Jerzy Turnau (1869-1925)

"Lisowczyk", 1923 rok

olej na tekturze, 30 x 33 cm

Autentyczny obraz polskiego malarza - Jerzego Turnaua, przedstawiający Lisowczyka na koniu. W centralnej części kompozycji zbliżonej do kwadratu ukazany został w pełnej postaci, ujęty z profilu gniady, zadbany rumak. Na jego grzbiecie siedzi mężczyzna należący do wojskowej formacji lisowczyków, ubrany jest w charakterystyczny strój z długim kaftanem, skórzanymi butami, na głowie ma futrzaną czapkę i futrzaną peleryną. W dłoni trzyma strzelbę z uwagą obserwując równinę. Żołnierz ujęty został na skarpie, na tle szerokiej połaci zielonego pola, równinny teren sięga aż po horyzont.

Lisowczycy byli formacją lekkiej jazdy polskiej o charakterze utrzymującego się z łupów wojska najemnego. Sformowana została w 1614 roku pod wodzą pułkownika Aleksandra Józefa Lisowskiego. Cieszyli się wielką sławą w Europie jako niezrównana w szybkości jazda (pokonywali dziennie do 150 km). Jako niezwykle barwna formacja, wyróżniająca się dzielnością często byli tematem przedstawień malarskich - kilkakrotnie portretował ich Juliusz Kossak i Józef Brandt.

Technika: olej na tekturze. Sygnowana i datowana w prawym, dolnym rogu: "Jerzy Turnau | 23" (sygnatura oryginalna, autorska).

Na odwrocie szkic olejny portretu i fragmentarycznie zachowana nalepka z autorską pieczęcią i opisem pracy.

Jerzy Turnau (1869-1925) ziemianin, literat i malarz urodzony w Gaiku k. Dobczyc. W młodości chciał poświęcić się malarstwu. Rad udzielali mu Józef Mehoffer i Stanisław Wyspiański, z którymi chodził do krakowskiego gimnazjum św. Anny. Zaczął studiować malarstwo w wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych, której jednak nie ukończył. W tym też czasie studiował rolnictwo w Hochschule für Bodenkultur w Wiedniu. Z woli ojca, w wieku lat 24 osiadł w majątku ziemskim w Mikulicach koło Przeworska. Ożenił się z Heleną Hochberger, córką lwowskiego architekta. Stopniowo stał się pasjonatem rolnictwa. Z czasem stworzył w Mikulicach nowoczesne, innowacyjne gospodarstwo, do którego zjeżdżali się liczni uczniowie i praktykanci. Znany był jako społecznik – pomagał chłopom przy lepszej produktywizacji zwierząt i pól; współdziałał z Franciszkiem Stefczykiem w zakładaniu kas oszczędnościowo-pożyczkowych. Był inicjatorem i głównym założycielem Wyższych Kursów Ziemiańskich we Lwowie. Pasjonował się także pisarstwem, głównie o ziemiaństwie i uprawie roli. Bezcenne po dziś dzień jest jego dzieło "Uprawy roli i roślin", wydane w pięciu tomach. W międzyczasie nadal malował. Głównie wspaniałe studia portretowe najbliższych, mikulickie pejzaże, sceny z życia wsi, a także sceny batalistyczne. Nawet podczas posiedzeń ziemiańskich miał ze sobą szkicownik, w którym kreślił wizerunki uczestników. Był krytyczny wobec swoich prac, potrafił bez końca poprawiać swe obrazy. Wiele dzieł powstało w czasie jego drugiego pobytu w Wiedniu, wraz z rodziną, w roku 1914 i 1915, gdzie znaleźli się jako uchodźcy wojenni. Malował także pod koniec I wojny w Mikulicach. Rad udzielał mu wówczas malarz Roman Bratkowski. Zmarł we Lwowie w 1925 roku.

Wymiary: 30 x 33 cm, z ramą: 43,5 x 40,5 cm. Stan zachowania: bardzo dobry. Praca oprawiona w złotą, profilowaną ramę.

Gwarantujemy autentyczność, wiek oraz stan zachowania wystawianych przedmiotów. Do zakupu (bezpłatnie) dołączamy pisemny certyfikat potwierdzający autentyczność obiektu oraz wszelkie informacje zawarte w opisie.

Istnieje możliwość dołączenia dodatkowej, zewnętrznej ekspertyzy - rzeczoznawcy, biegłego w zakresie wyceny dzieł sztuki (usługa dodatkowo płatna, dostępna na innej naszej aukcji).