Buzdygan, POLSKA, XVII wiek!

Buzdygan - trzonek ze skuwanego jednego kawałka bardzo grubej blachy zlutowanej na miedź. Rączka z oplotem srebrnym. Głowica składa się z 6 piór wykonanych promieniście, rozchodzących się od trzonka. Piór mają kształt trójkątny zwężający się ku dołowi. Głownia zakończona gałką.

Buzdygan był bronią należącą do grupy wywodzącej się ze wschodu. Buzdygan w XVII wieku w wojsku Rzeczypospolitej nie wchodził na użytek jako klasyczna broń ale stał się symbolem pełnionej godności. O ile buławy przeznaczone były zwyczajem dla hetmanów, o tyle buzdygany pełniły rolę wyróżnika dla oficerów średniej kadry, tj. poruczników, rotmistrzów i pułkowników, a także regimentarzy.

Wymiary: długość całkowita 57 cm. Waga 1175 gram.

Wykonanie: POLSKA, XVII wiek.

Stan zachowania: Bardzo dobry. Olbrzymia rzadkość antykwaryczna. Przedmiot muzealny.

Salon Dzieł Sztuki ANTYKI JAKUBOWSKI

Gwarantujemy oryginalność, wiek oraz stan zachowania wystawianych przedmiotów. Na życzenie (bezpłatnie) dołączamy pisemny certyfikat potwierdzający oryginalność przedmiotu oraz wszelkie informacje zawarte w opisie.