Recenzja albumu:

Album zaczyna się nieco w duchu "miejskich" impresji Vangelisa, a następnie rozwija się w kojarzącą się z miękką, pogodną muzyką filmową suitę. Sporo tutaj brzmień fortepianu (przywołujących na myśl I Love You Perfect Yanniego), a aranżacje w ogólności zyskały na przestrzenności, wyrazie, Echoes from Ancient Dreams jest niewątpliwie jedną z najdojrzalszych płyt w dyskografii projektu (patrz np. utwór trzeci, za sprawą baśniowych ornamentów i charakterystycznej partii gitary mogący skojarzyć się z młodszymi płytami Kitaro). Melodie rozwijają się w oryginalny sposób i nie są błahe, na brak odpowiedniego nastroju w trakcie trwania płyty też nie można tu narzekać. Pod koniec płyty zaczynają dominować powoli nieco bardziej błahe i przewidywalne brzmienia (harmonie utworu szóstego, gitarowa solówka finału), ale miłośnikom new instrumental oraz celtyckich brzmień wplatanych w lekki elpop spokojnie można polecić właśnie ten album jako wprowadzenie w twórczość Gandalfa.