Tom II, obejmujący okres od końca wojen perskich po śmierć Filipa II, stanowi, oczekiwane od lat przez środowisko polskich historyków, naturalne dopełnienie całości dzieła (tomy: I i III wydane zostały przed laty przez PWN, wkrótce zostaną wznowione w wersji poprawionej przez Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego). Walory merytoryczne tej książki wiążą się ściśle z dydaktycznymi, a jasny, znakomicie napisany tekst, starannie zebrana i skomentowana bibliografia, indeksy osobowy i rzeczowy oraz bogaty materiał ilustracyjny powodują, że podręcznik ten pozwala odbiorcy wytworzyć sobie całościowy obraz dziejów Greków w danej epoce na tle niezbędnych dla jej zrozumienia zjawisk społecznych i kulturowych.

Trzeci, kolejny tom Historii starożytnych Greków, otwiera opowieść o wyprawie Aleksandra Wielkiego, daleko na wschód rozszerzającej świat, w którym Grecy znaleźli miejsce dla siebie, swoich miast i swojej kultury; narrację zamyka powstanie na jego obszarach nowego, rzymskiego już ładu, kiedy to o losach ludów decydowali nie hellenistyczni władcy, lecz politycy i cesarze przebywający w Rzymie nad Tybrem.

Dwa wielkie tematy powracają w tym tomie nieustannie: relacje między Grekami a ludami Wschodu oraz ich cywilizacjami, a także kolejne starcia z agresywną, ekspansywną i brutalną republiką rzymską. O ile jednak w pierwszym wypadku Grecy odnieśli widoczne zwycięstwo, ponieważ z cywilizacji faraońskiego Egiptu, z cywilizacji Babilonii, Syrii czy Anatolii pozostało niewiele, to konfrontacja z Rzymem tylko pozornie zakończyła się klęską Hellady, w istocie zaś wyszła ona z tego starcia zwycięsko: oto monarchie hellenistyczne wprawdzie nie potrafiły się obronić, ale Rzym wchłonął tę cywilizację i kontynuował jej dorobek aż po kres antycznego świata.