Bolesław Limanowski

Józef Zaliwski bohater z powstania z 1830 - 31 r.

Brak miejsca wydania, 1913, brak wydawcy

Str.: 42, oprawa miękka, 19 cm

Stan bdb-.

Józef Zaliwski herbu Junosza (ur. 1797 w Jurborku, zm. 1 kwietnia 1855 w Paryżu)

– polski działacz niepodległościowy, pułkownik armii Królestwa Polskiego, organizator partyzantki w roku 1833.

Urodził się w Jurborku. Był wychowankiem jezuitów. W 1818 roku wstąpił do piechoty Królestwa Polskiego.

Był instruktorem w Szkole Podchorążych w Warszawie. Jeden z współtwórców Sprzysiężenia Wysockiego.

W czasie nocy listopadowej kierował atakiem na warszawski Arsenał.

Był jednym z najwybitniejszych polskich dowódców partyzanckich w 1831.

Sformował oddział tzw. "Kurpików ostrołęckich", który operując z Puszczy Kurpiowskiej skutecznie przecinał linie zaopatrzenia armii rosyjskiej. W obronie stolicy nie brał udziału, ponieważ pełnił wtedy misję wywiadowczą pod Górą Kalwarią .

Po upadku powstania listopadowego udał się na emigrację do Francji, był powiązany z masonerią europejską, współpracował z Joachimem Lelewelem (Zemsta Ludu).

W marcu 1833 organizował oddziały powstańcze.

Miały one być zarzewiem dla wywołania nowego powstania, w które planowano wciągnąć przede wszystkim masy ludu polskiego.

Próby te na większą skalę nie powiodły się.

W rezultacie tych mało przemyślanych działań nastąpiły aresztowania w Królestwie i Galicji.

Wiele osób przypłaciło wyprawy gardłem lub katorgą.

Na północy Królestwa próby wzniecenia powstania przypłacili życiem Artur Zawisza (stracony w Warszawie) i Michał Wołłowicz (stracony w Grodnie).

Zaliwski został aresztowany przez Austriaków i skazany na karę śmierci, zamienioną na 20 lat więzienia w twierdzy Kufstein.

Po amnestii w 1848 wyjechał ponownie do Francji i działał w Towarzystwie Demokratycznym Polskim.

Zmarł w Paryżu. Pochowany na Cmentarzu Montmartre.