Album wystawy malarstwa ANTONIEGO MICHALAKA (1902-1975), wydany z okazji wystawy MISTYCZNY ŚWIAT ANTONIEGO MICHALAKA w Muzeum Nadwiślańskim w Kazimierzu Dolnym w 2005 roku. Str. 210.

Album zawiera również ważne, kompetentne, przedstawiające artystę teksty: Jerzego Wyczesanego, Lechosława Lameńskiego, Ireny Kossowskiej, Waldemara Odorowskiego, w tym wyczerpujące kalendarium życia i twórczości oraz przybliżenie archiwum Antoniego Michalaka dokonane przez Tadeusza Michalaka.

ANTONI MICHALAK JEST WSPÓŁTWÓRCĄ KAZIMIERZA JAKO MIASTA ARTYSTÓW. 

Wikipedia: Antoni Michalak (ur. 1899 lub 1902 w Kozłowie Szlacheckim, zm. 1975 w Kazimierzu Dolnym – malarz sztuki sakralnej, portrecista i rysownik. Naukę rozpoczął w gimnazjum w Warszawie. Na skutek niezwykłych wydarzeń na początku I wojny światowej znalazł się w sierocińcu Odessie. Tam w latach 1915–1918 uczył się rysunku. Jego mecenaskami były rosyjskie księżne - Dołgorukowa i Szczerbatowa. Po powrocie do Polski kontynuował naukę u Jana Kauzika i Miłosza Kotarbińskiego w warszawskiej Szkole Rysunkowej. W okresie 1919–1925 studiował (z przerwą w latach 1920–1922, kiedy to walczył podczas wojny polsko-sowieckiej) w Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Miłosza Kotarbińskiego, Konrada Krzyżanowskiego i Tadeusza Pruszkowskiego. W 1925 wyjechał do Paryża na roczne stypendium, w dowód uznania za pracę dyplomową Bajka o szczęśliwym człowieku. W 1926zwiedził Włochy i Austrię. W 1928 osiadł w Kazimierzu Dolnym. W 1933 przeniósł się do Lwowa, gdzie uczył w Państwowej Szkole Technicznej. Od 1939 zamieszkał na stałe w Kazimierzu Dolnym. Po wojnie pracował przy konserwacji zabytków Wrocławia. W latach 1948–1969 był profesorem rysunku, malarstwa i technik plastycznych KUL. W 1925 był współzałożycielem Bractwa Św. Łukasza. Uprawiał malarstwo religijne, portretowe oraz ścienne. Brał udział w wystawach we Francji, Holandii, Niemczech, USA i Wielkiej Brytanii. Ojciec malarza Janusza i architekta Tadeusza, dziadek malarza Jana Seweryna.

Strona KUL: Ur. 17 V 1902 r. w Kozłowie Szlacheckim koło Sochaczewa, zm. 26 V 1975 r. w Warszawie, pochowany w Kazimierzu Dolnym. Wybitny portrecista, autor interesujących martwych natur i dużych kompozycji symbolicznych, przede wszystkim jednak ciekawy malarz religijny, twórca wielu wartościowych obrazów i witraży w kościołach na obszarze całej Polski. Ulubiony uczeń Tadeusza Pruszkowskiego w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, czołowy członek „Bractwa Świętego Łukasza". Był pierwszym artystą, który osiadł na stałe w Kazimierzu Dolnym. W pobliżu zamku wybudował własny dom wraz z pracownią, w którym spędził kilkadziesiąt pracowitych lat. W latach 1948-1964 i 1966-1969 zatrudniony w ówczesnej Sekcji Historii Sztuki KUL jako nauczyciel rysunku odręcznego, malarstwa oraz technik artystycznych i technologii sztuk plastycznych, lubiany przez studentów za ciepły i bezpośredni stosunek do nich.

Album używany, ale niemal bez śladów używania.