Kobea, sępota – rodzaj roślin należący do rodziny wielosiłowatych (Polemoniaceae). Obejmuje ok. 18 gatunków pochodzących z kontynentów amerykańskich z obszaru od Meksyku na północy po Wenezuelę i północne Chile. Są to szybko rosnące rośliny pnące zasiedlają wąwozy, tereny trawiaste i zarośla. W Polsce rośliny te nie występują w środowisku naturalnym. Rozpowszechniona w uprawie jest kobea pnąca sadzona jako roślina ozdobna.

Pnącza wieloletnie i jednoroczne o bardzo szybkim wzroście, osiągające do 30 m wysokości.

Liście Skrętoległe, pierzasto złożone, z trzema parami krótkoogonkowych listków zakończone rozgałęziającym się wąsem czepnym.

KwiatyWyrastają pojedynczo w kątach liści i zapylane są przez nietoperze i ćmy. Są długoszypułkowe, zwykle dzwonkowate, przeważnie w kolorze zielonym, kremowobiałym, fioletowym, purpurowym lub niebieskawym. Działek kielicha jest 5, nie są zrośnięte, nierzadko są liściasto rozszerzone. Płatków korony jest 5, są zrośnięte tworząc dłuższą lub krótszą rurkę, na końcach płatki są zaokrąglone. Pręcików jest 5, osiągają długość taką jak rurka korony lub są nieznacznie od niej dłuższe. Zalążnia jest górna, powstaje z 3 owocolistków, zwieńczona jest pojedynczą szyjką słupka, na szczycie rozdzieloną na trzy łatki.

OwoceWydłużona eliptycznie torebka zawierająca po kilka spłaszczonych nasion w każdej z trzech komór