GEOGRAFIA TURYSTYCZNA

WIESŁAW KAPROWSKI

ALMAMER, B5, 249 STRON

Niniejszy podręcznik geografii turystycznej składa się z czterech podstawowych części. Pierwsza część obejmuje zagadnienia ogólne, problemy terminologii i definicji. Dalej omówiono w tej części problemy socjologiczne turystyki, gdyż są one równie ważne jak problemy ekonomiczne. Niektórzy badacze uważają, że turystyka jest zjawiskiem socjologicznym, a więc powinna się nią zapiować socjologia. Do tej części autor zaliczył także ekspansję turystyki we współczesnym świecie, z niewielką podbudową historyczną, sięgającą nawet czasów przedkolumbijskich. Również tutaj uważał za stosowne omówić literaturę turystyczną oraz mapy turystyczne, gdyż należą one do podstawowych narzędzi turysty - krajoznawcy w terenie.

Druga część podręcznika obejmuje geografię turystyczną Polski. Omówione są tu elementy turystyki i ich rozmieszczenie: elementy środowiska geograficznego i walory turystyczne, zagospodarowanie turystyczne, ruch turystyczny i regionalizacja, która jest ważnym elementem turystyki, ale przysparza również wiele problemów zajmującym się nią badaczom. Wyznaczanie regionów, które nie mieszczą się w granicach administracyjnych, jest przedsięwzięciem trudnym i wysoce indywidualnym. Dlatego przeprowadzane dotychczas podziały na regiony turystyczne różnią się bardzo od siebie i są przedmiotem sporów.

W części trzeciej poruszono tylko trzy tematy dotyczące turystyki światowej, moim zdaniem - najważniejsze. Omówiono ważny problem regionalizacji świata - nie tylko podział na regiony turystyczne, ale również podział na regiony krajobrazowe, klimatyczne i roślinne, które umożliwiają turystykę i mają decydujący wph^w na jej rozwój. Drugim ważnym tematem jest rozwój ochrony przyrody na świecie, od którego zależy w dużym stopniu rozwój turystyki, szczególnie w przyszbści.Trzeci problem to zmieniające się w czasie czynniki wpływające na rozwój turystyki we współczesnym świecie.

W czwartej części zostały podane podstawowe informacje oraz krótko omówione atrakcje turystyczne wybranych krajów świata, przedstawionych według podziału świata na regiony WTO (Worid Tourism Organization -Światowa Organizacja Turystyki).

Przyjęty tu podział jest zasadniczo zgodny z podziałem WTO. Pewną innowacją jest oddzielne omówienie państw - sąsiadów Polski i małych krajów europejskich. Jednak nawet w tak krótkich opisach wybranych krajów ta część podręcznika zajęła ponad 1/3 jego objętości. Rozszerzenie tej części wymagabby podzielenie podręcznika na dwa tomy, co być może w przyszłości będzie konieczne.

W schemacie podziału WTO zostały umieszczone wszystkie kraje, w postaci zestawień statystycznych. Wśród wybranych tu 29 krajów, znajdują się przede wszystkim najważniejsze państwa turystyczne świata.