Franciszek Wójcik (1903 - 1984)

"Rzym. Łuk Tytusa", 1939 rok

pastel na tekturze, 48 x 56 cm

Autentyczny obraz znanego, zakopiańskiego pejzażysty - Franciszka Wójcika, przedstawiający rzymski pejzaż. Na pierwszym planie widoczny jest jeden z trzech łuków triumfalnych znajdujących się na terenie Forum Romanum - Łuk Tytusa. W tle po prawej stronie widoczny jest fragment Koloseum. Całość ujęta została w letnim, włoskim słońcu.

Łuk Tytusa (wł. Arco di Tito) to łuk triumfalny znajdujący się w Rzymie, zbudowany przez Domicjana dla uczczenia zwycięstwa Wespazjana i Tytusa w wojnie z Żydami i zdobycia Jerozolimy. Data rozpoczęcia i ukończenia budowy podawana często w przybliżeniu, w niektórych źródłach: po 81 roku, aż do roku 96.

Choć Franciszek Wójcik znany jest głównie z pejzaży tatrzańskich, był bacznym obserwatorem potrafiącym kunsztownie ukazywać inne tematy, czego przykładem jest oferowany, włoski widok. Rzym odwiedzał Wójcik kilkakrotnie - pierwszy raz już w 1939 roku podczas stypendium artystycznego - po ukończeniu z wyróżnieniem w 1938 roku Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i jako stypendysta rządu włoskiego kontynuował studia w rzymskiej Accademia di Belle Arti. W Rzymie w 1938 roku miała miejsce jego pierwsza zagraniczna wystawa indywidualna, stypendium zagraniczne zostało jednak przerwane z powodu wybuchu II wojny światowej.

Technika: pastel na tekturze. Sygnowany, datowany i opisany w prawym, dolnym rogu: "FWójcik Rzym. 1939" (sygnatura oryginalna, autorska; częściowo pod passe partout).

Franciszek Wójcik (1903 - 1984) uczył się w Państwowej Szkole Przemysłowej im. Stanisława Szczepanowskiego we Lwowie, a następnie na krakowskiej Akademii u Kazimierza Sichulskiego, Xawerego Dunikowskiego, Władysława Jarockiego, Wojciecha Weissa, Stanisława Kamockiego. Pierwszą wystawę indywidualną miał w roku 1925 w Kowlu, kolejną zaś w roku 1927 we Lwowie. W roku 1938 ukończył z wyróżnieniem akademię i jako stypendysta rządu włoskiego podjął studia w rzymskiej Accademia di Belle Arti. W Rzymie miał też swoją pierwsza zagraniczną wystawę indywidualną. Naukę miał kontynuować w Paryżu, lecz wybuch II wojny uniemożliwił mu wyjazd. Artysta osiedlił się w Zakopanem, i tam spędził resztę życia. W roku 1945 wstąpił do zakopiańskiego oddziału ZPAP. Wójcik malował pejzaże, portrety, martwe natury utrzymane w konwencji realistycznej. Zajmował się też konserwacją sztuki sakralnej (także złotnictwa). Miał około 50 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą, w tym dwie największe - jubileuszowe z okazji 50-lecia i 60-lecia pracy twórczej. Jego prace znajdują się w zbiorach prywatnych oraz muzealnych w kraju i za granicą. Za swoją twórczość był wielokrotnie wyróżniany przez Ministra Kultury i Sztuki oraz Związek Polskich Artystów Plastyków: otrzymał złotą odznakę za szczególny wkład w realizowaniu celów i zadań ZPAP (1976), złotą odznakę za zasługi dla Zakopanego (1978) oraz złotą odznakę za zasługi dla województwa nowosądeckiego (1981). Zmarł 27 stycznia 1984 roku w Zakopanem, i tam został pochowany na Cmentarzu Zasłużonych na "Pęksowym Brzyzku".

Wymiary: 48 x 56 cm, z ramą: 66 x 74 cm. Stan zachowania: bardzo dobry. Praca oprawiona w profilowaną ramę w kolorze starego srebra z białym passe partout.

Gwarantujemy autentyczność, wiek oraz stan zachowania wystawianych przedmiotów. Do zakupu (bezpłatnie) dołączamy pisemny certyfikat potwierdzający autentyczność obiektu oraz wszelkie informacje zawarte w opisie.

Istnieje możliwość dołączenia dodatkowej, zewnętrznej ekspertyzy - rzeczoznawcy, biegłego w zakresie wyceny dzieł sztuki (usługa dodatkowo płatna, dostępna na innej naszej aukcji).