FONOSKOPIA OPINIE - EKSPERTYZY - BEZPŁATNA WYCENA

 

www.fonoskopia.onz.pl

 

www.fonoskopia.eu

 

Warunki aukcji: bezpłatna wycena materiału do badań

- po wylicytowaniu na aukcji

- należy przesłać fragment materiału audio droga elektroniczną (około 3-5 minut) wraz z informacjami: łączna ilość plików audio, łączny czas zapisu plików do badań, format plików, typ urządzenia rejestrującego, wskazanie jaki czas materiału audio będzie podlegał badaniom, wskazanie zakresu badań w tym badanie autentyczności, stenogramy, spektrogramy, poprawa jakości i inne

- w jak najkrótszym terminie zostanie przesłana wstępna wycena za wskazany materiał do badań.

 

 

fonoskopia, ekspert, opinie fonoskopijne, autentyczności nagrania, stenogramy, spisywanie treści, identyfikacja oso, ciągłość nagrania, identyfikacja osob, eksperymenty akustyczne, digitalizacja, kopiowanie, rekonstrukcja, poprawianie jakości nagran analogowych, kryminalistyka, Arkadiusz Lech

 

AUTENTYCZNOŚĆ NAGRANIA

www.fonoskopia.onz.pl

www.fonoskopia.eu

Badania autentyczności nagrań jako materiałów dowodowych ma na celu stwierdzenie, czy dowodowe zapisy cyfrowe nie zostały poddane jakimkolwiek zabiegom technicznym bądź elektroakustycznym, w wyniku których dowodowe nagrania nie przedstawiałyby w sposób obiektywny wszystkich zdarzeń akustycznych zaistniałych w rzeczywistości w momencie ich utrwalenia przez urządzenie rejestrujące. W szczególności badania mają na celu przeprowadzenie analizy, czy w dowodowych nagraniach występują jakiekolwiek przerwy w ciągłości zapisów, a jeżeli tak, to jaki jest ich rodzaj i charakter, czy z przedmiotowych nagrań nie zostały wyeliminowane fragmenty zapisu bądź też dograne inne nagrania oraz czy nie zmieniono chronologii zarejestrowanych wypowiedzi. Badania autentyczności składają się z czterech zasadniczych etapów:

- analizy zmian ciśnienia akustycznego; 

- analizy audytywnej ciągłości zapisu sygnału mowy oraz tła akustycznego dowodowych nagrań; 

- analizy ciągłości parametrów techniczno-elektroakustycznych;

- analizy spektralnej, badań porównawczych... 

 

STENOGRAMY

www.fonoskopia.onz.pl

www.fonoskopia.eu

 

fonoskopia ekspertyzy

fonoskopia kryminalistyka

fonoskopia opinie

fonoskopia badania

fonoskopia biegły

donoskopia cennik

fonoskopia cena

fonoskopia film

fonoskopia historia

fonoskopia kurs

fonoskopia książki

fonoskopia literatura

fonoskopia pdf

fonoskopia prezentacja

fonoskopia rodzaja

fonoskopia szkolenia

fonoskopia usługi

fonoskopia w polsce

 

fonoskopia Bialystok

fonoskopia Bydgoszcz 

fonoskopia Gdansk

fonoskopia Gorzow Wielkopolski

fonoskopia Katowice

fonoskopia Kielce

fonoskopia Kraków

fonoskopia Lublin

fonoskopia Lodz

fonoskopia Olsztyn

fonoskopia Opole

fonoskopia Poznan

fonoskopia Rzeszow

fonoskopia Szczecin

fonoskopia Torun

fonoskopia Warszawa

fonoskopia Wroclaw

fonoskopia Zielona Gora

 

Badania autentyczności nagrań jako materiałów dowodowych ma na celu stwierdzenie, czy zapisy cyfrowe nie zostały poddane jakimkolwiek zabiegom technicznym bądź elektroakustycznym, w wyniku których dowodowe nagrania nie przedstawiałyby w sposób obiektywny wszystkich zdarzeń akustycznych zaistniałych w rzeczywistości w momencie ich utrwalenia przez urządzenie rejestrujące. W szczególności badania mają na celu przeprowadzenie analizy, czy w dowodowych nagraniach występują jakiekolwiek przerwy w ciągłości zapisów, a jeżeli tak, to jaki jest ich rodzaj i charakter, czy z przedmiotowych nagrań nie zostały wyeliminowane fragmenty zapisu bądź też dograne inne nagrania oraz czy nie zmieniono chronologii zarejestrowanych wypowiedzi. 

 

POPRAWA JAKOŚCI NAGRAŃ

www.fonoskopia.onz.pl

www.fonoskopia.eu

 

Prawie zawsze w procesie badawczym wymagana jest poprawa jakości materiału dowodowego. Przy pomocy specjalistycznego oprogramowania dokonuje sie korekcji częstotliwości, poprawę poziomu akustycznego sygnału oraz eliminuje składowe częstotliwości odpowiadające za zakłócenia jak szumy, stuki, przydźwięki itp. Cały proces ma na celu zwiększenie słyszalności wypowiadanych treści oraz tła akustycznego. 

 

Na bieżąco przyjmuję materiały do badań fonoskopijnych. Gwarantuję zachowanie najwyższych standardów co do jakości wykonywania prac badawczych,  przy wykorzystaniu najnowocześniejszych technik i sprzętu audytywno pomiarowego. Oferuję najniższe stawki obowiązujące na rynku 

30 PLN brutto  za godzinę prac. 

 

 

TERMINY PLANOWANE

www.fonoskopia.onz.pl

www.fonoskopia.eu

 

W toku prowadzonych badań w ramach zlecenia zachodzi czasami potrzeba sprecyzowania odleglejszego terminu badań materiału dowodowego. Wymaga to ustalenia zakresu oraz czasu wykonania z uwagi na przedawnienia i inne sytuacje gdzie czynnik czasowy jest decydujący. Po wstępnym ustaleniu zakresu oraz czasu wykonania ustalany jest termin realizacji i rezerwacja niezbędny na przeprowadzenie stosownych badań fonoskopijnych. Gwarantuję zachowanie najwyższych standardów co do jakości wykonania przy jak najniższych kcenach rynkowych. 

 

ZAKRES BADAŃ

www.fonoskopia.onz.pl

www.fonoskopia.eu

 

Wszystkie sporządzane opinie zawierają kpl. badań takich jak: 

- badanie autentyczności nagrań; 

- stenogramy nagrań z podziałem na poszczególnych mówców; 

- poprawa jakości nagrań; 

- spektogramy graficznych zapisu tła akustycznego i mowy; 

- profil psychologiczny mówców; 

- określenie kontekstu sytuacyjnego nagrania; 

- ustalenie sytuacji akustycznej towarzyszącej rejestracji; 

- identyfikacja pomieszczeń; 

- identyfikacja specyficznych odgłosów; 

- ustalenie czasu rejestracji nagrania; 

- identyfikację urządzenia którym zarejestrowano nagranie; 

- wykonanie cyfrowej kopi roboczej digitalizacja; 

- wnioski końcowe z uwzględnieniem dodatkowych badań informatycznych materiału dowodowego. 

 

 

ZLECENIODAWCY BADAŃ

www.fonoskopia.onz.pl

www.fonoskopia.eu

Opinie fonoskopie wykonywane są na zlecenie różnych instytucji w tym klientów indywidualnych.

W pełni wyposażone laboratorium badawcze umożliwia wykonywanie najbardziej skomplikowanych badań audytywno – pomiarowych. 

 

 

FONOSKOPIA INDORMACJE

www.fonoskopia.onz.pl

www.fonoskopia.eu

Na przełom ie lat 50 . i 60 . XX wieku taśma magnetofonowa nie była jeszcze powszechnie używanym nośnikiem dźwięku . Magnetofonów było niewiele , wykorzystywano jedynie ciężkie i duże szpulowe urządzenia analogowe. Z uwagi na niepoddające się miniaturyzacji gabaryty, magnetofony te nie nadawały s ię do zastosowania jako odtwarzacze przenośne. Zaczęto je jednak wykorzystywać do rejestracji zjawisk akustycznych (rozmów) , które mogły mieć znaczenie w procesie karnym . Ponieważ nagrania dźwięku stanowiły nową rzeczywistość, w ich sprawie głos zabrali sędziowie Sądu Najwyższego. W sprawie sygn. akt I K 196/60 z 23 XII 1960 roku SN orzekł: ,,(...) taśma magnetofonowa z zarejestrowanym na niej przebiegiem całości lub poszczególnych fragmentów postępowania przygotowawczego czy też rozprawy ma charakter dokumentu (...) znaczenie prawne dowodu z taśmy magnetofonowej nie zostało przez ustawodawcę dotychczas wyraźnie określone, niemniej jednak nie istnieją żadne przeszkody do traktowania tej zdobyczy w sensie dowodu z dokument ów'". Terminu fonoskopia po raz pierwszy w literaturze kryminalistycznej użył A. Szwarc, łącząc greckie phone i skopeo (dźwięk i patrzę) oraz tworząc teoretyczne podstawy tego działu techniki kryminalistycznej. Po latach okazało się ,  że określenie to zostało powszechnie przyjęte w Polsce-', mimo ż e w innych krajach stosowany jest termin "akustyka sądowa" (ang . Forensic Acoustics, niem. Forensische Akustik) . Warto dodać,  że obecnie w Niemczech funkcjonuje kilka nazw na określenie różnych rodzajów badań związanych z fonoskopią, np. rozpoznawanie mowy (Iorensische Spracherkennung), fonetyka sądowa (Iorensische Phonetlr<) czy te ż rozpoznawanie mówcy i ocena nośników (Sprecherekennung und Tontragerauswertung) , przy czym to ostatnie określenie jest oficjalną specjalnością biegłych4 Należało jeszcze doprecyzować, czym fonoskopia ma się zajmować. Wykładnią dla sądów definiujących zakres badań fonoskopijnych stało się orzeczenie Sądu Najwyźszego , który w sprawie sygn . akt III K 49/61 z 10 1111961 orzekł: ,,(...) dowód z taśmy magnetofonowej stanowiącej dowód rzeczowy wymaga przeprowadzenia z kolei dowodu na okoliczność identyczności zarówno utrwalonych głosów jak i samej taśmy, a także braku w niej zmlan">. Zakładano , że nowa dziedzina kryminalistyki powinna zajmować się nagraniami w szerokim zakresie: analizą mowy, treści rozmów oraz parametró

badania fonoskopijne  fonoskopia  ekspertyzy ekspertyzy fonoskopijne  badania stwierdzenie autentyczności nagrania stenogramy spisywanie treści identyfikacja osób autentyczność nagrań eksperymenty akustyczne digitalizacja kopiowanie rekonstrukcja poprawianie jakości biegly sadowy fonoskopia fonoskopia biegly sadowy biegly biegly krakow rzeczoznawca fonoskopia

Fonoskopia - pojęcie fonoskopii:

(z gr. phone – dźwięk, skopeo – patrzę) – technika śledcza mająca na celu zbadanie autentyczności nagrania, odtworzenie i spisanie treści rozmowy, identyfikację mówcy na podstawie analizy mowy. Do jej zadań należy także korekcja nagrań, mająca na celu poprawienie wyrazistości i zrozumiałości mowy. W Polsce stosowana od początku lat 60. Pierwsza pracownia fonoskopii powstała w Zakładzie Kryminalistyki Komendy Głównej MO. Pierwsze publikacje z fonoskopii w Problemach Kryminalistyki, mające praktyczne znaczenie w uprawianiu tej dziedziny kryminalistyki, wyszły spod pióra Stanisława Błasikiewicza i Wiesława Bednarczyka, ekspertów ZK KGMO. W połowie lat 60. na uniwersytecie im. Humboldta w Berlinie Ch. Koristka rozpoczął badania dotyczące identyfikacji osób na podstawie głosu utrwalonego na taśmie magnetofonowej. Nowa dziedzina wiedzy została wówczas nazwana "akustyką kryminalistyczną". Do tej pory możemy spotkać się często z tą nazwą (np. w zagranicznych artykułach). Zaznaczyć trzeba jednak, iż początki prób identyfikacji na podstawie dźwięku sięgają II wojny światowej, kiedy to pod uwagę brano rozpoznawanie głosu osób używających niemieckich wojskowych linii komunikacyjnych. Wraz z rozwojem technicznym pojawiło się coraz więcej sposobów wzajemnej komunikacji, oraz jej zarejestrowania. Podstawowe rodzaje nagrań jakimi zajmuje się fonoskopia to:

nagrania wykonane przez jednego z uczestników rozmowy lub zdarzenia;

nagrania pochodzące z podsłuchów;

nagrania ujawnione w trakcie przeszukania;

nagrania powstałe przypadkowo;

nagrania rejestrujące pracę np. centrów dowodzenia policji, rozmowy załogi samolotu z wieżą kontroli lotów, itp. Polskie sądownictwo jako jedne z pierwszych na świecie (już w 1960 roku) dopuściło jako dowód w sprawie zapis fonoskopijny (było to nagranie magnetofonowe). Zapis dźwięku może w sprawie sądowej pełnić różne funkcje. I tak może być: narzędziem przestępstwa – np.: pirackie odtwarzanie nagrania czy telefon z informacją o podłożeniu bomby; dokumentacją przestępstwa – np.: nagranie rozmowy podczas planowania przestępstwa lub podżegającej do czynu karalnego; dokumentacją zdarzenia – np.: rejestracja meldunków policyjnych, zgłoszeń w pogotowiu itp. Kiedy już ekspert od fonoskopii otrzyma nagranie, przeważnie zaczyna od zrobienia jego kopii. Może też: odtworzyć treść nagrania i ją spisać;

wykonać korekcję nagrania, odtworzyć mowę zakłóconą i szept;

zbadać autentyczność zapisu;

dokonać identyfikacji lub eliminacji osób w obrębie badanego zapisu.

W pewnych sytuacjach możliwe jest także:

wnioskowanie o osobowości i pochodzeniu mówcy, jego stanie emocjonalnym i psychicznym, chorobach i zaburzeniach narządów mowy;

identyfikacja specyficznych odgłosów, czasu i miejsca rejestracji oraz określenie kontekstu sytuacyjnego nagrania;

identyfikacja sprzętu na którym zostało wykonane nagranie (taśmy, magnetofonu, mikrofonu itd.);

identyfikacja osób biorących udział w nagraniu.

Podczas zapisu, zmianie ulegają niektóre cechy fizyczne nośnika: mechaniczne, magnetyczne lub optyczne. Mechaniczne zmiany są zazwyczaj nieodwracalne. Dźwięk może zyskać formę sygnału cyfrowego lub analogowego. Najczęściej spotykane nośniki analogowe to:

kasety magnetofonowe typu compact;

mikrokasety, również z rejestratorów rozmów;

kasety wideo (np.: VHS, Video 8 mm);

i od czasu do czasu taśmy do magnetofonów szpulowych.

Jeśli chodzi o zapis cyfrowy, to ekspertom trafiają w ręce:

komputerowe pliki dźwiękowe w różnych formatach i na różnych nośnikach:

dyski optyczne CD (np.: CD-R, CD-RW, DVD);

dyski magnetyczne stałe i wymienne, dyskietki z cyfrowych rejestratorów rozmów;

pamięci półprzewodnikowe;

CD-Audio

minidyski MD;

kasety DAT i DV;

rejestratory poczty głosowej.

Oczywistą rzeczą jest, że kiedy taki nośnik trafia w ręce fachowców, to pierwszą czynnością jest po prostu odsłuchanie co na nim zapisano. Przyjmuje się, że czas potrzebny do odsłuchania 1 minuty nagrania dobrej jakości wynosi ok. 1 godzinę, a jeśli nagranie jest złej jakości, to może się on wydłużyć nawet do 3 godzin. Po pierwszym odtworzeniu nagrania eksperci są w stanie ustalić takie dane techniczne zapisu jak: rodzaj dźwięku i jego nośnika, prędkość zapisu i jego częstotliwość, szum i charakter zakłóceń, oraz długość nagrania. Po odsłuchaniu wykonywana jest kopia nagrania przeznaczona do dalszego opracowywania. Kopia taka wykonywana jest w laboratorium, przy użyciu specjalistycznego sprzętu, tak aby nie utracić nic z utrwalonej informacji. Jeśli istnieje potrzeba, można wykonać korekcję nagrania poprzez np. minimalizację zakłóceń, korektę prędkości przesuwu taśmy, korektę położenia i skosu głowicy magnetofonu, kompresję i dekompresję sygnału itd. Aby sąd uznał nagranie za dowód konieczne jest wykazanie jego autentyczności. Badanie autentyczności nagrania polega na ocenie integralności zapisu całego zdarzenia (np. rozmowy) przy uwzględnieniu takich zjawisk zachodzących w trakcie nagrania, na które potencjalny fałszerz nie mógł mieć wpływu. W tym celu bada się m.in.: treść rozmowy, linię intonacyjną zarejestrowanych słów, fraz, zdań oraz bada się ciągłość sygnałów wynikającą z psychofizjologicznego procesu mówienia, kontekstu sytuacyjnego, warunków akustycznych, oraz jakości urządzeń rejestrujących (a w pewnych przypadkach także przekazujących dźwięk). Po wykonaniu badania autentyczności zapisu można odpowiedzieć na następujące pytania:

czy zapisano całą rozmowę czy tylko jej fragmenty;

czy po nagraniu nic z niego nie usunięto (np. fragmenty zdań, słowa);

czy nie zmieniono kolejności wypowiedzi;

jeśli zmontowano dane nagranie to czy z jednej, czy też kilku innych rozmów;

czy nagranie lub nagrania zarejestrowano na tym samych sprzęcie i w tych samych warunkach akustycznych.

Niektóre cyfrowe rejestratory rozmów posiadają informację o powstaniu nagrania zaszytą w nagłówku pliku. Jeśli istnieje pewność, że nagranie jest autentyczne, można przystąpić do dalszych badań, w tym do identyfikacji osób biorących udział w nagraniu. Identyfikacja osób jest jednym z najbardziej skomplikowanych problemów związanych z analizą fonoskopijna. Przedmiotem badania jest mowa ludzka. W Polsce stosowana jest sprawdzona metoda nazwana metodą językowo-pomiarową. Została ona opracowana już w 1965 r. na podstawie zarówno badań teoretyczno – eksperymentalnych, jak i analizy nagrań gromadzonych w praktyce śledczej. Polega ona na badaniu ogółu indywidualnych cech mowy, takich jak np.:

sposób artykułowania głosek i ich akcentowania;

sposób oddychania;

dobór i zakres używanego słownictwa;

budowa zdań;

oraz na ocenie parametrów mierzalnych (m.in. częstotliwości podstawowej, wysokości tonów, energii sygnału mowy). Uwzględniane są więc wszystkie zjawiska psychofizyczne zachodzące w procesie mówienia, a nie tylko fizyczne właściwości samego dźwięku. Metoda ta pozwala nie tylko ustalić czy dany tekst mówi określona osoba, ale również, czy przypadkiem nie czyta z kartki lub nie cytuje wyuczonego tekstu. Oczywiście aby zidentyfikować jednoznacznie "oratora", należy dysponować odpowiednim materiałem porównawczym. Najtrudniejsze jest porównywanie materiału, gdy nagranie dowodowe zostało wykonane w stanie silnego wzburzenia emocjonalnego osoby mówiącej. Generalnie obowiązuje zasada, że im mniej nagrania dowodowego, tym więcej należy uzyskać materiału porównawczego. Innym podejściem do problemu identyfikacji (stosowanym m. innymi w USA, Japonii, Arabii Saudyjskiej, Maroku, Iranie, RPA i UE) jest skupienie się na identyfikacji fizycznych parametrów głosu osoby mówiącej, z całkowitym pominięciem strony językowej wypowiedzi. Metodzie opracowanej przez L. G. Kerstę nadano nazwę voiceprint. Opiera się to na założeniu, iż indywidualna budowa narządów mowy człowieka jest tak charakterystyczna, że jednoznacznie determinuje parametry dźwięków przez niego wydawanych. Stąd wizualizowanie dźwięku (zbudowanie tzw. sonogramu) pozwala uzyskać jego indywidualna charakterystykę oraz w dużym stopniu uniezależnić opinię od subiektywnych wrażeń eksperta. Identyfikacji dokonuje komputer. Kontrowersję wzbudza założenie, iż głos człowieka nie zmienia się na przestrzeni czasu i jest cały czas taki sam. A więc nie mogą wpłynąć na niego takie czynniki jak wiek, zmiany anatomiczne, kontekst, wpływ leków, narkotyków lub używek, stan emocjonalny itd. Teza ta jest ostatnio mocno krytykowana.

badania fonoskopijne  fonoskopia  ekspertyzy ekspertyzy fonoskopijne  badania stwierdzenie autentyczności nagrania stenogramy spisywanie treści identyfikacja osób autentyczność nagrań eksperymenty akustyczne digitalizacja kopiowanie rekonstrukcja poprawianie jakości biegly sadowy fonoskopia fonoskopia biegly sadowy biegly biegly krakow rzeczoznawca fonoskopia

 

Bibliografia

1.Ekspertyza sądowa. Zagadnienia wybrane, pod red. J. Wójcikiewicza, Oficyna a Wolters Kluwer business, Warszawa 2007.

2.Gaberze A., Dowody w sądowym procesie karnym, Oficyna a Wolters Kluwer business, Kraków 2007.

3.Gruza E., Goc M., Moszczyński J., Kryminalistyka – czyli rzecz o metodach śledczych, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008

4.Hołyst B., Kryminalistyka, PWN, Warszawa 2007.

5.Kryminalistyka, pod red. J. Widackiego. Wydawnictwo C.H.Beck, Warszawa 2002.

6.Polska Bibliografia Kryminalistyczna. Tom IV (lata 1990-2000), red. nauk. B. Hołyst, T. Tomaszewski, H. Kołecki, M. Goc, Warszawa 2008.

7.Polska Bibliografia Kryminalistyczna. Tom III (lata 1980-1990), red. nauk. B. Hołyst, T. Tomaszewski, E. Gruza, M. Goc, Warszawa 2008.

8.Ślady kryminalistyczne, pod. red. M. Goca i J. Moszczyńskiego, PTK – Difin, Warszawa 2007.

9.Basztura C., Drygajło A., Badania fonoskopijne. Teoria i zastosowania, Wyd. IES, Kraków 1999.

10.Błasikiewicz S., Bednarczyk W., Podstawowe zagadnienia kryminalistycznej identyfikacji osób na podstawie sygnału za pomocą EMC, „Problemy Kryminalistyki”, 1979, nr 142.

11.Błasikiewicz S., Bednarczyk W., Metoda identyfikacji magnetofonu na podstawie zapisu magnetofonowego, „Problemy Kryminalistyki” 1981, nr 151-152.

12.Błasikiewicz S., Metodyka wnioskowania o NN osobie i jej cechach charakterologicznych na podstawie mowy, Warszawa 1986.

13.Błasikiewicz S., Praktyczna klasyfikacja wartości parametrów sygnału mowy w procesie kryminalistycznej identyfikacji osób oraz możliwości cyfrowej korekcji nagrań przy użyciu techniki komputerowej i metod informatycznych, „Problemy Kryminalistyki”, 1992, nr 195-196.

14.Błasikiewicz S., Miściuk A., Wójcik W., Podstawowy zakres badań fonoskopijnych prowadzonych w Zakładzie Kryminalistyki KG MO, „Problemy Kryminalistyki” 1967, nr 67-68.

15.Filewicz A., Słowo o płk. Stanisławie Błasikiewiczu, twórcy polskiej fonoskopii, „Problemy Współczesnej Kryminalistyki”, tom VII, cz. I, Warszawa 2003.

16.Błasikiewicz S., Osiągnięcia i perspektywy polskiej fonoskopii w walce z przestępczością, „Problemy Kryminalistyki” 1976, nr 123.

17.Błasikiewicz S., Komputerowe metody kryminalistycznych badań fonoskopijnych, „Problemy Kryminalistyki”, nr 183-184, 1989.

18.Błasikiewicz S., Wójcik W., Podstawowe zasady pobierania materiału porównawczego do badań identyfikacyjnych mowy, „Problemy Kryminalistyki”, nr 80-81, 1969.

19.Błasikiewicz S., Bednarczyk W., Metoda badania autentyczności zapisu magnetofonowego, „Problemy Kryminalistyki”, nr 131, 1978.

20.Everest F. Alton, Podręcznik akustyki, Wydawnictwo Sonia Draga Sp. z o.o., Katowice 2004.

21.Góralewska-Łach G., Porównawcze badania fonetyczno-akustyczne zespołów cech i parametrów mowy naturalnej oraz celowo zniekształconej dla celów identyfikacji i wnioskowania o NN osobie, „Problemy Kryminalistyki”, nr 191-192, 1991.

22.Góralewska-Łach G., Bednarczak W., Wybrane aspekty zastosowania komputerowego programu SIS w kryminalistycznych badaniach identyfikacyjnych osób na podstawie analizy mowy, „Problemy Kryminalistyki”, nr 219, 1998.

23.Góralewska-Łach G., Jany A., Fonoskopia cz.1.- Badanie autentyczności nagrania dowodowego - Wyodrębnienie mowy, www.atvn.pl, Archiwum, poz. 123, 2003-01-14/1.

24.Gruza E., Okazanie głosu [w:] J. Wójcikiewicz (red.), Iure et Facto, Księga jubileuszowa ofiarowana Doktorowi Józefowi Gurgulowi, Wyd. IES, Kraków 2006.

25.Gruza E., O „wariografie głosowym” – kilka słów prawdy. „Problemy Współczesnej Kryminalistyki” nr 6, Warszawa, 2003.

26.Gurgul J., Z procesowej i kryminalistycznej problematyki zapisu magnetofonowego,Nowe Prawo, 1972, nr 2.

27.Jassem W., Podstawy fonetyki akustycznej, Polska Akademia Nauk, Warszawa 1973. 

28.Jedynak A., Rzeszotarski J., Wiarygodność wniosków w kryminalistycznych badaniach identyfikacji mówców, „Prokuratura i Prawo”, nr 7-8, 2008.

29. Jedynak A., Rzeszotarski J., Definicja autentyczności zapisu dźwięku, „Problemy Kryminalistyki”, nr 257, 2007.

30. Kowalska O., Motywy składania fałszywych zeznań, str. 41, „Problemy Kryminalistyki”, nr 258, 2007.

31. Legień M., Kierunki badań fonoskopijnych, Problemy Prawa Karnego, t. 5, 1980.

32. Malanowicz A., Kowalczyk A., Pakiet programowy SIVE jako narzędzie wspomagające kryminalistyczne badania fonoskopijne z perspektywy praktyki eksperckiej. Część I, „Problemy Kryminalistyki”, nr 261, 2008.

33. Międzynarodowe sympozjum poświęcone możliwościom wykorzystania zapisów rozmów telefonicznych w badaniach fonoskopijnych, oprac. A.Malanowicz, T.Prusik, „Problemy Kryminalistyki”, nr 239, 2003.

34. Malanowicz Alicja, „Fonoskopia-streszczenie” w: „Obraz zbrodni portretem sprawcy” - II Ogólnopolskie Seminarium Kryminalistyczne Zielona GóraDrzonków 24-26 maja 2006 r., Prokuratura Okregowa w Zielonej Górze, wydawnictwo IES w Krakowie.

35. Malanowicz Alicja, Fonoskopia cz.2.- Badanie autentyczności nagrania dowodowego cz.2.- Odtwarzanie i spisywanie treści cz.1., www.atvn.pl, Archiwum, poz. 158, 2003-02-17/1.

36.Malanowicz Alicja, Fonoskopia cz.3.- Badanie autentyczności nagrania dowodowego cz.3.- Odtwarzanie i spisywanie treści cz.2., www.atvn.pl, Archiwum, poz. 160, 2003- 02-18/1.

37. Malanowicz Alicja, Fonoskopia cz.4.- Badanie autentyczności nagrania dowodowego cz.4.- Indywidualna identyfikacja osób cz.1., www.atvn.pl, Archiwum, poz. 167, 2003-02-19/1.

38.Malanowicz Alicja, Fonoskopia cz.5.- Badanie autentyczności nagrania dowodowego cz.5.- Indywidualna identyfikacja osób cz.2., www.atvn.pl, Archiwum, poz. 167, 2003-02-20/1.

39.O. E. de Brito Alvareng, Identyfikacja głosu ludzkiego, „Problemy Kryminalistyki”, 1958, nr 11.

40.Ostaszewska D., Tambor J., Fonetyka i fonologia współczesnego języka polskiego,Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001.

41.Rocławski B., Słuch fonemowy i fonetyczny. Teoria i praktyka. Wyd. Glottispol 2003.

42.Rzeszotarski J., Kompendium badań fonoskopijnych, „Prokuratura i Prawo”, nr 7-8,2007.

43.Rzeszotarski J., Materiał porównawczy do badań fonoskopijnych, „Prokuratura i Prawo”, nr 6, 2005.

44.Rzeszotarski J., Spisanie treści utrwalonej rozmowy jako część opinii fonoskopijnej, „Prokuratura i Prawo”, nr 9, 2005.

45.Rzeszotarski J., A. Białecka, Zasięganie opinii biegłego fonoskopii, „Prokuratura i Prawo”, nr 1, 2003.

46.Rzeszotarski J., Tomaszewski T., Identyfikacja mówcy obcojęzycznego, „Problemy Kryminalistyki”, nr 259, 2008.

47.Rzeszotarski J., Identyfikacja mówcy celowo zniekształcającego wypowiedz, „Problemy Kryminalistyki”, nr 255, 2007.

48.Rzeszotarski J., Błędne skojarzenia jako element odsłuchu treści rozmów dowodowych, ”Problemy Kryminalistyki”, nr 250, 2005.

49.Rzeszotarski J., Kowalczyk A., Rola badań czynności krtani w identyfikacji mówców,„Problemy Kryminalistyki”, nr 248, 2005.

50.Rzeszotarski J., Sikora T., Stereofonia jako czynnik rozszerzający pole badań fonoskopii, „Problemy Kryminalistyki”, nr 247, 2005.

51.Rzeszotarski J., Witkowska-Pawlak W., Identyfikacja mówców w obrębie materiału dowodowego, „Problemy Kryminalistyki”, nr 246, 2004.

52.Rzeszotarski J., Audytywna ocena autentyczności nagrania, „Problemy Kryminalistyki”, nr 245, 2004.

53.Rzeszotarski J., Jakubowiak E., Możliwości rozpoznawania zaburzeń psychicznych mówcy przez biegłych fonoskopii, „Problemy Kryminalistyki”, nr 244, 2004.

54.Rzeszotarski J., Witkowska-Pawlak W., Pobranie wypowiedzi porównawczych do badań fonoskopijnych, „Problemy Kryminalistyki”, nr 243, 2004.

55.Rzeszotarski J., Stereotypy w postrzeganiu możliwości badań fonoskopijnych i ich przedmiotu, „Problemy Kryminalistyki”, nr 242, 2003.

56.Styczek I., Badania i kształcenie słuchu fonetycznego. WSiP, Warszawa 1982.

57.Szwarc A., Niektóre zagadnienia ekspertyzy fonoskopijnej w: H. Kołecki, M. Owoc, 

58.A.Szwarc, Wybrane zagadnienia techniki kryminalistycznej, Poznań 1971.

59.Ślusarczyk G., Rzeszotarski J., Sikora T., Wierzbicki J., Wpływ typu rejestratora na rozmieszczenie formantów sygnału mowy, „Problemy Kryminalistyki”, nr 253, 2006.

60.Trawińska A., materiały szkoleniowe, Krajowe Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury, Ekspertyza fonoskopijna. Okazanie mowy, 2008.

61.Wójcikiewicz J., Okazanie głosu i mowy, „Problemy Współczesnej Kryminalistyki”, t. V, 2002, Warszawa 2002

62.badania fonoskopijne  fonoskopia  ekspertyzy ekspertyzy fonoskopijne  badania stwierdzenie autentyczności nagrania stenogramy spisywanie treści identyfikacja osób autentyczność nagrań eksperymenty akustyczne digitalizacja kopiowanie rekonstrukcja poprawianie jakości biegly sadowy fonoskopia fonoskopia biegly sadowy biegly biegly krakow rzeczoznawca fonoskopia

To nie są Lampy nixie z566m z5660m używane w urządzeniach takich jak miernik meratronik dolam zopan multimetr lampowy. Jest to podobny do WAREL UNITRA VINTAGE LED WATCH - nie jest to żaden z zegarków firmy: Moeris Adriatica A. Lange & Söhne A.G.U.L Alpina Askania Atlantic Astboerg Audemars Piguet Badische Uhrenfabrik Baume & Mercier Bergmann Bifora Blancpain Breguet Breitling okazja Bruno Söhnle Bulgari Bulova Buti Cartier Certina Chopard Chronoswiss Citizen Copernicus Corum Delbana Edox Epos Eterna Festina Fossil Franck Muller Frederique Constant Girard-Perregaux Glashütte Glycine Grovana Gruen Watch Company Hanhart Hamilton Hublot IWC International Watch Company Jaeger-LeCoultre JS Watch Reykjavík Junghans Junkers i Zeppelin Longines Maurice Lacroix Mido Mołnia Mondaine Nomos Glashütte Officine Panerai Omega Orient Oris Patek Philippe Piaget Poljot Polpora Prim Rado Raymond Weil Richard Bethge Rolex Roamer Sector Seiko Sinn Swatch Tag Heuer Timex Tissot Ulysse Nardin

Union Glashütte Vacheron Constantin Waltham Watch Company Wempe Chronometerwerke Wostok Zenith Zeno-Watch BaselZodiac=lTo są lampy nixie z566m z5660m używane w urządzeniach takich jak miernik meratronik dolam zopan multimetr lampowy. Nie jest to żaden z zegarków firmy: Moeris Adriatica A. Lange & Söhne A.G.U.L Alpina Askania Atlantic Astboerg Audemars Piguet Badische Uhrenfabrik Baume & Mercier Bergmann Bifora Blancpain Breguet Breitling okazja Bruno Söhnle Bulgari Bulova Buti Cartier Certina Chopard Chronoswiss Citizen Copernicus Corum Delbana Edox Epos Eterna Festina Fossil Franck Muller Frederique Constant Girard-Perregaux Glashütte Glycine Grovana Gruen Watch Company Hanhart Hamilton Hublot IWC International Watch Company Jaeger-LeCoultre JS Watch Reykjavík Junghans Junkers i Zeppelin Longines Maurice Lacroix Mido Mołnia Mondaine Nomos Glashütte Officine Panerai Omega Orient Oris Patek Philippe Piaget Poljot Polpora Prim Rado Raymond Weil Richard Bethge Rolex Roamer Sector Seiko Sinn Swatch Tag Heuer Timex Tissot Ulysse Nardin Zdjęcia przedmiotu Union Glashütte Vacheron Constantin Waltham