RECENZJA:

Ciężko i szybko grające kapele, jak wiadomo, przedkładają splity nad samodzielne wydawnictwa. Nikogo zatem nie zdziwiło wspólne wydawnictwo gliwickiej Exmisji i reprezentującego Ścianę Wschód Czas Złamać Prawo. Kapele znane i lubiane, grające sporo koncertów, przede wszystkim na skłotach, i ze środowiskiem skłotersko-anarchistycznym powiązane.

Exmisja doczekała się kilka lat wcześniej samodzielnego wydawnictwa (również w digipacku), teraz natomiast prezentuje siedem nowych utworów (plus intro). Dla Czas Złamać Prawo jest to studyjny debiut, choć pojedyncze utwory ukazały się na różnych składankach czy samplerach. Czego spodziewać się po wspólnym wydawnictwie tych dwóch kapel? Przede wszystkim naprawdę mocnego hardcore/punka.

Exmisja rozwija stylistykę, zapoczątkowaną na debiucie. Intensywny, emocjonalny hardcore z crustowymi inklinacjami i pięknymi, zmuszającymi do myślenia tekstami. To zawsze był atut tego zespołu i nie inaczej jest tym razem. Wrzeszczany wokal nie ułatwia "rozumienia ze słuchu", ale we wkładce są wszystkie liryki, także po angielsku. Do tego ładne grafiki i coś w rodzaju składanego mini-plakatu (na papierze z odzysku  Utwory są krótkie, szybkie i mocne - średni czas trwania to połtorej minuty. Bardzo dobry materiał, pozostawiający ze względu na swą długość lekki niedosyt. Znakomity powrót tej chwilowo zawieszonej kapeli.

Set Czas Złamac Prawo to również petarda. Utwory są minimalnie dłuższe, co może dziwić, zważywszy na uprawianą stylistykę. Czas Złamać Prawo gra bowiem crustujący thrash-punk, a więc tempo jest zazwyczaj okrutne, choć ekipa równoważy to spokojniejszymi, śpiewanymi partiami. Być może dlatego ich materiał jest jakby bardziej przebojowy, a każda z piosenek to potencjalny koncertowy hit do wspólnego śpiewania i szalonej zabawy. Tytuły Czarny blok, Wciąż nasz czas czy Do zobaczenia na barykadzie mówią same za siebie - esencja skłoterskiego punka wymierzonego we wszelką władzę. Raczej chwytliwe szlagworty niż poezja czy głębokie przemyślenia - przed laty całkiem podobnie czyniła Homomilitia. 9 szybkich, wściekłych utworów na dwa wokale, niektóre poprzedzone krótkimi intrami. Kto lubi takie granie, będzie zadowolony.

Tekturowe opakowanie w ładnej szacie graficznej, wkładki na papierze z recyklingu, stylizowane na 100% diy. Tym razem digipack jest mocniejszy niż na to wyglada i nie rozpada się po kilkukrotnym rozłożeniu. Dla fanów mocnego, szybkiego, crustującego hardcore/punka pozycja obowiązkowa.