Trochę historii (za wikipedią)

W 1943 roku, do radzieckich laboratoriów badawczych trafiły pierwsze egzemplarze niemieckiej broni na amunicję pośrednią. Były to karabinki MKb-42 i StG 44, stanowiące namacalny dowód sensowności idei lekkiej broni maszynowej. Szybko powrócono do przerwanych z powodu wojny prac nad radzieckim nabojem pośrednim i dokończono je w ciągu zaledwie roku. Powstał nabój pośredni wz. 1943 (7,62 x 39 mm). W 1944 roku rozpisano konkurs na konstrukcję karabinku strzelającego nowym nabojem. Z pięciu propozycji do produkcji wybrano karabinek Simonowa, zwany też SKS (cамозарядный Карабин Симонова). Na przełomie 1944 i 1945 wyprodukowano krótką ich serię doświadczalną. Z dobrym efektem sprawdzono je, w warunkach bojowych, na odcinku 1. Frontu Białoruskiego. W 1945 nowy karabinek wprowadzono do uzbrojenia Armii Radzieckiej. Karabinki Simonowa produkowano w ZSRR tylko przez kilka lat, do czasu pełnego wprowadzenia do produkcji i uzbrojenia karabinka AK. Wyprodukowane karabinki przekazano wówczas armiom sojuszniczym, głównie w Azji. Były także produkowane w Chinach (kb typ 56 i kb typ 68), Jugosławii (karabin Zastava M59/66) i NRD (karabiner M). Niewielką liczbę karabinków SKS zakupiło Ludowe Wojsko Polskie. Pod oznaczeniem 7,62 mm KSS, są one używane do dziś przez Batalion Reprezentacyjny Wojska Polskiego (występujący w mundurach Wojsk Lądowych, Marynarki Wojennej, Sił Powietrznych i Wojsk Specjalnych), Kompanię Reprezentacyjną Sił Powietrznych (do 2000 r. Kompania Reprezentacyjna Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej), Kompanię Reprezentacyjną Marynarki Wojennej, kompanię honorową Wojskowej Akademii Technicznej, a także przez pododdziały reprezentacyjne Policji i Straży Granicznej. Po II wojnie światowej karabin był używany m. in. podczas wojny koreańskiej i wietnamskiej. SKS jest karabinkiem samopowtarzalnym (strzelającym tylko ogniem pojedynczym), działającym na zasadzie odprowadzenia gazów przez boczny otwór w ściance lufy. Zamek ryglowany jest przez przekoszenie jego tylnej części w dół. Mechanizm spustowo-uderzeniowy typu kurkowego. Zasilanie ze stałego, dwurzędowego magazynka o pojemności 10 nabojów. Jest on ładowany pojedynczymi nabojami lub z 10-nabojowej łódki. Jest to największa wada tej broni. Usunęli ją dopiero Chińczycy w swoim karabinie Typ 63, który jest przystosowany do zasilania z magazynków wymiennych. Broń wyposażona jest w płaski, składany bagnet przymocowany na stałe. Celownik krzywkowy z nastawami do 1000 m.

Zobacz także...
Moje aukcjeKomentarze