NA PREZENT

*** EKSPRESOWA WYSYŁKA ***

TEGO SAMEGO DNIA OD UZYSKANIA WPŁATY

tel. 660 018 596

ZAPRASZAM NA MOJE AUKCJE

gdzie sprzedaję przedmioty z mojej kolekcji nawet od 1zł

ZAPRASZAM NA MOJE AUKCJE

gdzie sprzedaję przedmioty z mojej kolekcji nawet od 1zł

HOFMAN Wlastimil

"Historia herbu Abdank"

*

Polska, 1894 rok.

akwarela; stan bardzo dobry

Przedmiotem aukcji jest wyjątkowo ciekawa akwarela.

Obraz autorstwa słynnego polskiego artysty Wlastimila Hofmana.

Scenka przedstawia Historię herbu Abdank.

Akawarela o tyle ciekawa, że powstała 29 września 1894 roku, Wlastimil Hofman miał wtedy 10 lat.

Jest to jeden z jego pierwszych obrazów. Niewątpliwie ciekawostka, a także prawdziwa okazja poznania i zobaczenia początków słynnego Wlasitmila Hofmana. To zapewne najwcześniejsza znana praca tego artysty, może nawet powinna wisieć w jakimś muzeum. Na pewno obowiązkowy eksponat na każdej wystawie jego obrazów. Zdecydowanie rzecz warta uwagi, będzie interesującą pozycją w każdej kolekcji.

Sygnowany

inicjałem wiązanym WH 29/9 94

z dedykacją

Panu Romanowi Skarbek Woyczyńskiemu tę moją z lat chłopięcych kompozycję opartą na historii jego przodka Habdanka w upominku ofiaruje Wlastimil Hofman

Wymiary w świetle passe-partout

37 x 22 cm

Na uwagę zasługuje oryginalna, przedwojenna rama.

Obraz jest w 100% oryginalny. Daję gwarancję oryginalności!!!

GWARANCJA ORYGINALNOŚCI

Gwarancja oryginalności na moich aukcja oznacza, że jestem gotowy podpisać każdą umowę zabezpieczającą interesy przyszłych właścicieli zakupionych u mnie obrazów na wypadek ich niezgodności z opisem.

POZDRAWIAM I ZAPRASZAM DO LICYTACJI

ZAPRASZAM NA MOJE AUKCJE

gdzie wystawiam pozostałe przedmioty z mojej kolekcji

Legenda herbowa mówi, że nazwa Abdank pochodzi od podziękowania, jakie skierował cesarz niemiecki do polskiego posła Skarbimira (Skarbka) w czasach Bolesława Krzywoustego. Niemiecki władca, chcąc zaimponować polskiemu posłowi bogactwem, pokazał mu wielkie skrzynie pełne złota. Skarbek zdjął wówczas z palca pierścień i ze słowami „Idź złoto do złota. My Polacy bardziej się w żelazie kochamy i żelazem bronić będziemy.” wrzucił go do cesarskiego skarbca. Zaskoczonemu cesarzowi nie pozostało nic innego jak powiedzieć „Habdank – dziękuję”. Słowa te stały się nowym zawołaniem rodu, przez co zmieniono pierwotną nazwę herbu ze Skarbek na Abdank.

Według historii przekazanej przez Marcina Kromera zawołaniem tym posługiwał się jeden z dowódców podboju Pomorza za panowania Bolesława Krzywoustego, oraz posła do Czech Jana Skarbka z Góry (Śląsk), który uposażył opactwo cysterskie w Koprzywnicy.

Wlastimil Hofman (1881-1970) HOFMAN Wlastimil - także: Hofmann, Hoffman, Hoffmann; Vlastimil, Wlastimil

Urodził się w miejscowości Karlino k. Pragi. W latach 1895-1899 studiował w krakowskiej SSP pod kierunkiem F. Cynka, J. Malczewskiego, J. Unierzyckiego i J. Stanisławskiego. Lata 1899-1901 spędził w paryskiej Academie des Beaux-Arts u J.L. Gerôme`a. Od 1901 roku kontynuował naukę w macierzystej uczelni w pracowni L. Wyczółkowskiego. Należał do Towarzystwa Artystów Czeskich "Manes" i Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Był współzałożycielem Grupy Pięciu i Grupy Zero. Podczas II wojny światowej był w ZSSR, Tel-Avivie i Jerozolimie. Po powrocie do kraju zamieszkał w Krakowie, a następnie przeniósł się do Szklarskiej Poręby. Na jego pracę ogromny wpływ miała symboliczna twórczość J. Malczewskiego. Hofman malował głównie obrazy religijne, sceny rodzajowe, portrety i pejzaże. Jego modelami byli często biedni, prości ludzie, którzy zyskali w jego pracach ponadczasową godność.

Abdank (herb szlachecki)

AbdankTyp herbuszlacheckiAlternatywne nazwyAbdaniec, Abdanek, Abdank, Avdank, Awdancz, Awdaniec, Białkotka, Biłkotka, Czelejów, Habdaniec, Habdank, Haudaniec, Hawdaniec, Hebdank, Łąkotka, Łękawa, Łękawica, Skuba, SzczedrzykPierwsza wzmianka1212 (na pieczęci)HerbowniRazem 686 nazwisk[pokaż]MiejscowościObertyn, RożniatówGminyStrzyżewiceOdmiana herbuGuzik herbowyHerb Abdank w dziele „Orbis Poloni” Szymona Okolskiego (1642)Herb Abdank, kościół w Jazłowcu

Abdank (Abdaniec, Abdanek, Abdank, Avdank, Awdancz, Awdaniec, Białkotka, Biłkotka, Czelejów, Habdaniec, Habdank, Haudaniec, Hawdaniec, Hebdank, Łąkotka, Łękawa, Łękawica, Skuba, Szczedrzyk) – polski herb szlachecki używany przez ród Awdańców

Opis herbu

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu czerwonym łękawica srebrna. Klejnot: samo godło.

• Uwaga w wersji XIV-wiecznej w klejnocie godło na pięciu piórach strusich, czerwonych.

Najwcześniejsze wzmianki

Herb Syrokomla zanotowany jako Abdank wśród innych polskich herbów w Herbarzu Złotego Runa z około 1433-1435.

Herb w Polsce znany z pieczęci datowanych od roku 1212[4] (kasztelan kruszwicki Lupus), 1228 (wojewoda sandomierski, komes Pakosław), 1243 (kasztelan krakowski Michał), 1343 roku (Dobiesław, sędzia ziemi kaliskiej), pierwsza wzmianka w źródłach pisanych z 1402 roku. Oprócz ziemi kaliskiej występował także na ziemi sandomierskiej,

W 1359 w lasach Płoniny na Wołoszczyźnie, w klęsce poniesionej przeciwko armii mołdawskiej, chorągiew Abdanków miała wpaść w ręce nieprzyjacielskie[5].

W 1413 roku herb przeniesiony na Litwę (herb przyjął Jan Gasztołd, adoptowali ziemianie sieradzcy Piotr z Widawy i Jakub z Rogoźna)[6].

Herb został przedstawiony wśród innych polskich herbów w Herbarzu Złotego Runa z lat 1433-1435.

Najwcześniejsze lokalne źródło heraldyczne wymieniające herb to datowane na lata 1464–1480 Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae polskiego historyka Jana Długosza, który uznaje go za rdzennie polski. Zapisuje on informacje o herbie wśród 71 najstarszych polskich herbów szlacheckich we fragmencie: "Habdank tracturam albam, tria cornua habentem in modum Stelle, in campo rubeo defert Genus Polonicum, cuius primus parens Skubek ob fortitudinem et robur corporis, dum sutor esset et Almanum amentasset in terram, tali insigni donatus est. Et viri in ea ad aliena ambienda proni."[7].

Początkowo było to godło opactwa cystersów w Mogile, oraz według historii przekazanej przez Marcina Kromera zawołanie jednego z dowódców podboju Pomorza za panowania Bolesława Krzywoustego, oraz posła do Czech Jana Skarbka z Góry (Śląsk), który uposażył opactwo cysterskie w Koprzywnicy. Do Polski trafiło z języka niemieckiego od hab’dank; w XI-XII wieku przybiera formy Abdank, Audaniec, Abdaniec i pochodzi od łacińskiego audentius „śmiały” albo od skandynawskiej nazwy Audun od audr, auda (skarb); w rodach tym występowało wielu Skarbków i Skarbimirów[8].

Legenda herbowa

Legenda herbowa mówi, że nazwa Abdank pochodzi od podziękowania, jakie skierował cesarz niemiecki do polskiego posła Skarbimira (Skarbka) w czasach Bolesława Krzywoustego. Niemiecki władca, chcąc zaimponować polskiemu posłowi bogactwem, pokazał mu wielkie skrzynie pełne złota. Skarbek zdjął wówczas z palca pierścień i ze słowami „Idź złoto do złota. My Polacy bardziej się w żelazie kochamy i żelazem bronić będziemy.” wrzucił go do cesarskiego skarbca. Zaskoczonemu cesarzowi nie pozostało nic innego jak powiedzieć „Habdank – dziękuję”. Słowa te stały się nowym zawołaniem rodu, przez co zmieniono pierwotną nazwę herbu ze Skarbek na Abdank[9]. Po śmierci św. Stanisława, ród Awdańców udał się wraz z Bolesławem Śmiałym na emigrację na Węgry.

Herbowni

Lista sporządzona została na postawie wiarygodnych źródeł, zwłaszcza klasycznych i współczesnych herbarzy. Zwracamy jednak uwagę na częste zjawisko przypisywania rodom szlacheckim niewłaściwych herbów, szczególnie nasilone w czasie legitymacji szlachectwa przed zaborczymi heroldiami, co zostało następnie utrwalone w wydawanych kolejno herbarzach. Podkreślamy także, że identyczność nazwiska nie musi oznaczać przynależności do danego rodu herbowego. Przynależność taką mogą bezspornie ustalić wyłącznie badania genealogiczne.

Pełna lista herbownych nie jest dziś możliwa do odtworzenia, także ze względu na zniszczenie i zaginięcie wielu akt i dokumentów w czasie II wojny światowej (m.in. w czasie powstania warszawskiego w 1944 spłonęło ponad 90% zasobu Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie, gdzie przechowywana była większość dokumentów staropolskich). Lista nazwisk znajdująca się w artykule (w infoboksie po prawej stronie) pochodzi z Herbarza polskiegoTadeusza Gajla[10]. Jest to dotychczas najpełniejsza lista herbownych, uzupełniana ciągle przez autora przy kolejnych wydaniach Herbarza. Występowanie na liście nazwiska nie musi oznaczać, że konkretna rodzina pieczętowała się herbem Abdank[11]. Często te same nazwiska są własnością wielu rodzin reprezentujących wszystkie stany dawnej Rzeczypospolitej, tj. chłopów, mieszczan, szlachtę.

Znani herbowni

• Samuel Dunikowski – podstarości przemyski, rotmistrz wojsk polskich. Uczestnik wojny polsko-rosyjskiej 1577-1582.
• Jan Gasztołd – wojewoda trocki.
• Jerzy Jazłowiecki – hetman wielki koronny w latach 1569-1575 (bez formalnej nominacji), hetman polny koronny w 1569, wojewoda podolski od 1567, ruski od 1569, kasztelan kamieniecki od 1564, starosta czerwonogrodzki od 1544, kamieniecki od 1547, lubaczowski i latyczowski od 1566, chmielnicki od 1571, śniatyński od 1573.
• Klemens Kołaczkowski – w czasie powstania listopadowego komendant służb inżynieryjnych i generalny kwatermistrz.
• Jan Konarski – biskup krakowski w latach 1503-1525; dworzanin Kazimierza Jagiellończyka, zarządca dóbr biskupich, marszałek dworu, mecenas kultury.
• Bohdan Zenobi Chmielnicki[12] – hetman kozacki, przywódca powstania Chmielnickiego (1648-1655).
• Ignacy Marceli Kruszewski 1799-1879 – generał, uczestnik Powstania Listopadowego 1830-31, kawaler Virtuti Militari, adiutant Naczelnego Wodza, uczestnik znaczących bitew. Polski generał, belgijski generał brygady. Bohater narodowy Polski i Belgii.
• Hrabia Józef Ankwicz – właściciel Inwałdu, marszałek Rady Nieustającej, czołowy targowiczanin, stracony podczas insurekcji kościuszkowskiej w 1794.
• Andrzej Ankwicz (zm. 1838) – prymas w Galicji, arcybiskup Lwowa i Pragi, współtwórca „Ossolineum”.
• Antoni Białobrzeski – administrator archidiecezji warszawskiej, popierał powstanie styczniowe.
• Tomasz Czarkowski – lekarz, dowódca oddziałów powstańczych w powstaniu styczniowym na Podlasiu (1832-1878).
• Mirosława Maria Kruszewska[potrzebny przypis] (ur. 4 kwietnia 1950) – publicystka, krytyk literacki, historyk emigracji polskiej w Ameryce, poetka.
• Jan Leon Kozietulski – pułkownik wojsk polskich, dowódca szwadronu 1 Pułku Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej Napoleona I, wsławiony pod Somosierrą i Wagram.
• Adam Doboszyński (polityk), pisarz, oskarżony w okresie międzywojennym o „masakrę myślenicką”, po wojnie skazany przez władze komunistyczne na śmierć po pokazowym procesie i stracony.
• Iwan Wyhowski – hetman kozacki i wojewoda kijowski. 16 września 1658 roku w imieniu Wojsk Zaporoskich zawarł unię hadziacką zakładającą powstanie nowej części składowej Rzeczypospolitej – Księstwa Ruskiego.
• Alfred Habdank Skarbek Korzybski – amerykański uczony polskiego pochodzenia
• Bronisław Gembarzewski – (ur. 30 maja 1872 w Petersburgu, zmarły 11 grudnia 1941 w Warszawie) – pułkownik saperów Wojska Polskiego, historyk wojskowości, muzealnik, wieloletni dyrektor Muzeum Narodowego i Muzeum Wojska w Warszawie.

Miasta

Herb Awdaniec był przez lata podstawowym elementem godła miasta Andrychowa (1767). Używała go bowiem rodzina Ankwiczów, posiadająca swoje dobra (XVIII i XIX w.) m.in. w Andrychowie (prywatne miasto), Inwałdzie, Tomicach. Miasta pieczętujące się herbem Skarbków-Abdank; Bircza do 1947, na Kresach wschodnich: Rożniatów, Obertyn. Do dnia dzisiejszego jest herbem miasta Krośniewice (woj. łódzkie).

Zobacz też

• Abdank II – odmiana herbu Abdank
• Skuba (postać legendarna)
• Syrokomla

Skarbkowie herbu Abdank

Abdank odmiana hrabiowska, herb Skarbków

Skarbkowie – polski ród wywodzący się ze starego rycerskiego rodu Awdańców. Pierwszym znanym przedstawicielem był Jakub Skarbek z Góry, który dowodził chorągwią Awdańców pod Grunwaldem. Rodzina Skarbków (Kacper i Ludwika) oraz ich dzieci była właścicielami dworku w Żelazowej Woli, w którym na świat przyszedł Fryderyk Chopin. Ojciec Chopina uczył dzieci Skarbków francuskiego a Fryderyk odwiedzał ich w wakacje[1].

Według legendy od nazwiska Skarbek wywodzi się nazwa miejscowości Skarbki.

Rozbicie rodu

Dziś istnieją dwie rodziny: Skarbków i Skrabków. Nie wiadomo do końca, czy istnieją między nimi jakieś zależności: od lat trwają na ten temat spory. Najprawdopodobniej gdzieś w XIX wieku, omyłkowo ,,stworzono" nazwisko Skrabek, lecz nikt nie jest w stanie stwierdzić, w jakich okolicznościach. Być może, podczas chrztu lub ślubu ksiądz pomylił nazwiska?[potrzebny przypis]

Przedstawiciele rodu

• Fryderyk Skarbek
• Józef Skarbek – syn Fryderyka (z pierwszego małżeństwa)
• Henryk Stanisław Leon hrabia Skarbek – syn Fryderyka (z drugiego małżeństwa)
• Krzysztof Skarbek
• Stanisław Skarbek
• Rafał Skarbek
• Krystyna Skarbek
• Jan Skarbek