Ikona "Ofiarowanie Pańskie" Rosja XIX w.

Ikona przedstawiająca Świętego Symeona trzymającego Dzieciątko Jezus, obok Maryja i Józef oraz prorokini Anna.

Święto Ofiarowania Pańskiego to jedno z najstarszych świąt Maryjnych, zwane wcześniej świętem Oczyszczenia Najświętszej Marii Panny, a tradycyjnie – Matki Bożej Gromnicznej. Obchodzimy je 2 lutego jako święto stałe. Zgodnie z Prawem mojżeszowym, czterdzieści dni po narodzeniu rodzice przynieśli dzieciątko Jezus do Świątyni jerozolimskiej, by wypełniły się słowa: „Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu” (Wj 13, 2). Ustanowione na pamiątkę tego wydarzenia święto znane już było w V wieku. Kościół wschodni obchodzi je 15 lutego (wg kalendarza juliańskiego) jako święto Spotkania Pańskiego, które należy do grupy dwunastu Wielkich Świąt. Spotkanie Symeona z Dzieciątkiem oznacza spotkanie ludzkości z Bogiem oraz spotkanie Starego i Nowego Testamentu.

Podstawą przedstawień ikonograficznych jest perykopa z Ewangelii wg św. Łukasza (2, 22-38), w której zostało opisane wydarzenie Ofiarowania Pańskiego:

Gdy upłynęły dni oczyszczenia Maryi według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: ‘Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela’. A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: ‘Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu’. Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostawała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy.

Technika: tempera na desce. Olbrzymi kunszt malarski piszącego ikonę.

Wymiary 22 cm X 21 cm. Wykonanie: ROSJA, II połowa XIX w.

Stan zachowania: Bardzo dobry.

Na życzenie (bezpłatnie) dołączamy pisemny certyfikat potwierdzający oryginalność przedmiotu oraz wszelkie informacje zawarte w opisie.

Gwarantujemy oryginalność, wiek oraz stan zachowania wystawianych przedmiotów. Na życzenie wystawiamy faktury VATmarża na przedmioty zakupione na naszych aukcjach.

W razie pytań jesteśmy dostępni pod numerem telefonu (32) 262 47 88

kontakt via e-mail: kontakt@antykijakubowski.pl