Maggi, Girolamo (ca 1523-1572),
Hieronymi Magii Variarum Lectionum, seu Miscellaneorum Libri IIII : In quibus multa auctorum loca emendantur, atque explicantur, et qua ad antiquitatem cognoscendam pertinent, non pauca afferuntur : Ad Illust[rissimum] et Rever[endissimum] Adamum Konarskium Posnaniae Episc[opem] et Poloniae Regis Oratorem
Venetiis, ex officina Iordani Zileti, 1564
Format: 15×10 cm , ilość kart ( 16) k. 220, k. (20) , oprawa pergaminowa z epoki, komplet stron, co sprawdziłem osobiście strona po stronie, stan bardzo dobry, pojedyncze drobne dawne spisy własnościowe na początku.
(Estr. T. 22, s. 32.)
Polonik składający się z esejów o literaturze łacińskiej i historii rzymskiej, dedykowany Adamowi Konarskiemu.
„ Adam Konarski herbu Abdank (ur. 1526, zm. 2 grudnia 1574 w Ciążeniu) – biskup poznański i dyplomata, ambasador Rzeczypospolitej w Królestwie Francji w 1573 roku [prepozyt kapituły katedralnej poznańskiej w latach 1552–1562, sekretarz królewski w 1551 roku.
Jego rodzicami byli wojewoda kaliski Jerzy Konarski oraz Agnieszka z Kobylińskich. Studia rozpoczął w Akademii Lubrańskiego, następnie uczył się we Frankfurcie nad Odrą, od 1542 w Wittenberdza, a następnie w Padwie, skąd wrócił do kraju w 1547 roku. Starał się wówczas o koadiutorię prepozytury poznańskiej, której nie otrzymał jednak. W związku z tym wypełniając wolę swojego ojca rozpoczął karierę świecką .W 1548 roku został przyjęty na dwór królewski obejmując urząd sekretarza królewskiego, a od 1551 roku także podkomorzego poznańskiego. W tym samym roku zrzekł się jednak urzędu podkomorzego otrzymując poznańską prepozyturę. W latach 1552–1554 Zygmunt August wysłał go z misją dyplomatyczną do Rzymu. Po powrocie do kraju otrzymał godność kanonika krakowskiego i scholastyka łęczyckiego. W 1560 roku król ponownie wysłał go do Rzymu gdzie dostarczył obediencję dla nowego papieża Piusa IV oraz uzyskał zgodę na przeniesienie biskupa chełmskiego Jakuba Uchańskiego, pomimo wcześniejszych podejrzeń o herezję, na tron kujawski. Sukces ten sprawił, że Zygmunt August wysłał go ponownie do Rzymu i Neapolu w sprawie dochodzenia roszczeń polskiego króla do spadku po królowej Bonie. Zadowolony monarcha wystarał się dla Konarskiego o tron biskupi w Poznaniu zwalniając go jednocześnie w 1562 roku ze służby królewskiej, jednak nowo mianowany biskup powrócił dopiero z poselstwa w 1564 roku i dopiero wówczas objął urząd kościelny.
Po powrocie do kraju Konarski sprzeciwił się Uchańskiemu, który był już wówczas prymasem w sprawie zwołania synodu narodowego i udzielenia rozwodu królowi. W 1565 podczas obrad Sejmu protestował przeciwko wprowadzaniu podatków dla chłopów na cele obronne, proponując w zamian przeznaczenie na ten cel dochodów z ceł. W latach 1566–1567 biskup opuścił kraj i udał się do Padwy. Po powrocie do Polski, na Sejmie w 1569 roku starał się o wcielenie województwa kijowskiego do Korony oraz zastąpienie pospolitego ruszenia obroną potoczną. Był sygnatariuszem aktu unii lubelskiej 1569 roku . W latach 1570–1571 król wysłał go dwukrotnie jako mediatora do Maksymiliana II Habsburga w sprawie jego traktatu z Janem II Zygmuntem Zápolyą. Po raz trzeci udał się w 1571 roku do cesarza Maksymiliana II jako ambasador w sprawie zakazu uczestnictwa poddanych cesarza w żegludze narewskiej poddanych Habsburga.
W czasie sejmu konwokacyjnego w 1573 roku wziął udział w układaniu konfederacji warszawskiej jednak nie podpisał jej. Podczas elekcji popierał początkowo arcyksięcia Ernesta Habsburga, jednak ostatecznie poparł Walezego. W 1573 roku potwierdził elekcję Henryka III Walezego na króla Polski. Został też przewodniczącym delegacji sejmowej wiozącym Henrykowi warunki koronacji, jednak przyjął tę funkcję niechętnie z powodu przyznania Andrzejowi II Górce– przywódcy protestantów roli jego zastępcy. Podczas pobytu w Paryżu złożył, 29 sierpnia 1573 roku, na ręce króla protest duchowieństwa przeciw konfederacji warszawskiej. Protest ten powtórzył podczas sejmu koronacyjnego. U schyłku życia, po ucieczce Walezego, naraził się szlachcie nawołując do cierpliwego oczekiwania na powrót króla lub abdykację, a nie przeprowadzanie kolejnej elekcji która może doprowadzić do dwuwładzy.
Jako biskup poznański zapisał się jako gorący zwolennik kontrreformacji. Starał się o poprawę obyczajów kleru, sprowadził do Poznania jezuitów doprowadził; do założenia przez nich w mieście kolegium. W walce z reformacją nie ograniczał się wyłącznie do mieszczan. Rodowi Górków zabraniał pochówku Łukasza III w rodzinnym grobowcu w poznańskiej katedrze, ponieważ ten był protestantem.
Pochowany w katedrze śś. Apostołów Piotra i Pawła w Poznaniu. Za zasługi kapituła poznańska po śmierci ufundowała mu wystawny nagrobek dłuta Hieronima Canavasiego w poznańskiej katedrze.” ( Wikipedia)
. Na początku obszerna dedykacja dla Biskupa Poznańskiego Adama Konarskiego i Króla Polski Zygmunta Augusta.
Autor Girolamo Magii (1523-1572), był włoskim uczonym, matematykiem, przyrodnikiem i inżynierem w służbie weneckiej
Z treścią starodruku można zapoznać się pod poniższym linkiem:
https://books.google.pl/books?id=04uLcsacaegC&printsec=frontcover&hl=pl&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false
Wysyłka zagranicę wg odrębnego cennika Poczty Polskiej. Z uwagi na obowiązujące przepisy o zwolnieniach z obowiązku posiadania kasy fiskalnych przez firmy wysyłkowe, nie możliwości odbioru osobistego. Do zakupu dołączam rachu