technika mieszana/płótno naciągnięte na tekturę, 67 x 60, 5 cm

sygnowany i datowany p.d.: J Przybylski 74

sygnowany, datowany na odwrocie: J. Przybylski 74

Obraz przedstawia postać charakterystycznie zamkniętą konturem krzesła, jej „uwięzienie” przywołuje figury z prac Bacona. Modelka jest ukazana realistycznie, więc naturalistycznie, szkicowo (można ją porównać do figur z rysunków Witolda Wojtkiewicza), staje się symbolem kondycji ludzkiej ujętej w egzystencjalnym wymiarze.

Urodzony w Poznaniu. W latach 1957-63 studiował malarstwo w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych (w pracowni Aleksandra Kobzdeja), gdzie także uczył (od 1987 profesor). Jeden z najciekawszych przedstawicieli nowej figuracji w malarstwie polskim (na jego twórczość silnie wpłynęły obrazy Francisa Bacona, ale także Pabla Picassa, Diego Velazqueza i Francisco Goyi). Tworzył również prace graficzne (za które otrzymywał liczne nagrody na wystawach międzynarodowych). W 1974 przebywał w Stanach Zjednoczonych jako stypendysta Fundacji Kościuszkowskiej. Prace artysty były eksponowane na licznych wystawach krajowych oraz zagranicznych (min. na 5 Biennale Młodych w Paryżu w 1967 roku i 11 Biennale w Sao Paulo w 1971 roku). W dniach 18.10-18.11.2018 miała miejsce wystawa prac w Galerii Stara Prochownia w Warszawie.