Tytuł: Droga Cienia. Wachowski bez cenzury.

Autor: Paweł Rabiej, Inga Rosińska.

Wydawca: Wydawnictwo „AXEL”, Łódź 1993, wydanie I. 160 stron, zdjęcia we wklejkach, oprawa miękka lakierowana, format 14,5x20,5 cm.

Stan dobry - ogólne podniszczenie i zabrudzenia okładki oraz środka - poza tym stan OK.

Ze wstępu - od Autorów:</B> Książka ta jest dopełnieniem książki naszego autorstwa pt. „Kim pan jest, panie Wachowski?” i zawiera treści, które Polska Oficyna Wydawnicza BGW uznała za „mało istotne” i skreśliła cenzurując tamten tekst. Zamieszczenie tych informacji w osobnej pozycji powoduje, że jest ona nieco monotematyczna. Może to sprawiać wrażenie, iż jej treścią są tylko wątki agenturalne i atak na naszego bohatera. Jest to wrażenie fałszywe. Książka stanowi uzupełnienie uładzonego i oficjalnego życiorysu Mieczysława Wachowskiego, a przedstawiamy w niej fakty ukryte, nieznane dotychczas i funkcjonujące w sferze mitu - drugie życie szarej eminencji Belwederu i układy, w których działa...

Mieczysław Wachowski urodzony 21 grudnia 1950 r. w Bydgoszczy. Po ukończeniu w 1969 r. Technikum Mechaniczno-Elektrycznego przenosi się na Wybrzeże. Od października 1969 r. do kwietnia 1972 r. student Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni. W czasie studiów przez rok (sierpień 1970 - czerwiec 1971) pracuje jako ślusarz w Gdyńskiej Stoczni Remontowej. W latach 1972-1974 zatrudniony w Gdyńskim Przedsiębiorstwie Generalnego Instalatorstwa. W wyniku fuzji przedsiębiorstw trafia do Gdyńskiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Przemysłowego i Stoczni im. Komuny Paryskiej, gdzie pracuje jako zaopatrzeniowiec. Od 1975 r. zatrudniony w Zakładzie Farb Okrętowych jako specjalista do spraw dostaw inwestycyjnych -najpierw w Gdańsku - Wrzeszczu, a od 16 maja 1975 r. w Gdyni - Kocku. W latach 1976-1978 kierownik do spraw inwestycyjnych dostaw krajowych w Zarządzie Portu w Gdyni. Od 1979 r taksówkarz. Nawiguje kontakt z działaczami Ruchu Młodej Polski i bierze udział w kolportażu pisma „BRATNIAK”. Od grudnia 1980 r. na liście płac „Solidarności” jako zaopatrzeniowiec. Kierowca i asystent przewodniczącego NSZZ „Solidarność” w latach 1980 - 1981. W 1982 r. po jednodniowym internowaniu na początku stanu wojennego opiekuje się rodziną Wałęsy. Latem 1983 r. odchodzi od Lecha Wałęsy. Do 1989 prowadzi punkt bieżnikowania opon i zakład instalatorstwa sanitarnego w domu na ul. Wąsowicza 16 w Gdyni. W 1989 r. bierze udział w I i 11 etapie rejsu „ZAWISZY CZARNEGO” dookoła świata jako IV oficer wachtowy, w V i VI etapie jako bosman. W połowic października pojawia się w sztabie wyborczym Lecha Wałęsy. Po wygranych wyborach prezydenckich dyrektor gabinetu prezydenta i jego osobisty sekretarz. Od sierpnia 1991 r. sekretarz stanu.

Rozwiedziony, troje dzieci. Nadal mieszka z byłą żoną na ul. Wasowicza 16 w Gdyni – Grabówku.

- Polecam!