Stanisław Michalkiewicz

Herrenvolk po żydowsku

Stanisław Michalkiewicz, Herrenvolk po żydowsku Niniejszy zbiór felietonów to odpowiedź Michalkiewicza na wojnę psychologiczną, jaką już w 1996 roku wypowiedział Polsce Izrael Singer ze Światowego Kongresu Żydów, grożąc upokarzaniem naszego kraju na arenie międzynarodowej, przynajmniej do czasu przekazania stronie żydowskiej 65 miliardów dolarów...

Namówiliśmy Autora, by opracował drugą część Studiów nad żydofilią, ponieważ nie mogliśmy dłużej znieść fałszu, którym pokryty jest realny stan stosunków polsko-żydowskich. Również dlatego poprosiliśmy historyka Pawła Siergiejczyka o opracowanie Kalendarium tych stosunków, obejmującego ostatnie 30-lecie, czyli ostatnią dekadę PRL i dwie dekady tzw. III RP. To Kalendarium publikujemy jako swoisty wstęp do książki Michalkiewicza.

Niewątpliwie są na świecie Żydzi, którzy nie lubią Polaków, jak i są Polacy, którzy nie lubią Żydów. Nie zmieni tego ani polityka historyczna, ani tresura politycznej poprawności. Co najwyżej sprawi, że niechęć, nie zostawszy sobie wzajem opowiedziana, wybuchnie jakimiś ekscesami, a wzajemna miłość zakończy się orgią i zbiorowym samogwałtem... Książka Michalkiewicza - bez wątpienia niepoprawna politycznie, bo tak została pomyślana, włącznie z okładką i tytułem - jest prowokacyjną próbą odpowiedzi nie tylko na pytanie, dlaczego niektóre środowiska żydowskie nie znoszą Polski i Polaków, i czego od nas chcą, ale także dlaczego część Polaków nie lubi Żydów, a inna część mieszkańców kraju nad Wisłą do nich się ostentacyjnie podlizuje. Innymi słowy jest to książka o realnych powodach niechęci do i skłonności ku . Jest to o tyle ważne, że w Polsce nie istnieje liczebnie liczące się środowisko żydowskie - nie możemy więc poznać bogactwa i zapewne różnorodności poglądów poszczególnych przedstawicieli tego narodu. Ci zaś, którzy w Polsce za Żydów uchodzą, są na ogół związani bardziej polityczną niż narodową solidarnością, łączącą ich ze środowiskiem KPP i SDKPiL, czyli z tzw. żydokomuną. Oczywiście pytanie: Dlaczego Polacy nie lubią żydokomuny? - jest pytaniem czysto retorycznym, więc nie chodzi nam o odpowiedź na pytanie tak sformułowane...

Tym bardziej więc powinniśmy wiedzieć, dlaczego lubimy lub nie lubimy tych, których nie znamy, lub znamy stosunkowo słabo, a właściwie mamy o nich jedynie jakieś wyobrażenia. Bo już widać, że w zasadzie lubimy i nie lubimy bardziej swoje wyobrażenia niż realnych ludzi. Taki też jest polski filo- i antysemityzm, dotyczy bardziej wyobrażeń niż ludzi.

Książka Michalkiewicza pozwala zatem zrozumieć, co właściwie nam się w Żydach nie podoba, oraz ocenić tych z pośród naszych współobywateli, którym to się akurat podoba... Dzięki temu, że autor nie odnosi się do wyobrażeń, marzeń i tęsknot, lecz do faktów, zdarzeń i realnych osób, czytelnik otrzymuje rzetelną informację o różnicach dzielących obie nacje, może też i podobieństwach. Uwalnia się od konieczności obcowania albo z plastikowym Żydem do stawiania na ołtarzyku tzw. judeochrześcijaństwa, opowiadającym bez końca, jak był albo nie był ratowany, do kogo ma o to pretensje, a komu dziękuje, ale też od plastikowych publicystów, dziennikarzy, nawet historyków wpadających w ekstazę, ilekroć przyjdzie im z Żydem, nawet zbrodniarzem stalinowskim, obcować.

Książka nowa, nieużywana

Wydawnictwo von Borowiecky

Rok wydania 2012

Wymiary: 146 x 204 mm

Stron: 274