Jerzy Skarżyński (1924-2004)
Ilustracja do Życia Literackiego, l. 50.
tusz/papier, 13,5 x 29,5 cm
sygn. p. d.: 'JS'
Do pracy dołączony zostanie certyfikat autentyczności z podaniem proweniencji.
Jerzy Skarżyński - malarz i scenograf. W czasie okupacji związany z grupą młodych plastyków i podziemnym teatrem Tadeusza Kantora. W latach 1946-49 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej i ASP w Krakowie. Od 1948 do 1958 był scenografem w "Teatrze Groteska" w Krakowie, wraz z W. Jaremą i K. Mikulskim wywarł znaczący wpływ na styl tego teatru; 1958-1990 wraz z żoną L. Mintycz-Skarżyńską (1920-94) pracował dla Starego Teatru w Krakowie (m.in. "Indyk, Kaligula", "Opera za trzy grosze", "Tango", "Proces", "Hamlet", "Oresteja", "Diabły z Loudun"), dla innych teatrów w kraju i za granicą oraz przy produkcji filmów ("Sanatorium Pod Klepsydrą", "Pamiętnik znaleziony w Saragossie", "Lalka", "Historia żółtej ciżemki"). Wspólnie z żoną projektowali też scenografie do przedstawień operowych, m.in. do K. Pendereckiego (Hamburg, 1969), "Balu maskowego" G. Verdiego (Warszawa, 1977). Był wykładowcą Studium Scenografii przy krakowskiej ASP.