Tytuł: Dwanaście zasad wydajności.

Autor: przez Harringtona EMERSONA, tłumaczenie pod redakcją Prof. K. ADAMIECKIEGO z upoważnienia Autora.

Wydawca: Nakładem Instytutu Naukowej Organizacji przy Muzeum Przemysłu i Rolnictwa, Warszawa (ul. Czackiego 3/5) 1925. XXII+344+1 strony, fotografia autora na stronie przedtytułowej, oprawa twarda płócienna (z epoki), format 15x21 cm.

Stan dobry - ogólne podniszczenie i zabrudzenia okładki oraz środka (prywatny stempel własnościowy na stronie tytułowej) – poza tym stan OK.

„Dwanaście zasad wydajności”. Przedmowa do wydania pierwszego. - Pierwsza książka Harringtona EMERSONA „Wydajność jako podstawa wytwórczości i wynagrodzenia za pracę” („Efficiency as a Basis for Operation and Wages”) zjawiła się po raz pierwszy w 1908 roku, a trzecie poprawione i rozszerzone jej wydanie wyszło prawie jednocześnie z drugą pracą Emersona pod tytułem: „Dwanaście zasad wydajności”. Związek między jedną a drugą pracą jest następujący: pierwsza ustala nowy punkt widzenia na całą kwestję przemysłową, na znaczenie i stosunek odnośnych czynników, — jest to wykład systemu filozoficznego. W drugiej pracy, mocniejszej i więcej charakterystycznej w swem założeniu, nauka o wydajności ułożona jest w postaci pewnego rodzaju kodeksu, który powinien służyć za podstawę dla działalności praktycznej na wszelkich polach.

W dziele niniejszym autor ustala dwanaście zasad, które prowadzą do wydajności. W pięciu pierwszych są poruszone stosunki między ludźmi, a zwłaszcza stosunki między pracodawcą, a pracownikami. Pozostałe siedem zasad dotyczą metod, prawideł i systemów stosowanych w przemyśle i w przedsiębiorstwach różnego rodzaju. Zasady te są tak jasne, słuszne i niewzruszone, że mogą służyć jako kryterjum do sądzenia o każdem przedsiębiorstwie, każdej fabrykacji, każdej czynności wytwórczej i przy tem tak dalece, że ich niepowodzenie może być wyrażone i zmierzone stopniem odchylenia ich organizacji od dwunastu zasad wydajności.

Wszystkie te zasady nie są jakiemiś odrębnemi i niezależnemi jedna od drugiej twierdzeniami — przeciwnie, w tak ścisłym ze sobą związku, że autor słusznie porównywa ten związek z zależnością, jaka istnieje miedzy poszczególnemi kamieniami w budynku. Jeżeli brakuje jednego lub paru kamieni, to budynek, chociaż już niedoskonały i osłabiony, może się jeszcze trzymać. Dla celów wąskich, wyłącznie materjalnych, pozbawionych pierwiastków moralnych wystarczy zastosowanie siedmiu zasad „praktycznych”, aby osiągnąć powodzenie; nawet zamiary szkodliwe i cele karygodne można osiągnąć za pomocą tych siedmiu zasad. Jeżeli jednak dodamy do nich piąć zasad altruistycznych, czyli zastosujemy całkowicie dwanaście zasad Emersona, to każda działalność materjalistyczna staje się zadaniem wielkiem i wzniosłem.

Przy takiem założeniu, nauka o wydajności staje się czemś bez porównania wyższem, aniżeli zwykły system zarządzania: wysuwa ona na plan pierwszy pierwiastek moralny każdej sprawy i podaje praktyczne wskazówki, w jaki sposób należy dążyć po tej drodze.

Wykład jest jasny i logiczny. W rozdziale wstępnym autor wychodzi z założenia, że dla osiągnięcia wydajności mają znaczenie nie tyle ludzie, maszyny i metody ile teorja organizacji i zasady, dowodzi również, że niepowodzenie wynika przeważnie z tego, że zwykły typ organizacji nie nadaje się do zastosowania zasad wydajności.

Drugi rozdział poświęcony jest rozważaniu organizacji, najodpowiedniejszej do zastosowania zasad wydajności. W dwunastu następnych rozdziałach autor rozpatruje poszczególne zasady, a mianowicie: 1) Cel jasny i określony (ideał). 2) Zdrowy sąd. 3) Rada fachowa. 4) Dyscyplina. 5) Uczciwe postępowanie. 6) Niezawodne, szybkie, dokładne i nieustanne sprawozdanie. 7) Rozkład przebiegu działania. 8) Wzorce i normale. 9) Przystosowanie warunków. 10) Wzorcowe sposoby pracy. 11) Instrukcje dla pracy wzorcowej. 12) Nagroda za wydajność. Wreszcie dwa rozdziały końcowe zawierają wskazówki, w jaki sposób należy posiłkować się powyższemi zasadami, jako środkami dla zbadania procesów wytwórczych i podniesienia wydajności. [CHARLES BUXTON GOINC...]

Treść (

patrz foto

):

Przedmowy:

- Rys biograficzny H. Emersona podany przez Amerykańską Radę Inżynierską;

- Przedmowa do wydania polskiego – prof. Karol ADAMIECKI;

- Przedmowa Autora do wydania polskiego – Harrington EMESON, New York w maju 1925 r.;

- Przedmowa do wydania pierwszego – Charles Huxton GOING;

Spis rozdziałów:

• I. Organizacja i zasady (ideały) jako pierwsza podstawa wydajności;
• II. Typ organizacji, prowadzącej do osiągnięcia wydajności;
• III. Zasada pierwsza: Jasno określone (wytknięte) cele;
• IV. Zasada druga: Zdrowy są;
• V. Zasada trzecia: Rada kompetentna;
• VI. Zasada czwarta: Dyscyplina;
• VII. Zasada piąta: Sprawiedliwe, uczciwe postępowanie;
• VIII. Zasada szósta: Niezawodne, natychmiastowe, dokładne sprawozdanie;
• IX. Zasada siódma: Porządek (rozkład) w przebiegu działania;
• IX. Zasada ósma: Wzorce i normy;
• X. Zasada dziewiąta: Warunki przystosowane;
• XI. Zasada dziesiąta: Wzorcowe sposoby działania;
• XII. Zasada jedenasta: Instrukcje pisemne;
• XIII. Zasada dwunasta: Nagroda za wydajność;
• XV. Zastosowanie zasad wydajności w mierzeniu i unikaniu marnotrawstwa;
• XVI. Zarządzanie oddziałami wykonawczymi i sztabem;

Dodatek:

Ewangelja wydajności.

- Polecam!