PIĘKNA KOBALTOWA DUŻA 27CM!!!! PATERA MISA NA OWOCE WALLENDORF RARYTAS!!!! RZADKOŚĆ!!!!

Piękna kobaltowa patera w idealnym stanie z doskonałej fabryki Wallendorf kontynuującej tradycje najsłynniejszej i najdroższej niemieckiej designerskiej wytwórni porcelany Schaubach. Sygnatura z lat 1966-1990- z napisem kobaltem echt kobalt.

Bardzo rzadka – ze słynną emalią – gwieździste niebo – kobalt popruszony płatkami złota z białymi plamami chmurami na tle atramentowego nieba pełnego gwiazd...–Niebo obwiedzione jest pozłacaną lamówka z piekna patyną starego złota. Naprawdę piękna… Niebo na dnie patery z bielszymi polami jak chmury na gwieździstym niebie . W takim stanie to prawdziwy rarytas.

Gwieździste niebo Sternenhimmel zdobiło całe serwisy kawowe- bardzo poszukiwane przez kolekcjonerów…

Wymiary:

Wysokość 3,3 cm

Średnica 27 cm

Na kołnierzu pod spodem dziurka, która pozwala na zawieszenia gwieździstego nieba na ścianie.

Wspaniały prezent dla kogoś, kto chciałby ukochanej przychylić nieba… albo podarować gwiazdkę... tu mamy dwa w jednym.

Polecam!

Wallendorf

· Wallendorfer Porzellan-Manufaktur (1763 - 1833)

· - WP-M - F.C. Hutschenreuther, Kämpfe & Heubach (1833 - 1887)

· - WP-M - Heubach, Kämpfe & Sontag (1887 - 1897)

· - Kämpfe & Heubach AG (1897 - 1915)

· - Porzellanfabrik Fraureuth (1919 - 1926)

· - Porzellanfabrik Schaubach-Kunst (1926 - 1953)

· - VEB Schaubach-Kunst Lichte-Wallendorf (1953 - 1960)

· - VEB Wallendorfer Porzellanfabrik (1960 - 1990)

· - Wallendorfer Porzellanmanufaktur GmbH (1990 - )

Notatka historyczna za sygnatury 24.pl

Niewiele ponad 50 lat po tym, jak Walther von Tschirnhaus i Johann Friedrich Böttger wynaleźli porcelanę, Johann Wolfgan Hammann uzyskał 30 marca 1764r. koncesjęna produkcję porcelany w Księstwie Sachsen-Coburg. Wraz z malarzem na szkle Gottfriedem Greinerem i jego kuzynem Gotthelfem Greinerem, założył małą fabryczkę porcelany Wallendorfer Porzellan-Manufaktur.

Do 1833 r. manufaktura pozostawała w posiadaniu rodziny założycieli, a następnie przechodziła przez ręce wielu znanych do dziś z produkcji wysokiej jakości porcelany, właścicieli i dzierżawców: Hutschenreuther, Kämpfe, Sonntag, Heubach, Fraureuth i Schaubach.
Wyjaśnia to różnorodność sygnatur, przypominających niekiedy symbol Miśni, co powodowało także protesty i oficjalny nakaz zmiany sygnatury w 1787r.
200 lat po założeniu firmy, wprowadzona została do użycia obecna sygnatura: "W" pod koroną oraz z rok założenia - 1764.

W roku 1776, Johann Wolfgang Hammann przeszedł na emeryturę i właścicielem manufaktury został jego syn Ferdinand Friedrich Hammann. sytuacja fabryki była wówczas bardzo niekorzystna, ponieważ ówczesne wyroby zawierały wiele zanieczyszczeń powierzchni i miały szarawe zabarwienie. Kiedy F.F. Hammann zaczął używać do produkcji kaolinu z Czech, jakość wyrobów stała się znakomita, co pozwoliło na znaczne poszerzenie profilu produkcji.

W 1786 Ferdinand Friedrich Hammann zmarł i zarządzanie przejęła jego żonaAnna Margaretha Hammann. Sygnatura uległa radykalnej zmianie poprzez wydłużenie środkowych linii w literze "W", jednak po oficjalnym proteście manufaktury miśnieńskiej musiała ulec modyfikacji.
Anna Hammann prowadziła firmę aż do 1811, kiedy to wycofała się z manufaktury, a jej młodszy syn Ferdinand Friedrich Hammann Junior zarządzał dalej produkcją.

W 1833 roku fabryka przeszła w ręce F.C. Hutschenreuthera, który dzierżawił ją od 1829 roku, a ostaecznie została sprzedana Friedrichowi Kämpfemu i Gabrielowi Heubachowi, którzy w 1897 roku zmienili jej nazwę na Kämpfe und Heubach AG.

Z biegiem czasu linia produktów bardzo się zmieniła i położono nacisk na słynne obecnie figurki i przedmioty dekoracyjne. Inwestycja wydawała się opłacać, ponieważ wielkość zamówień wzrastała, jednak wraz z wybuchem I wojny światowej sytuacja gospodarcza pogorszyła się dramatycznie i podjęto decyzję o zamknięciu zakładu w 1915 roku.
Dopiero kilka lat później, w 1919 r. manufaktura została przejęta przez firmę Fraureuth Porzellan i działała dalej jako jej oddział artystyczny.
Nabycie tej fabryki przez Fraureuth Porzellan, awansowało ją do pozycji największej niemieckiej fabryki porcelany, zatrudniającej w 1920 roku ponad 1200 pracowników i 300 urzędników. Ze względu na poważne trudności finansowe zakład w Wallendorf wykorzystywany był tylko do realizacji mniejszych zamówień i bardziej wyspecjalizowanych dekoracji. Dzięki zatrudnieniu znakomitych malarzy porcelany, Wyroby artystyczne fabryki w Wallendorf w krótkim czasie zdobyły uznanie i światową sławę.

Ze względu na ogromne obciążenia podatkowe, Fraureuth AG upadła z saldem 1,5 mln marek strat na koniec 1926 roku.
Jako były dyrektor upadłej Fraureuth Porzellan Manufaktur Wallendorf, Heinz Schaubach kupił maszyny, urządzenia i wyposażenie wraz z formami jako masę upadłościową. Z pomocą byłych pracowników fabryki założył fabrykę porcelany Schaubach Kunst i pod tą nazwą zyskał światową sławę.

Podobnie jak w przypadku innych firm, prowadzenie normalnej produkcji w czasie II Wojny Światowej nie było już możliwe. Nie tylko dlatego, że węgiel do eksploatacji pieców był ściśle reglamentowany, ale głównie z powodu powołania do służby wojskowej prawie wszystkich męskich pracowników fabryki.
Pomimo, że fabryka nie poniosła zniszczeń wojennych, z powodu ograniczonych zasobów, zniszczonej infrastruktury i złej sytuacji na rynku, wkrótce musiała zostać zamknięta.

Od 1953 roku, jako państwowe przedsiębiorstwo zmieniło nazwę na VEB Schaubach Kunst Lichte-Wallendorf, jednak produkowane były tylko nieliczne ze znanych wyrobów fabryki w Wallendorf.