Gustaw Zieliński KIRGIZ
Powieść
Nakład Księgarni S. Bukowieckiego, Warszawa 1908
Książka dobrze zachowana, strony czyste, blok zwarty, solidny. Zażółcenie stron, przetarcie grzbietu. Książka ładna, godna polecenia. Real foto.
BIBLIOTECZKA NARODOWA Nr 16
"Treścią poematu jest nieszczęśliwa miłość Kirgiza do Demeli, której ojciec sprzeciwia się małżeństwu. Dziewczyna ucieka z Kirgizem. Oboje giną w płomieniach. Pod postacią Kirgiza przedstawił poeta człowieka wolnego, szukającego miłości. Ta powieść poetycka jest pieśnią pochwały wolności i dramatem między miłością a zemstą. Autor tak charakteryzuje bohatera: "Bom na stepach się rodził,/ Wiatr pustyni mnie chłodził,/ Gdym na koniu biegł stada dosiadać…/ Ciągle widne niebiosy,/ I step lśniący od rosy…/ Ach: tam tylko, i żyć i umierać".
Poemat doczekał się wielu wydań. Po raz pierwszy poemat wydano nakładem Teofila Glücksberga w Wilnie w 1842 roku. Poemat rozpoczynają wersy, które znane były dość powszechnie i cytowane ("Dość! - dość żyłem nie sobie.../ Duszno, ciasno jak w grobie/ Żyć zamkniętym w czterech ścian niewoli...")."
"Gustaw Zieliński (ur. 1 stycznia 1809 w Markowicach, zm. 23 listopada 1881 w Skępem) - polski pisarz i poeta okresu romantyzmu, uczestnik powstania listopadowego, zesłaniec syberyjski. Zaliczany do "ukraińskiej szkoły poetów". (...)
W 1839 debiutował fragmentem poematu napisanego w Tobolsku pt. "Samobójca", wydrukowanym w "Tygodniku Literackim".
Twórczość Zielińskiego zalicza się do drugiego pokolenia romantyków polskich. Najbardziej znanymi utworami są: "Samobójca" - poemat (wyd. w 1836 r.), "Kirgiz. Powieść" - powieść poetycka (wyd. w 1842 r.), "Stepy" - poemat (wyd. w 1856 r.), "Czarnoksiężnik Twardowski" - dramat (wyd. w 1856 r.), "Manuela" - romans (wyd. pośmiertnie w 1910 r.).
Z nich największą popularność uzyskał "Kirgiz", który idealnie trafiał w gusta ówczesnych odbiorców, oferując orientalny kostium, apologię wolności, dychotomię miłości i zemsty. Była to ostatnia w literaturze polskiej manifestacja klasycznej powieści poetyckiej, zbudowana na bajronicznym modelu zemsty. W utworze można odnaleźć nawiązania do mickiewiczowskich "Sonetów krymskich", "Marii" Malczewskiego, a także - Puszkina czy Lermontowa. Wolność w "Kirgizie" ma wymiar nie tylko jednostkowy, ale jest alegorią każdej wolności i protestem przeciw jej dławieniu. (...)