Hydroksowęglan magnezu[edytuj]

Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania

Hydroksowęglan magnezu

Hydromagnezyt

Mg5(OH)2(CO3)4·4H2O

[pokaż]Nazewnictwo

Ogólne informacje

Wzór sumaryczny

Mg5(OH)2(CO3)4

Inne wzory

4MgCO3·Mg(OH)2

Masa molowa

395,58 g/mol

Wygląd

biały lub prawie biały, bezwonny, higroskopijny, krystaliczny proszek

Minerały

artynit: Mg5(OH)2(CO3)4·3H2O

hydromagnezyt: Mg5(OH)2(CO3)4·4H2O

dypingit: Mg5(OH)2(CO3)4·5H2O

Identyfikacja

Numer CAS

56378-72-4[1]; 39409-82-0[2]

PubChem

9865481

[pokaż]InChI

[pokaż]Właściwości

[pokaż]Niebezpieczeństwa

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą

stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Klasyfikacja medyczna

ATC

A02 AA01

[pokaż]Farmakokinetyka

[pokaż]Uwagi terapeutyczne

Hydroksowęglan magnezu (zasadowy węglan magnezu), Mg5(OH)2(CO3)4 – nieorganiczny związek chemiczny, hydroksosól węglanu magnezu i wodorotlenku magnezu.

Uwodniony hydroksywęglan magnezu znany jest pod nazwą „magnezja biała” (łac. magnesia alba)[5][a]. Występuje naturalnie jako minerały: artynit (trihydrat)[7], hydromagnezyt (tetrahydrat)[8] i dypingit (pentahydrat)[9].

Spis treści

1Właściwości

2Otrzymywanie

3Zastosowanie

4Użycie medyczne[11]

4.1Przeciwwskazania

4.2Interakcje

4.3Działanie niepożądane

4.4Dawkowanie

4.5Preparaty

5Uwagi

6Przypisy

7Bibliografia

Właściwości[edytuj | edytuj kod]

• Gęstość nasypowa: około 60–600 g/dm³.

Otrzymywanie[edytuj | edytuj kod]

Hydroksywęglan magnezu otrzymać można w wyniku dodawania sody do roztworu siarczanu magnezu[5]. Może też być strącany z roztworów innych soli magnezu węglanami innych litowców[10].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

• wypełniacz do farb[5]
• odtrutka po spożyciu kwasów i związków metali[5]
• puder[5]
• we wspinaczce – zapobiega ślizganiu się spoconych dłoni i palców po chwytach (oprócz magnezji w proszku stosowana jest również magnezja w płynie – zawiesina magnezji w alkoholu z dodatkiem kalafonii)
• w sporcie, a zwłaszcza w atletyce – zapobiega ześlizgiwaniu się spoconych dłoni z gryfów, drążków i innych przyrządów gimnastycznych

Użycie medyczne[11][edytuj | edytuj kod]

Zasadowy węglan magnezu jako substancja do stosowania w lecznictwie ma swoją monografię szczegółową w Farmakopei Polskiej VIII pod nazwą łac. Magnesii subcarbonas levis i Magnesii subcarbonas ponderosus oraz w Farmakopei Polskiej VI pod nazwą łac. Magnesii carbonas[3][12].

Hydroksywęglan magnezu stosuje się leczniczo w uzupełnianiu obniżonej ilości magnezu w organizmie co objawia się kurczami mięśni i drętwieniu kończyn, bólem mięśni, przewlekłym zmęczeniem, nadmierną pobudliwością nerwową, zaburzeniami snu. Ponadto używany jest w leczeniu wspomagającym zaburzeń rytmu serca i niewydolności serca z towarzyszącymi komorowymi zaburzeniami rytmu oraz jako składnik leków zobojętniających kwas żołądkowy i osmotycznych środków przeczyszczających[12].

Stosowany jest też profilaktycznie w okresie długotrwałego stosowania niektórych leków moczopędnych, w okresie stosowania doustnych środków antykoncepcyjnych, podczas kuracji odchudzających oraz w okresie wzmożonego wysiłku fizycznego.

Przeciwwskazania[edytuj | edytuj kod]

• nadwrażliwość na substancję czynną
• hipermagnezemia
• ciężka niewydolność nerek
• blok przedsionkowo-komorowy
• miastenia
• hipotonia
• biegunka

Interakcje[edytuj | edytuj kod]

Hydroksywęglan magnezu może zmniejszyć wchłanianie:

• tetracyklin
• preparatów żelaza
• fluorochinolonów
• doustnych leków przeciwzakrzepowych

Wchłanianie magnezu z przewodu pokarmowego mogą zmniejszać:

• fosforany
• duże dawki wapnia
• nadmiar lipidów
• fityniany

Wydalanie z moczem nasilają:

• diuretyki pętlowe
• antybiotyki aminoglikozydowe
• mineralokortykosteroidy
• cisplatyna
• cykloseryna
• amfoterycyna

Witamina B6 może nasilać działanie magnezu, natomiast dożylne podanie soli wapnia może jego działanie osłabiać.

Działanie niepożądane[edytuj | edytuj kod]

Preparaty magnezu są na ogół dobrze tolerowane po podaniu doustnym. Mogą wystąpić niezbyt często zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, takie jak biegunka, nudności lub wymioty.

Dawkowanie[edytuj | edytuj kod]

Profilaktycznie:

• 600 mg, 3 razy na dobę

Leczniczo:

• dawkowanie indywidualne; w celu uzupełnienia niedoboru magnezu zwykle 1,5 g, 3 razy na dobę; przeczyszczająco 2–4 g, 2 razy na dobę

Preparaty[edytuj | edytuj kod]

• Tabletki Magnezin (Polfa Grodzisk)

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

1. ↑ Nazwa „magnezja biała” (magnesia alba) może odnosić się także do węglanu magnezu, MgCO3[6].