Jacek Malczewski (1854 - 1929)             "Śmierć Ellenai"

 

Unikatowa grafika jednego z najsłynniejszych, polskich malarzy końca XIX i początku XX wieku - Jacka Malczewskiego, przedstawiająca śmierć Ellenai. W horyzontalnej kompozycji ukazana została leżąca na słomianym łożu młoda dziewczyna. Kobieta przykryta jest futrami, jej jasne włosy opadają na poduszkę i siennik. U jej stóp siedzi zatroskany mężczyzna trzymający w dłoniach chustkę i książkę. Nad łożem zawieszony jest niewielki obrazek z Matką Bożą.

Scena ta jest wyobrażeniem literackiego motywu zaczerpniętego z poematu "Anhelli" Juliusza Słowackiego, który "inspirował Malczewskiego przez blisko czterdzieści lat, od czasu studiów w krakowskiej SSP, aż po rok 1918, w którym Polska odzyskała niepodległość. Z treści i ducha tego utworu zrodził się cykl obrazów ukazujących zarówno losy młodego zesłańca Anhellego i Ellenai, jego towarzyszki niedoli, jak i interpretowane szerzej piekło sybirskiej katorgi. Artysta nadał scenie zgonu Ellenai monumentalny wyraz. Układ ciała zmarłej, powtórzony horyzontalnymi liniami elementów tła oraz skamieniała z bólu i bezradności postać Anhellego oddają bezruch i ciszę śmierci." (za: imnk.pl)

Grafika wykonana na podstawie słynnego obrazu Malczewskiego była premią dla członków Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie za rok 1903. Oryginał namalowany w 1883 roku znajduje się w stałej ekspozycji Muzeum Narodowego w Krakowie w Sukiennicach.

Technika: heliograwiura na papierze. Praca opisana u dołu: "ELLENAI - J. MALCZEWSKI PINX. HELIOGRAWIURA F. BRUCKMANNA W MONACHIUM | TOW. PRZYJ. SZTUK PIĘKN. W KRAKOWIE ZA ROK 1903.".

Jacek Malczewski (urodzony w 1854 w Radomiu, zmarł w 1929 w Krakowie) malarz i rysownik, czołowy reprezentant symbolizmu w polskim malarstwie przełomu XIX i XX wieku. Jeden z najwybitniejszych i najbardziej uznanych artystów w historii polskiej sztuki. Dorastał pod dużym wpływem ojca Juliana, który wpoił synowi głęboki patriotyzm i miłość do ojczyzny. Malczewski studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u W. Łuszczkiewicza i F. Szynalewskiego, w latach 1876-1877 doskonalił swój warsztat w paryskiej École des Beaux-Arts. Sporo podróżował, bywał w Paryżu, Monachium i Wiedniu, wspólnie z Karolem Lanckorońskim odbył podróże do Azji Mniejszej i do Włoch. Artysta wystawiał swoje prace na licznych wystawach krajowych i zagranicznych a jego sztuka była doceniana i nagradzana. Swoje artystyczne inspiracje czerpał Malczewski głównie z polskiej sztuki, tradycji i folkloru uzupełniając je biblijnymi i mitologicznymi wątkami. Wprowadzał postacie faunów, chimer, harpii i centaurów, elementem dopełniającym był nieraz rozległy krajobraz lub motyw wiejski. Do jego najbardziej znanych dzieł należą: Introdukcja (1890), Melancholia (1894), różne wersje tematów Polonia i Thanatos, cykl Zatruta Studnia, tryptyki Ojczyzna (1903) i Muzyka (1906). Wykonał wiele obrazów poświęconych losom zesłańców po powstaniu styczniowym. Namalował kilkaset znakomitych portretów i autoportretów, często w niecodziennych kostiumach i postaciami alegorycznymi m.in. portrety A. Wielopolskiego, Hamlet polski (1903), J. Kasprowicza (1903), W. Reymonta (1905), autoportret z muzą (1906). Jacek Malczewski był w 1897 r. współzałożycielem Związku Artystów Polskich Sztuka, od 1902 r. członkiem Stowarzyszenia Artystów Polskich a w latach 1897-1918 wiedeńskiej Secesji. Był profesorem i rektorem krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych (późniejszej Akademii).

Wymiary: 35,5 x 61 cm (w świetle passe partout), z ramą: 55 x 73 cm. Stan zachowania: bardzo dobry. Praca oprawiona w prostą, cieniowaną ramę w kolorze wiśniowym z kremowym passe partout.

Do pracy (bezpłatnie) dołączamy pisemny certyfikat potwierdzający oryginalność przedmiotu oraz wszelkie informacje zawarte w opisie.