DZIENNIK Z PODZIEMIA

Batia Temkin-Bermanowa, "pani Barbara", wychowana została w żydowskiej rodzinie. Od 1930 była towarzyszką życia, później żoną Adolfa Bermana (dr psychologii, nauczyciel, działacz Poalej Syjon-Lewicy, prominentna postać w getcie warszawskim, członek podziemia żydowskiego po obu stronach muru i gremiów kierowniczych konspiracji polsko-żydowskiej). Począwszy od roku 1943, Batia Bermanowa przez dwadzieścia kilka miesięcy aktywnie działała w żydowskim ruchu oporu. Uratowała wtedy wraz z innymi Żydami i Polakami, życie setkom uciekinierów z gett. W przedostatnim kalendarzowym roku okupacji zaczęła spisywać wydarzenia bieżące, przeplatając je komentarzami. Bermanowa pracowała nad Dziennikiem z podziemia przez ponad dziewięć miesięcy. Po pióro i zwykły szkolny zeszyt w kratkę sięgnęła po raz pierwszy piątego stycznia 1944, po raz czterdziesty pierwszy, a zarazem ostatni - czternastego stycznia następnego roku. Trzy dni później jej pracy położyła kres ofensywa bolszewicka. Jak pisze sama, chciała utrwalić losy ludzi tępionych i prześladowanych z okrucieństwem, jakiego nie znała historia, a także działania garstki skazańców, którzy postawili sobie za zadanie uchronienie resztek narodu od zagłady, uratowanie jego honoru i przechowanie dokumentów mających dać świadectwo prawdzie.

• Autor: Basia Temkin-Bermanowa
• Wydawnictwo: Wydawnictwo Twój Styl, 2000 r.
• Oprawa: Miękka
• Format: 165X235
• Objętość: 390 str.
• Stan: NOWA
• ISBN: 83-7163-289-4