Mieczysław Krzyżak, wybitny malarz polski, przyszedł na świat w 1914 roku, a jego niezatarte ślady w polskim malarstwie trwają po dziś dzień, pomimo jego odejścia w 1984 roku. Swoją pasję i umiejętności artystyczne kształcił w renomowanej Akademii Sztuk Pięknych, w pracowni słynnego Wojciecha Weissa. Jego talent i determinacja zaowocowały także mentorstwem Wojciecha i Jerzego Kossaków, co wywarło znaczący wpływ na rozwój jego stylu malarskiego.
Krzyżak, związany z Krakowem, znany był przede wszystkim jako twórca scen rodzajowych, często czerpanych ze sztuki Kossaków, oraz malujący pejzaże inspirowane okolicami Krakowa i Tatr. Jego dzieła to nie tylko idylliczne przedstawienia życia wiejskiego, takie jak wesela, polowania czy radosne wycieczki, lecz również dynamiczne sceny batalistyczne, w których szczegółowość oddania broni i mundurów zwracała uwagę obserwatorów.
Charakterystyczne dla twórczości Krzyżaka są również starannie wypracowane tła obrazów, zazwyczaj stanowiące podkrakowskie lasy i wsie. Jego talent pozwalał mu nie tylko na precyzyjne oddanie zmieniających się pór roku, ale również na uchwycenie ich charakterystycznej atmosfery: lato i wiosna pełne były intensywnych, radosnych kolorów oraz fascynujących gier światła, nadając obrazom optymizmu i energii. Z kolei zimowe i jesienne kompozycje emanowały mrokiem, nostalgicznie stonowane, przenoszące widza w klimat refleksji i melancholii.
Niezmiennie związane z twórczością Krzyżaka były motywy koni i konnych zaprzęgów, które czerpały inspiracje z mistrzostwa artystów Kossakówki.
Jego prace, cenione na polskim rynku sztuki, osiągają wartości od 6000 do 20000 PLN, stanowiąc nie tylko fascynującą kolekcję dla pasjonatów sztuki, lecz także doskonałą lokatę kapitału. Dziedzictwo tego cenionego autora pozostaje niezmiennie w świadomości i szacunku miłośników sztuki, wzbogacając polską scenę artystyczną o niezwykłe dzieła malarskie.
Obraz namalowany w technice olejnej na płótnie, które zostało rozpięte na drewnianym blejtramie. Zarówno obraz, jak i drewniana ramka, zachowane są w doskonałym stanie, pozbawione są jakichkolwiek uszkodzeń czy defektów. Widoczne są jedynie normalne ślady użytkowania, które nie wpływają na ogólny wizerunek dzieła.
Sygnatura artysty, M. Krzyżak, znajduje się w prawym dolnym rogu obrazu. Scena namalowana przez Krzyżaka przedstawia górali z Tatr galopujących na koniach, za nimi zaś widoczny jest zaprzęg bryczki z trójką koni. Cała kawalkada sunie z kierunku górskiego drewnianego kościółka. Wydaje się, że jest to orszak weselny - górale wymachują czapkami, oddając radość i uroczysty charakter tego wydarzenia.
Obraz emanuje dynamiką dzięki płynnym, energicznym ruchom koni oraz bryczki. Detale, takie jak charakterystyczne stroje górali czy wyraźnie oddane kontury krajobrazu tatrzańskiego, podkreślają nie tylko talent artystyczny, ale również wnikliwe spojrzenie na szczegóły i atmosferę tego wyjątkowego momentu.