Pisząc o wojnie w Czeczenii autor Czeczeńskiego specnazu mówi przede wszystkim o taktyce i o broni, czyli o narzędziach używanych zarówno do ataku, jak i do obrony. W ten sposób odpowiada na pytanie, gdzie przebiega granica między odwagą, tchórzostwem a instynktem samozachowawczym. Oddaje cześć bohaterom - żywym i poległym. Ludziom, których znał osobiście, z którymi się przyjaźnił.;<br /> Dla dzisiejszego czytelnika, karmionego bardzo często wygodną fikcją, ta książka o wojnie oglądanej przez autora bezpośrednio, będzie zapewne lekturą szokującą.