzymywanie licznych kochanków wśród oficerów armii carskiej itp.). Jusupow ożenił się z Iriną Aleksandrowną, siostrzenicą cara, ale małżeństwo to było tylko formalnością. Rasputin podobno próbował „wyleczyć„ Jusupowa z homoseksualizmu, ale bezskutecznie. Być może nienawiść księcia do starca brała się stąd, że ten odrzucił Jusupowa i jego ”zaloty”. Wielki książę Dymitr Pawłowicz również znany był ze skłonności homoseksualnych, a w przeszłości był kochankiem Jusupowa. Być może księcia Dymitra Pawłowicza do udziału w spisku zmusiła siostra carowej, wielka księżna Elżbieta, która wychowała Dymitra po śmierci jego matki (księżna Elżbieta nienawidziła Rasputina i była jedną z jego najzagorzalszych przeciwniczek). 26-letni Dymitr Pawłowicz nigdy zresztą nie przyznał się do zamordowania mnicha powtarzając: „Na moich rękach nie ma krwi”. Z kolei deputowany do Dumy Puryszkiewicz był człowiekiem o radykalnych, nacjonalistycznych poglądach. Był też jednym z aktywniejszych działaczy Związku Prawdziwych Rosjan. O kapitanie Suchotinie nie wiadomo zbyt wiele. To przede wszystkim bywalec petersburskich salonów, przeciwnik Rasputina, ale znający go tylko z salonowych plotek, postać nijaka i przeciętna. Lekarz Łazowert brał udział w spisku zapewne tylko dlatego, iż zamachowcom potrzebny był lekarz, który stwierdziłby zgon starca... - Polecam!