RYSUNKI JANA MATEJKI.

IWO ODROWĄŻ. Rysował ze staréj pieczęci Jan Matejko.

..........................................................................................................................................................................................................................................................................................

Iwo Odrowąż, Jan Odrowąż, ur. między 1170 a 1180, Końskie, zm. 21 VIII 1229, Borg k. Modeny (Włochy), biskup krakowski; pochodził z rodu Odrowążów; studiował w Vicenzie i paryżu; od 1206 kanonik krakowski, w l. 1206–17 kanclerz krakowsko-sandomierski Leszka Białego; stronnik obozu reformatorskiego arcybpa Henryka Kietlicza, uczestniczył we wprowadzanej przez niego reformie Kościoła; od 1218 biskup, w 1219 wyznaczony przez papieża Honoriusza III na arcybiskupa gnieźnieńskiego, nie przyjął tej godności; utrzymywał żywe stosunki z europejskimi środowiskami intelektualnymi; w 1223 sprowadził do Polski dominikanów; po śmierci Leszka Białego popierał Henryka I Brodatego przeciwko Konradowi I Mazowieckiemu; rozwinął akcję osadniczą w krakowskich dobrach biskupich; zostawił dużą bibliotekę. — zob. obszerny biogram w: Polski Słownik Biograficzny, t.10, s. 187–192.

.........................................................................................................................................................................................................................................................................................

⦁ Autor: Andrzej Zajkowski wg rysunku Jana Matejki

⦁ Sygnatura: Rycina sygnowana na płycie: »A. ZAJKOWSKI.« i »JM [monogram wiązany] — 1867 r[oku] p[ańskiego]«

⦁ Technika: Drzeworyt sztorcowy

⦁ Wymiary: 288 x 217 mm (cała karta: 280 x 370 mm)

⦁ Pochodzenie: Z: „Kłosy” 1873, nr 396

⦁ Uwagi: Rycina odbita również w: Album Jana Matejki, Warszawa: S. Lewental, 1876, tabl. 20.

⦁ Stan: Bardzo dobry (5), rycina nieobcięta — zachowana cała karta

⦁ Bibliografia: Grajewski, Bibliografia ilustracji ..., W. 1972, poz. 10071. — Widacka, Katalog portretów ..., t.2, poz. 1589.

⦁ Informacje o autorze:

Jan MATEJKO (1838–1893), malarz, rysownik, ilustrator, najwybitniejszy przedstawiciel polskiego malarstwa historycznego; w l. 1851–58 uczył się w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem W.K. Stattlera i W. Łuszczkiewicza, w 1859 studiował w akademii sztuki w Monachium w klasie H. Anschütza, w 1860 krótko — w akademii sztuki w Wiedniu w pracowni Ch. Rubena; w 1873 mianowany dyrektorem Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie; od 1874 członek Institut de France i Berlińskiej Akademii Sztuki, od 1878 Rafaelowskiej Akademii w Urbino, od 1889 — Künstlergenossenschaft w Wiedniu; początkowo zajmował się malarstwem religijnym, od połowy lat pięćdziesiątych tworzył głównie obrazy inspirowane dziejami Polski; był wysoko cenionym ilustratorem; — od 1866 współpracował jako rysownik (czasem przy współudziale Floriana Cynka) z czasopismami „Kłosy”, „Tygodnik Ilustrowany”, „Tygodnik Powszechny”, które zamieszczały jego rysunki zabytkowej architektury i rzeźby oraz portrety historycznych postaci w formie ilustracji drzeworytowej.

Andrzej ZAJKOWSKI (1851–1914), wybitny drzeworytnik reprodukcyjny czynny w l. 1869–89, jeden z czołowych przedstawicieli polskiej ksylografii, ceniony i nagradzany autor wielu prac, najpierw w „Kłosach”, następnie w „Tygodniku Ilustrowanym”; znakomity odtwórca rysunków M.E. Andriollego, m.in. rytował ilustracje Andriollego do Pana Tadeusza A. Mickiewicza – wyd. Lwów : F. H. Richter (H. Altenberg) 1882; za swe drzeworyty otrzymał I nagrodę na III Wystawie Sztuki Ornamentacyjno–Dekoracyjnej w Warszawie (1888) oraz medal brązowy na Wystawie Sztuki Drukarskiej w Petersburgu (1895).

⚠ WSZYSTKIE GRAFIKI NA MOICH AUKCJACH SĄ ORYGINALNE — NIE SPRZEDAJĘ WSPÓŁCZESNYCH REPRODUKCJI I REPRINTÓW.