BYDŁO RASY HIGHLAND CATTLE

SZKOCKA RASA WYŻYNNA

Przedmiotem aukcji są poszczególne sztuki bydła z naszego stada. Stado cały rok

przebywa na zalesionym pastwisku, jest pod stałym nadzorem lekarza weterynarii oraz

przebywa w ciągłym kontakcie z ludźmi.

Aby uzyskać informacje co do cen poszczególnych osobników proszę o kontakt pod numerem +48 533 281 378.

Ważna informacja:

Każdorazowo, zdecydowanych na zakup oferowanego przedmiotu prosi się o kontakt telefoniczny przed złożeniem zamówienia.

Preferujemy odbiór osobisty, jednakże jest możliwość dostarczenia zwierzęcia w dowolny punkt własnymi środkami.

WWW.SIMENTAL.PL

Specyfikacja:

• przeznaczenie: agroturystyka/mięso
• paszport: tak
• sierść: wyjątkowo długa
• ubarwienie: brąz
• środowisko chowu: wolny wybieg, pastwiska, w częstej styczności z ludźmi

Właściwości rasy:

• wyjątkowa odporność, całoroczne trzymane na zewnątrz, żywotność, bezproblemowe cielenie także przy silnych mrozach, wyjątkowo wysoka jakość mięsa i spokojny charakter.

Osiągi rasy - żeńskie:

• wysokość: 110-120cm
• ciężar: 400-580kg
• ciężar urodzenia: 25-35kg
• ciężar w 365 dniu: 190-250kg
• dzienny przyrost: ~750g

Osiągi rasy - męskie:

• wysokość: 125-135cm
• ciężar: 650-750kg
• ciężar urodzenia: 25-35kg
• ciężar w 365 dniu: 220-300kg
• dzienny przyrost: ~750g

Opis rasy:

Owa rasa jest krzyżówką rasy rudej i czarnej, a obecnie koloryt sierści jest szeroko urozmaicony. Charakteryzując szkockie bydło górskie należy podkreślić jego wielką urodę – różnobarwne, długie owłosienie i imponujące rogi, noszone zarówno przez byki, jak i przez krowy. Rogi samców są zasadniczo grubsze i groźniejsze, gdyż rosną równolegle do podłoża, w więc prosto w kierunku ewentualnego napastnika. U krów zaś wyrastają łagodnym łukiem ku górze, osiągając imponującą rozpiętość do 1,5m pomiędzy końcami. Poza tym rogi samic zdradzają niedyskretnie ich wiek. Przy założeniu, że krowa cieląc się po raz pierwszy miała 2 lata i co roku dawała cielaka- wystarczy policzyć pierścienie na jej rogach, dodać dwa pierwsze lata życia i wiek zwierzęcia nie jest już tajemnicą. Bydło tej rasy cechuje się małymi wymaganiami odnośnie pomieszczeń i żywienia, zwierzęta mogą być utrzymywane przez cały rok na pastwisku zachowując bardzo dobrą kondycję i zdrowie. Pokrywa włosowa składa się z długich włosów okrywowych i krótkiej „wełny”. Sierść stanowi warstwę izolacyjną i przeciwdeszczową. Mówi się, że futro Highlandów to tak dobra izolacja, że nawet śnieg leżący pod zwierzęciem nie topnieje. Charakteryzują się bardzo dobrą płodnością i dużą łatwością wycieleń. Krowy cielą się na pastwiskach bez żadnej pomocy, a porodów nie utrudniają nawet zimowe warunki i temperatury poniżej –20°C. Cielenie przebiega bez komplikacji, najczęściej gdzieś na uboczu, bez ingerencji człowieka. Krowy mają wyjątkowy instynkt macierzyński- dbają o swe pociechy z czułością i troską. Matki wyróżniają się dużą opiekuńczością . Szkockie bydło górskie jest rasą długowieczną, często 20-letnie krowy użytkowane są jeszcze rozpłodowo. Bydło szkockie to zwierzęta wytrzymałe - odporne na choroby i kaprysy aury. Przebywają stale na świeżym powietrzu, bez względu na porę roku. Do całkowitego szczęścia potrzebują jedynie schronienia przed wiatrem (wystarczy parę drzew, które jednocześnie będą stanowiły zadaszenie legowiska zimą oraz odrobiny cienia latem.

Królewskie mięso:

Szkodzi utrzymują, iż angielski dwór królewski nie jada innej wołowiny niż mięso rodzimej rasy szkockiej. Nic dziwnego! Mięso Highlandów jest miękkie, chude, soczyste i szlachetne w smaku. Przypomina nieco dziczyznę (szczególnie łosinę), a nie wymaga przy tym tak długiej obróbki termicznej. Pachnie sianem i ziołami pastwiska. Tajemnicą wyjątkowych walorów smakowych jest powolny, naturalny przyrost tkanki mięśniowej (24-36 miesięcy), bez udziału odżywek ani hormonów w paszy. Tylko naturalne pożywnie daje mięso o niskiej zawartości tłuszczu i cholesterolu.

Historia:

Pierwszymi mieszkańcami Szkocji byli myśliwi-zbieracze w mezolicie.

Pozostawili po sobie naczynia i szczątki szkieletów. W okolicach roku 4500 p.n.e. pojawiły się neolityczne ludy rolnicze. Wypalali oni lasy, by uzyskać teren pod hodowlę. W głębi lądu rozwijało się rolnictwo powiązane z hodowlą, a na wybrzeżu i na wyspach – rybołówstwo. Epoka brązu zaowocowała powstaniem mieczy i tarcz (ok. 1000 r. p.n.e.). Wraz z pojawieniem się broni nastała epoka ciągłych walk. Budowano forty na wzgórzach i osady na wyspach. Wiele budowli zachowało się do dzisiejszych czasów.

Kiedy około roku 400 p.n.e. napłynęła do Szkocji fala Celtów z południa, wojny o bydło i ziemie jeszcze bardziej się wzmogły.

Potem nastał okres rzymski, Juliusz Cezar po raz pierwszy najechał na Wyspy Brytyjskie w roku 55 p.n.e., natomiast ich podbój rozpoczął w 43 r. n.e. Rzymianie byli, ludźmi uczonymi. Ptolemeusz, żyjący w II wieku, sporządził pierwszą mapę Szkocji. Uważa się, że Rzymianie opuścili Szkocję ok. 450 r. IV wiek wiąże się z przybyciem najeźdźców z Irlandii, zwanych Szkotami. W 800 r. zaczęły się ataki skandynawskich Normanów, którzy zajmowali północne i wschodnie wyspy. Plemiona zamieszkujące Szkocję połączyła religia - chrześcijaństwo. Kenneth MacAlpine, syn piktyjskiej księżniczki, zjednoczył państwo Szkotów i Piktów. W 834 r. powstała Alba, zwana w późniejszych czasach Scotią. Tak narodził się kraj zajmujący północną część Brytanii, a na jego terenach wzięła początek rasa Highland Cattle. Bydło rasy szkockiej górskiej jest jedną z najstarszych opisanych ras bydła. Wzmianki o niej można znaleźć w XII-wiecznych źródłach pisanych, zaś archeologiczne dowody jej istnienia pochodzą już z VI wieku, co czyni ją jedną z najstarszych w nowożytnej historii ras bydła.