" DZIEWCZYNKA " - JÓZEFA WNUKOWA - 1946 ROK.

Portret siedzącej dziewczynki z kokardami namalowany w technice olejnej na płótnie . Sygnowany i datowany autorsko w lewym dolnym narożu : J.WNUKOWA  46 . Obraz przedstawia siedząca na krześle dziewczynkę z zawiązanymi we włosach kokardami w niebieskiej sukience i bordowej rozpiętej kamizelce . Praca w sposobie malowania nawiązuje do postimpresjonistów lecz w ujęciu modernistycznym.

JÓZEFA WNUKOWA (ur. 2 IV 1911 roku; zm. 23 I 2000 roku)

Urodzona 2 IV 1911 r. w Warszawie.  Rok czasu przebywała w Lozannie, studiując języki i historię sztuki. W 1930 roku podjęła naukę w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych w Warszawie. W 1932 roku rozpoczęła studia w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Malarstwa uczyła się u profesora Mieczysława Kotarbińskiego, projektowania u profesora Wojciecha Jastrzębowskiego, rzeźby u profesora Tadeusza Breyera i malarstwa architektonicznego u profesora Leonarda Pękalskiego. Dyplom uzyskała w 1947 roku (uznano, iż ukończyła przed wojną studia malarskie). Po studiach, w 1937 roku wyjechała do Włoch, a potem  przebywała pół roku w Paryżu. W tym czasie podróżowała po Francji gdzie zetknęła się z tkactwem monumentalnym. W 1938 roku powróciła do Polski i przeniosła się do Lwowa, gdzie została żoną rzeźbiarza, Mariana Wnuka. Od 1938 roku była członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków, a od 1941 roku Związku Artystów Zachodniej Ukrainy we Lwowie. W latach 1939-1944 działała we Lwowie w organizacji podziemnej „Żegota”. W 1944 roku powróciła do Warszawy gdzie wzięła udział w Powstaniu Warszawskim, jako łącznik KG AK – jeden z 6 przewodników kanałowych. W 1945 roku uczestniczyła w Krakowie w I Zjeździe Związku Polskich Artystów Plastyków, gdzie postanowiono, że w Gdańsku powinna powstać uczelnia artystyczna. W tym samym roku, razem z dwoma innymi artystycznymi małżeństwami – Studnickich i Żuławskich oraz z Juliuszem Strzałeckim – przyjechali do Sopotu, gdzie w wynajętej willi, razem z Nacht-Samborskim oraz Potworowskim, we wrześniu 1945 roku założyli Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych. Dziesięć lat później stałą siedzibę szkoły przeniesiono do gdańskiej Wielkiej Zbrojowni. Prowadziła na Wydziale Malarstwa Pracownię Tkaniny, a w 1956 roku otrzymała tytuł profesora nadzwyczajnego. W latach siedemdziesiątych stworzyła warsztat realizacji monumentalnych tapiserii, w którym wykonywało się techniką klasyczną gobeliny według projektów i kartonów artystów malarzy, pracowników Uczelni. Wykładziny artystki zdobią sale zamków w Gołubiu oraz Książu Wielkopolskim. W latach pięćdziesiątych i siedemdziesiątych malarka pracowała przy odbudowie Starego Miasta i Ratusza Głównego Miasta w Gdańsku. W 1959 roku odbyła podróż do Wietnamu a w 1964 roku odbyła podróż morską wzdłuż brzegów Norwegii. W 1979 roku została matką chrzestną statku „Artur Grottger”, zbudowanego w Sorel (Kanada), na którym w 1988 roku odbyła podróż dookoła świata. Józefa Wnukowa dwukrotnie utraciła swój dorobek artystyczny – raz w czasie wojny we Lwowie, drugi raz w latach siedemdziesiątych – podczas pożaru mieszkania i pracowni w Sopocie. Uprawiała malarstwo sztalugowe i malarstwo ścienne oraz tkaninę przeznaczoną do dekoracji wnętrz architektonicznych. Zajmowała się także scenografią – opracowywała kostiumy dla zespołu Mazowsze.  Od czasów młodości uprawiała również turystykę górską. Mieszkała w Sopocie. Zmarła 23 stycznia 2000 roku i została pochowana na cmentarzu komunalnym w Sopocie.

Prace Józefy Wnukowej znajdują się m.in. w Muzeum Narodowym w Warszawie, Gdańsku, w zbiorach Muzeum Okręgowego w Bydgoszczy, Toruniu, Koszalinie oraz w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą.

Wymiary 63 cm x 48,5 cm , wymiary z ramą 80,5 cm x 65,5 cm . Bardzo dobry , autentyczny i oryginalny stan zachowania obrazu . Obraz z proweniencją , był nabyty w Warszawie w salonie-galerii P.P. Pracowniach sztuk Plastycznych w 1974 roku . ( fotografia poświadczenia w załączeniu ). Oprawa z lat 70-tych XX wieku.

Oferowane dzieło Józefy Wnukowej należy do bardzo niewielkiej grupy ocalałych prac po pożarze pracowni w latach siedemdziesiątych XX wieku . Rzadko występują w ofertach prace tej artystki z pierwszych powojennych lat .