ZE STRONY FABRYKI:

"Założona w 1993 roku firma China Pearl zajmuje się produkcją doskonałej kamionki i porcelany stołowej. Po latach wysiłków staliśmy się jednym z wiodących producentów i eksporterów w branży. Zapewnienie jakości, szybka dostawa i ładnie zapakowane produkty to kluczowe elementy naszego sukcesu. Naszym celem jest dostarczanie klientom towarów dobrej jakości, ale po konkurencyjnych cenach. Nasza fabryka, Thomson Pottery Manufactory Limited, oferuje szeroką gamę artykułów, takich jak zastawa stołowa ze specjalnym kolorowym szkliwem, biała kamionka i zastawa stołowa z tłoczeniem; w celu zaspokojenia stale zmieniającego się popytu na rynku światowym."

Spory serwis Rebecca z chińskiej fabryki China Pearl – perła Chin -  na  5 osób obiadowy i na 6 kawowo herbaciano śniadaniowy  z bogatymi dodatkami – złocony – stylizowany na ekskluzywną porcelanę angielską – wykonany w Hong Kongu – dawnej angielskiej kolonii – uzupełniony o dzbanki

Ładna użytkowa niedroga  porcelana  vintage z lat 90 tych -– obecna na aukcjach. Większość elementów w idealnym stanie z wyjątkiem talerzy obiadowych płytkich – które trochę ucierpiały w zmywarce – ale w pełni nadają się do dalszej eksploatacji. Jeśli ktoś szuka niedrogiej porcelany do codziennego użytku – będzie bardzo zadowolony.

W skład serwisu wchodzą:

Colditz Niemcy

Czajnik na herbatę Colditz wysokość 18,5 cm, dzióbek ucho 20 cm , średnica brzuśca 14 cm, średnica podstawy 12 cm – Pojemność  1l

Dzbanek do kawy Colditz 0,8 l – wysokość 18,6 cm, dzióbek ucho 18,5 cm, , średnica brzuśca 12 cm, średnica podstawy 6 cm

Mlecznik wysokość 8 cm

China Pearl Hong Kong:

6 talerzy deserowych średnica 19 cm

5 talerzy obiadowych głębokich średnica 22,2 cm / złocenia minimalnie wytarte – 1 uszczerbiony na rancie/

5 talerzy  płytkich obiadowych średnica 24,2 cm  / na dwch złocenia mocno wytarte – na wszystkich pod światło – ryski od noża – normalne ślady zużycia/ - bez obić odprysków/

Miseczka na przystawki wysokość 4,7 cm średnica kołnierza 15,4 cm, średnica podstawy 7,6 cm

Mlecznik wysokość 12 cm, dzióbek ucho 11 cm, średnica brzuśca 7,5 cm, średnica podstawy 5,5 cm

Cukierniczka wysokość 12,5 cm, średnica otworu 8 cm, średnica brzuśca 10,5 cm, średnica podstawy 8 cm

6 filiżanek kawa/herbata 0,2 ml – wysokość 8,2 cm, średnica kołnierza 8,2 cm, średnica podstawy 4,8 cm, od ucha do brzegu pucharu 11 cm

2 salaterki wysokość 7,2 cm średnica kołnierza 23,2 cm, średnica podstawy 10,5 cm

Półmisek wysokość 3 cm owal 31 x 23 cm

Spodek pod filiżankę 14 cm - 6 szt

Razem 37 elementów ładnej oryginalnej użytkowej porcelany do codziennego użytku. Licytacja od 200 zł - czyli wartość serwisu kawowego... cała reszta gratis:)

Porcelana powstała w Chinach – dziś do Chin wraca jej produkcja – Rosenthal, Wedgewood, Villeroy and Boch – te fabryki produkcję przeniosły z Europy do Chin

O chińskiej porcelanie mamy ciekay artykuł:

Sztuka chińskiej porcelany

Porcelana od wieków posiadała w Chinach wyjątkowe znaczenie pośród wszystkich artystycznych wyrobów. Produkowana na potrzeby dworu cesarskiego, do użytku codziennego, celów ceremonialnych i kultowych od zawsze stanowiła wyznacznik pozycji społecznej i zamożności. Najwspanialsze dzieła, wychodzące spod ręki wybitnych twórców pracujących w cesarskich fabrykach, stanowią dorobek kultury materialnej nie tylko Chin, ale całej ludzkości.

W niepamiętnych czasach – jak mówi legenda – kiedy człowiek posiadł już umiejętność plecenia wiklinowych koszyków, lecz nie znał jeszcze garncarskiego koła ani niezwykłych właściwości gliny, jeden z wyplataczy postanowił przekonać się, co będzie, gdy wiklinową konstrukcję obklejoną glinianą papką podda się obróbce ognia. Wynik eksperymentu był dla człowieka wielkim zaskoczeniem – kość, czyli wiklinowy szkielet, spalił się, a z miękkiej masy powstała twarda skorupa. Glina – przeobrażona skała, za sprawą ognia znów stała się czymś trwałym – kamieniem. Taki był początek rozwoju sztuki porcelany, której twórcy, po wynalezieniu koła garncarskiego, odeszli od początkowo stosowanych metod obklejania, całkowicie zmienili technikę i zaczęli formować nowe –niezależne już od szkieletu – przepiękne kształty. Rewolucyjny wynalazek umożliwił artystom wytwarzanie niebywałej ilości porcelanowych bytów, o przeróżnych wielkościach, kształtach, kolorach i doskonałej jakości.

Przemysł porcelanowy, odgrywający w Chinach bardzo istotną rolę, dostarczał gospodarstwom domowym naczyń, świątyniom wyrobów kultowych, a dworom władców wszystkiego, czego sobie zażyczyli, a co możliwe było do wykonania z tak szlachetnej materii. Powstały wielkie ośrodki skupiające dziesiątki, a nawet setki manufaktur, których jedynym przeznaczeniem było zapewnienie nieprzerwanych dostaw dzieł porcelanowych dla całego kraju. Jednymi z najsławniejszych centrów produkcji były: Hutianyao, Longquanyao, Dingyao, Yaozhuyao, Ruyao, Guanyao i Jingdezhen.

Ostatni z wymienionych, Jingdezhen, osiągnął za panowania Dynastii Yuan tak duże znaczenie, że uzyskał tytuł Chińskiej Stolicy Porcelany, a przedmioty pochodzące z jego pieców uznane zostały za wzór doskonałości techniki i piękna.

Histria porcelny związana jest z kolejnymi dynastiami władców Chin

•             począwszy od X wieku, tzw. okresu Pięciu Dynastii (907-960), w którym pośród wyrobów porcelanowych najbardziej charakterystyczne były seladony o gładkich i cienkich ściankach, regularnych kształtach i wyjątkowo delikatnych brzegach;

•             poprzez czasy panowania Dynastii Song (960-1279), kiedy najwyższy poziom uzyskała porcelana Qingbai i poszerzyła się gama kolorów – o zielony i pierwsze odcienie czerwieni;

•             Dynastię Yuan (1279-1368), za czasów której wielkim osiągnięciem – często określanym mianem „kamienia milowego” w historii zjawiska – stało się zastosowanie w produkcji prawie czystego kaolinu, co umożliwiło dalszy wspaniały rozwój technik wytwarzania i dekoracji szlachetnego materiału;

•             okres panowania Dynastii Ming (1368-1644), która doprowadziła niemal do perfekcji produkcję porcelany Qinghua Niebiesko białej podszkliwnej – kobaltowej oraz  rozwinęła techniki malarstwa naszkliwnego;

•             po „Złoty Wiek” porcelany za rządów Dynastii Qing (1644-1911), gdy nowe techniki malarstwa naszkliwnego (na przykład fencai) w połączeniu z inwencją rzemieślników zaowocowały powstaniem dzieł o niespotykanych wcześniej kształtach i kolorystyce, w czym pomogły kolorowe emalie, przywożone przez holenderskich handlarzy do Chin.

Cykl produkcji pozostaje od wieków ten sam. W pierwszej kolejności glinka porcelanowa wydobywana jest na powierzchnię i przygotowywana – przez długotrwałe ugniatanie, aż do uzyskania jednolitej miękkiej masy – do dalszej obróbki. Tak przygotowaną glinkę kształtuje się w kulę, którą umieszcza się na kole garncarskim (często nożnie napędzanym). W czasie wirowania koła dłońmi i palcami kształtowana jest zamierzona forma – wazon, misa, czarka. Po uzyskaniu zamierzonego kształtu wyrób jest nieco podsuszany, a następnie ponownie na kole garncarskim obtaczany metalowymi, nożopodobnymi narzędziami, aby usunąć nadmiar glinki i uzyskać właściwą, jednolitą grubość ścian oraz idealny kształt.

W dalszych etapach produkcji surowy przedmiot był ozdabiany. Istnieją trzy podstawowe techniki zdobienia porcelany. Zdobienia reliefowe, do których zalicza się: drapanie, relief na pół noża, druk pieczęciowy, relief wypukły i technikę estampażu. Techniki malowania porcelany, takie jak: podszkliwne malarstwo kobaltowe (Qinghua – najbardziej rozpowszechniony sposób zdobienia), czerwień podszkliwna (technika malowania jest identyczna z Qinghua, ale jako pigment wykorzystywany jest tlenek miedzi w miejsce tlenku kobaltu) i cała gama malarstwa naszkliwnego: emalie pięciu kolorów, fencai, doucai i tak zwane malarstwo zachodnie. Ostatnią techniką zdobienia jest pokrywanie porcelany kolorowymi szkliwami. Najbardziej cenione są szkliwa w kolorach czerwieni, np. bycza krew, czerwień szlachetnego kamienia itp. Bardzo często do nazwania wielu odmian czerwieni używa się określenia czerwień Jun. Nazwa pochodzi od miejscowości Jun, w której za rządów Dynastii Song po raz pierwszy w historii ceramiki udało się uzyskać różne czerwienie na bazie tlenku miedzi, w atmosferze redukcyjnej pieca. Inne typy szkliw to: szkliwa cieknące, krystaliczne, dwuwarstwowe i szereg innych odmian o przeróżnej kolorystyce.

Od momentu, kiedy porcelana znalazła się w powszechnym użyciu, zmieniła Chiny i Chińczyków. Ze względu na swoją wartość stanowiła swego rodzaju dworską walutę służącą do kupowania stanowisk w administracji państwowej. Była także oryginalnym i cenionym instrumentem muzycznym. Podania mówią, że chiński muzyk – zachwycony pięknem wyrobów porcelanowych – odkrył ich wartości muzyczne, gdy trącił bambusową pałeczką jeden z nich, a ten odpowiedział wspaniałym i czystym brzmieniem (tylko porcelana najwyższej jakości wydaje czysty i donośny dźwięk). Czarki porcelanowe stały się nawet przedmiotem typowo chińskiej formy hazardu – gry o bardzo ciekawych regułach. Każdy z graczy napełniał swoje porcelanowe naczynie herbatą, następnie czekał i sprawdzał, co jakiś czas, czy napój już wyparował. Wygrywał ten, którego czarka wyschła ostatnia (porcelana o cieńszych ściankach – tak ceniona – krócej trzymała ciepło, przez co jej zawartość parowała wolniej; z kolei czystsza biel porcelany – tak pożądana – odbijała światło słoneczne lepiej i zapobiegała rozgrzewaniu się naczynia).

Nie bez przyczyny, gdy słyszymy słowo „porcelana”, automatycznie myślimy – chińska. W języku angielskim jest to jeszcze wyraźniejsze, gdyż synonimem porcelany jest słowo china. Historia wielkiego mocarstwa nierozerwalnie związana jest ze sztuką porcelany. Z pewnością wyroby chińskich ceramików i jej dekoratorów – malarzy przepełnione są czymś, co możemy nazwać „chińskim duchem”. Sami artyści, opisując proces tworzenia, mówią, że w każdym załamaniu formy, każdej namalowanej kresce zamknięta jest energia – energia twórcy, energia ruchu narzędzia, a także energia otaczającego świata. Wystarczy tylko zbliżyć się do naczynia, popatrzeć na nie przez chwilę, pobyć z nim, żeby ją odczuć.

Maciej Angerman