Kasper Pochwalski (1899-1971)
Studia głowy dziewczynki
Technika: ołówek lub węgiel, papier, 39,9 x 29 cm
Kasper Pochwalski (1899-1971) - polski malarz, przedstawiciel piątego pokolenia rodziny Pochwalskich – malarzy, bratanek Kazimierza Teofila Pochwalskiego – najsławniejszego z tego rodu. Większość życia spędził w Krakowie, gdzie z dużym sukcesem zadebiutował w wieku 16 lat na wystawie w Pałacu Sztuki. Studiował w krakowskiej ASP, gdzie był jednym z uczniów Józefa Mehoffera. Równolegle studiował historię sztuki na UJ. Po ukończeniu akademii spędził rok na stypendium w paryskiej Academie Ranson. Jego malarstwo wpisuje się w tradycję polskiego modernizmu. Najchętniej malował figuralne, często wielopostaciowe kompozycję. Wiele z jego przedstawień ma charakter alegorii. Malował również pejzaże, portrety, rzadziej martwe natury. Posługiwał się rozjaśnioną, ciepłą gamą barwną. Ważną role odegrał również jako konserwator dzieł sztuki, do odnowionych przez niego dzieł zaliczyć można m. in. obrazy w katedrze wawelskiej.
Na odwrocie stempel autorski, poniżej napis T. Pochwalska 1926 r. (długopisem)