Naprawa i strojenie fortepianów i pianin

Iwan Fadiejew

Cena: 229.00 zł

Iwan Iwanowicz Fadiejew ( ur. 1906 w Gżacku, zm. 1976 w Moskwie) – minister finansów RFSRR (1949-1973). Służył w Armii Czerwonej, od 1924 był słuchaczem fakultetu robotniczego, w 1930 ukończył Moskiewski Instytut Finansowo-Ekonomiczny. Od 1930 do października 1938 był kolejno ekonomistą, zastępcą szefa i szefem sektora gospodarki narodowej Ludowego Komisariatu Finansów Jakuckiej ASRR i zastępcą ministra finansów Jakuckiej ASRR, od 1937 należał do WKP(b), od października 1938 do lutego 1941 kierował Zarządem Budżetowym Ludowego Komisariatu Finansów RFSRR. Od lutego 1941 do 1942 był zastępcą ludowego komisarza kontroli państwowej RFSRR, od 1942 do września 1949 zastępcą ludowego komisarza/ministra finansów RFSRR, a od 21 września 1949 do 9 marca 1973 ministrem finansów RFSRR, następnie przeszedł na emeryturę. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Fortepian (wł. pianoforte, skrót: pf. lub pfte.) – strunowy (chordofon), młoteczkowy, klawiszowy instrument muzyczny, zaliczany do rodziny cytr. Współczesny fortepian ma skalę od A2 (czasami najlepsze koncertowe od F2; instrumenty z początku XIX wieku od C1) do c5 (88 dźwięków/klawiszy). Typowy zakres częstotliwości dźwięków (przy stroju 440 Hz): od A2 = 27,50 Hz do c5 = ok. 4.186,01 Hz.

W fortepianie struny rozpięte na stalowej ramie uderzane są młoteczkami obciągniętymi filcem. Naciśnięcie klawisza powoduje uderzenie młoteczka w strunę, przenosząc jednocześnie dynamikę uderzenia w klawisz. Natychmiast po pobudzeniu struny młoteczek odbija się od niej i w zależności od siły uderzenia, zatrzymuje się wyżej lub niżej. Pozwala to na szybką repetycję (uderzanie kilka razy tego samego dźwięku w szybkim tempie), inaczej niż w pianinie. Po zwolnieniu nacisku na klawisz do struny przyciskany jest tłumik wyciszający jej drgania. W ten dość skomplikowany sposób mechanizm fortepianu realizuje podstawową cechę tego instrumentu odróżniającą go od wcześniejszych instrumentów strunowych klawiszowych, które nie miały możliwości kształtowania dynamiki dźwięku oraz czasu jego trwania.

Pianino – strunowy młoteczkowy (klawiszowy) instrument muzyczny ze strunami ustawionymi pionowo. Ma wiele cech wspólnych z fortepianem. 

Poprzednikami pianina było klawicyterium (rodzaj klawesynu z pionowym naciągiem strun) oraz instrument zwany żyrafą.

Za pierwszego budowniczego fortepianu uważa się Włocha Bartolomea Cristoforiego, który zbudował pierwszy instrument strunowy z mechanizmem młoteczkowym ok. 1709 roku.

Pierwsze pianino zbudował Jan Schmidt z Salzburga lub Grüneberger z Halle w końcu XVIII w. lub na początku XIX w. W 1802 roku Th. Lond skonstruował w Londynie pianino o naciągu skośnostrunnym. Mechanizm pianinowy ulepszył i opatentował Robert Wornum w 1826 r. Rozwiązanie to było na tyle dobre, że stosuje się je do dziś. Jedyną modyfikacją jest zastosowanie innego tłumika. Konstruktorami pianin byli także m.in.: Carl Bechstein, Julius Blüthner, Ignaz Bösendorfer, Ignaz Pleyel.

Uwagi: Oprawa lekko wytarta i zarysowana.Brzegi stron zakurzone.Strony trochę pożółkłe.