Rzeźba

„FLORA”

autor: Henryk Herszel HOCHMAN (1881-1943)

Fajans delikatny, szkliwiony dwustronnie, szkliwo ołowiowe miodowe.

Wytwórnia w SKAWINIE pod Krakowem.

Niesygnowana.

Stan bardzo dobry, bez uszkodzeń.

Drobne wyszczerbienia szkliwa na głowie widoczne na zdjęciu.

Wymiary: wys. 28 cm, podstawa 23 x 17 cm.

Nota biograficzna  HENRYK HERSZEL HOCHMAN:(1879 [1881] Lublin – 1943 Baczków k. Bochni) – rzeźbiarz. Uczył się w prywatnej pracowni Pawła Rosena w Warszawie. W 1900–1906 studiował w krakowskiej ASP u Konstantego Laszczki, później w pracowni A. Rodina w Paryżu. Mieszkał w Krakowie, Wiedniu i Tarnowie. Był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka” i Stowarzyszenia „Rzeźba”, a na pocz. lat 30. – członkiem Zrzeszenia Żydowskich Artystów Malarzy i Rzeźbiarzy. H. wystawiał regularnie w Krakowie (TPSP, w Żydowskim Domu Akademickim), Warszawie (TZSP), Lwowie, Poznaniu, Katowicach, oraz w Monachium, Wiedniu, Wenecji i Budapeszcie. Tworzył przede wszystkim portrety. Pracował w gipsie, marmurze, brązie, terakocie (Portret Juliana Fałata), wykonywał na zamówienie głowy i popiersia (m.in. A. Mickiewicza). Jego dziełem były brązowe tablice pamiątkowe: Kazimierz Wielki przyjmujący Żydów do Polski, którą umieszczono na ratuszu podkrakowskiego Kazimierza i Królowa Jadwiga, zdobiąca wnętrze budynku Gminy Żydowskiej (obie zniszczone podczas okupacji niemieckiej). Sięgał także do tematów symbolicznych (Żyd Wieczny Tułacz, Marzenie). Fotografie swoich prac publikował w lwowskim „Roczniku Żydowskim” (1906). Podczas II wojny światowej trafił do getta w Bochni, skąd miejscowy lekarz, Władysław Krupa, wyprowadzał go do swojego domu, pod pozorem zatrudnienia (H. wykonał wtedy kilka portretów rodziny Krupy). Artysta zginął z rąk Niemców. Większość jego prac uległa zniszczeniu podczas okupacji.